W pół drogi do grobu
Jeaniene Frost

Przyszła najwyższa pora, aby coś powiedzieć o książce, która zapoczątkowała cykl „Nocna Łowczyni”. Strasznie długo zbierałam się do tej recenzji, ponieważ nie wiedziałam (i nadal nie wiem do końca) jak ubrać w słowa to wszystko, co chciałabym przekazać. Zakochałam się w niej. W bohaterach, których pokochałam od samego początku. W fabule, która zaskakiwała i ciągle trzymała mnie w napięciu. W świecie, który był dla mnie znany i nieznany. Już teraz mogę wam powiedzieć, że jest to moja ulubiona seria. Ba! Jeśli miałaby stworzyć swój prywatny ranking – zdeklasuje wszystkich! Ale wszystko w swoim czasie…

Ktoś, kto piszę ta dobre książki wart jest tego, aby wspomnieć o nim parę słów na początek. Jeaniene Frost amerykańska autorka powieści fantasy, znana ze współpracy z The New York Times oraz z wydawnictwem USA Today. Autorka światowej sławy powieści zamieszkuje Florydę wraz z mężem Matthew, który „dawno temu zaakceptował, że klnie jak marynarz, rzadko gotuje i zawsze śpi w weekendy”. Autorka bez wątpienia może pochwalić się pochwalić sukcesem, jaki osiągnęła. Mowa tutaj o tym, że prawa do jej powieści sprzedano aż w dziewiętnastu krajach!
Pani Frost wpadła na pomysł napisania serii po śnie o kłótni pary. „W moim śnie, widziałem mężczyznę i kobietę - argumentowała. Jakoś wiedziałam, że kobieta była pół wampirem, mężczyzna był w pełni wampirem, a oni kłócili się, bo był zły, że ona go opuściła”. Tak oto powstała Nocna Łowczyni.

Książka opowiada losy niezwykłej, młodej Catherine, która z niewiadomych powodów od dziecka była inna. Życie nie szczędziło jej przykrości. Dorastając z czasem odkrywa, kim tak naprawdę jest. Urodziła się pół wampirzycą. Powiecie, że to niemożliwe, a jednak okazuje się, że jest możliwe! Poczęta w niesamowity sposób. Pierwszy taki przypadek od sześciuset lat! Jednak dziewczyna, aby nawiązać więź z matką, która potępia ją za jej urodzenie i to, kim jest, zaczyna zabijać wampiry w pobliskich barach. Tam właśnie pewnego feralnego razu próbując zabić wampira - zostaje pojmana. Jej oprawcą jest wampir, który nie jest do końca zwyczajny. Zajmuje się powołaniem na wampiry. Jeden z najlepszych najemników mrocznego świata. Ta niesamowita para zawiera umowę, która zaprowadzi ich do innego świata pełnego niebezpieczeństw, gdzie nie ma rzeczy niemożliwych, a nic nie wydaje się takie jak sądzimy. Wszystko może się wydarzyć.

Zaskakująca historia urzeknie was od razu. Naprawdę trudno oderwać się od czytania. Trzyma w napięciu, jest pełna niesamowitej, intrygującej akcji. Czyta się przyjemnie i szybko. Stanowczo za szybko! Autorka pisze ciekawym, ale prostym językiem, trafiającym do każdego. Tak naprawdę nie można zarzucić jej żadnych błędów.
Bohaterowie również są warci wspomnienia odrobinę bardziej. Nasza nocna łowczyni jest postacią wspaniale wykreowaną przez autorkę. Na mojej drodze książkowej była ona pierwszą kobietą, która nie pozwoliła, aby los kierował za nią. O nie! Ona wzięła go we własne ręce. Walczyła o siebie i o to, co kocha. Nie poddawała się, a nie użalała nad sobą. Byłą silną kobietą, która owszem posiadała swoje słabości, ale nie poddawała im się. Ogromnie podziwiam tak hart ducha. Niestety w świecie literatury panuje od pewnego czasu model kobiety słabej, która z trudem panuje nad swoim życiem, przez większość czasu po prostu poddaje się losowi. Dlatego podziwiam autorkę za stworzenie tak dobrej postaci. Jednak moją ulubioną postacią jest nie Cat, a mężczyzna intrygujący, o magnetycznej sile przyciągania. Mężczyzna posiadający zasady, za które gotów jest zginąć. Tym właśnie człowiekiem jest Bones. Wampir, który posiada wszystko to, co trzeba. Mimo, że jest on wampirem to nie jest przedstawiony w ten nad naturalny sposób. Skoro jestem istotą nadprzyrodzoną to na pewno nie mam w sobie nic ludzkiego. Wręcz przeciwnie! Autorka w fantastyczny sposób połączyła cechy ludzkie z cechami nadprzyrodzonymi. Czytając tą książkę nie mamy takiego poczucia, że przenieśliśmy się do świata, który jest całkowicie zmyślony. Tutaj mamy świat wyobraźni połączony z życiem, z realnymi marzeniami. Granice między fikcją, a światem rzeczywistym zacierają się.

Na sam koniec chcę jeszcze mam dla was małą informację. Seria jak do tej pory zawiera siedem książek, jednakże Nocna Łowczyni zapoczątkowała również dwie inne serie pod tytułem „Nocny Książę” oraz „Świat Nocnych Łowców, których wydarzenia odbywają się równolegle do późniejszych części Łowczyni. 

Podsumowując: Jeśli poszukujesz czegoś, co na długo zostanie w Twojej pamięci to sięgnij po tą serie. Na długo pozostanie z Tobą.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jeniene Frost zrobiła mi ochotę na tę książkę, nie pomnę lata temu. Okładka, opis oraz pomysł przemawiały za, jedynie okazji do kupna było mało. O tym, że książka jest teraz moją własnością, świadczy jedynie przypadek, ponieważ tyle pozycji na mnie czeka, że o wielu już zapomniałam. Pomijając jednak fakt posiadania, pragnę powiedzieć kilka słów o odczuciach jakie towarzyszyły mi w trakcie czytania i po przeczytaniu. Moje emocje przed przeczytaniem raczej zna większość czytelników, którzy napalili się na jakąś pozycję i w końcu ją mają. Otóż akcja zaczęła się niezmiernie ciekawie, czyli od morderstwa wampira. Wykonawczynią była oczywiście Cat, półwampirzyca, której istnienie zawdzięcza zachłannemu wampirowi. Jej życiowym celem jest zgładzenie wszystkich długozębnych, krwiolubnych istot, które mają nieprzyjemność się na nią natknąć, pałętając się w nocnym barze. Zaczęła zabijać będąc nastolatką i zdobyła już nieco wprawy w swoim fachu, jednak natknęła się na kogoś, kto wprawy miał dużo więcej niż ona. Na Bonesa, wampira mordującego wampiry. I choć była przygotowana, że w każdej chwili z myśliwej może stać się zwierzyną, i tak było dla niej zaskoczeniem, że sobie nie poradziła. Porwana, odrobinę pobita oraz związana, pertraktując z niedoszłą ofiarą, stara się przetrwać, jednak za bardzo się nie starając. Wyzywa go na pojedynek, prowokując oraz poddając w niepewność jego odwagę, szlachetność oraz uczciwość. Nie trudno wyobrazić sobie kto przegrał. (Cat). Ceną za przegraną był układ. Trening oraz pomoc w schwytaniu wampira, w zamian za odnalezienie ojca Cat. Chcąc nie chcąc pakt z diabłem musiał zostać zrealizowany. Ucieczki nie było, ani fizycznej, ani mentalnej, ani uczuciowej. Rozpoczynając książkę, czułam spokój przed nadchodzącą lekturą. Dobrą lekturą. O wyzywającym temacie oraz ciekawej akcji. I tak z każdą stroną traciłam ten spokój, zamieniając go w lekkie rozczarowanie. Spodziewałam się krwistych stron o niezmiennej zemście. Sądziłam, że przeczytam o planach akcji, przemyślanych i dopracowanych bijatykach, o satysfakcji, gdy wbijając nóż w serce umarłego, przez rękę przechodzą drgania zwycięstwa, a widok tlących się zwłok przyprawia o ekstazę i zawrót głowy. Chciałam pochłaniać książkę o duszy wojowniczki, której zaszczepione zło, towarzyszyć będzie na jej ramieniu każdego morderczego dnia, w każdej godzinie, minucie i sekundzie. Pragnęłam zemsty i zatracenia się w czynach niczym szaleniec, opętany jedną myślą, bezgranicznie dążący do samozaspokojenia i zagłady. Pragnęłam czytać tak, aby to moja ręka dźwigała ten nóż, kreśląc nim krwawe ślady w teraźniejszości. Tak, pragnęłam tego... Otrzymałam za to skromną historię o półwampirzycy, której przesłaniem, wpojonym przez zranioną matkę, było mordowanie wampirów. Decyzje, które powinny pozostać nieruchome jak głaz, niezmienne, przerodziły się wraz z poznaniem Bones'a w wahania, a później w zastanowienia. Skoro pragnie się zemsty, powinno się jej dokonywać konsekwentnie, bez niepotrzebnego zakochiwania się w uczuciowym i niezwykle przystojnym jegomościu. Dorzucę do tego fakt gwałtu oraz aplikowanie kobietom w barze tabletki gwałtu, wykorzystywanie Cat jako chodzącej przynęty na wampira oraz motyw mordowania wampira przez wampira. To wszystko mi nie pasuje jako układanka. Czegoś jest za dużo, dużo jest przeinaczone, a więcej niż dużo jest napisane dla młodzieży. Skoro już pokuszamy się o sceny łóżkowe z dokładnym ich opisem, to i język oraz wydarzenia należy do nich dopasować. Takie jest moje skromne zdanie. Nie oceniam książki źle, ponieważ nie była najgorszą jaką w życiu przeczytałam o wampirach, ale na pewno nigdy nie będzie faworytą. Jest typową książką dla młodzieży, choć przemieniła się w więcej niż jeden pocałunek. Jak dla mnie nie jest wyważona, jednak oceniam ją z punktu widzenia osoby, której wiek młodzieżowy dobiegł raczej końca. Czy polecam? Raczej tak. Zaznaczam tu jednak, że jestem rozczarowana i nie mogę zagwarantować, że ktoś po jej przeczytaniu również rozczarowany nie będzie. Jako młodzieżówka jest dobra, z kilkoma mankamentami. Jako książka dla dorosłych, słaba. Opinia dostępna również tu: http://esperazna.blogspot.se/2015/09/w-po-drogi-do-grobu.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Super ksiazka. Czyta sie jednym tchem. Czekam na kolejna czesc. Polecam warto przeczytac.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jest to bardzo lekka i przyjemna historia i mimo wampirycznej tematyki niekoniecznie skierowana do młodzieży ze względu na sporo ilość opisów miłosnych. Przewijają się tu postacie takie jak wampiry, ghoule, duchy. Głowna bohaterka Cat sprawia, że możemy się z nią utożsamić. Tak jak każdy z nas ma problemy z rodzicami a mianowicie z matką, czuje że nie do końca pasuje do otaczającego społeczeństwa i ma na koncie nieprzyjemny pierwszy raz z mężczyzną. Po poznaniu Bonesa który jest niczym z mokrego snu każdej kobiety jej życie się mocno komplikuje ale również znajduje ona w nim oparcie i pomoc jakiej nigdy nie miała. Książka jest pełna humoru, często nieprzyzwoitego ale to czyni ją tylko lepszą, Pozwala nam się zanurzyć w brutalnym świecie, w którym mimo tego nie brakuje czułości i radości oraz często typowej wampirzej zaborczości o czym może świadczyć pewna scena na klatce schodowej. Kończąc pierwsza część już sięgałam po drugiej. Jeaniene Frost stworzyła uzależniający świat.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)