Ukryty Pokój
Jorn Lier Horst

"Ukryty pokój" to już 13 część serii z Williamem Wistingiem w roli głównej i kolejna książka tego autora, która zdobyła moje serce. Tym razem autor w bardzo umiejętny sposób połączył śledztwo o podłożu politycznym i typowo kryminalne motywy tworząc interesującą i pełną napięcia historię. Prowadzona przez głównego bohatera sprawa jest zupełnie odrębnym śledztwem i bez problemu można czytać najnowszą część bez znajomości poprzednich. Kierujący się swoim kodeksem i przestrzegający zasad moralnych Wisting zostaje wciągnięty w wir politycznych rozgrywek gdzie jego moralność zostanie wystawiona na próbę. Po raz kolejny aby rozwiązać zagadkę bohaterowie muszą cofnąć się do przeszłości, która skrywa wiele mrocznych i niebezpiecznych sekretów. Lekki i przystępny styl autora sprawia, że ponad 400 stron można pochłonąć niemal w dwa wieczory a niezwykle realistyczni bohaterowie powodują, że stajemy się częścią przedstawionej historii. Serdecznie polecam Wam lekturę "Ukrytego pokoju" i zachęcam do sięgnięcia również po inne książki tego autora.

Każda nowa część serii o komisarzu Wistingu to jak spotkanie z dawno niewidzianym ulubionym przyjacielem. Bardzo się czeka na ten moment, w którym weźmie się książkę do ręki i zatopi w tym specyficznym i tak bardzo lubianym przeze mnie klimacie. Każde spotkanie to ciekawość tego, jaką sprawę tym razem będzie rozwiązywał Wisting i czy będzie mu także pomagać w tym córka Line. I choć opis książki sugerował, że tym razem pojawi się wątek mocno związany z polityką, za którym ja bardzo nie przepadam, ale jak nie zaprosić do swojego domu dobrego przyjaciela, no jak? Nie da się, po prostu trzeba to przeczytać.

Działacz Partii Pracy Bernhard Clausen umiera na zawał serca. Do jego domku letniskowego na wezwanie prokuratura zjawia się William Wisting, dokonano bowiem odkrycia, które nie zgadza się z wizerunkiem nieskazitelnego polityka. Może zostać narażony interes państwa, dlatego sprawa musi zostać zbadana z zachowaniem pełnej dyskrecji, prasa ani opinia publiczna nie mogą się o niczym dowiedzieć. W domku Clausena znaleziono kartony wypełnione po brzegi obcą walutą. Wisting powołuje tajny zespół dochodzeniowo-śledczy, w którego skład wchodzi także jego córka Line. Okazuje się, że sprawa pieniędzy łączy się z niewyjaśnioną śmiercią młodego mężczyzny z 2003 roku, który łowił ryby w jeziorze Gjersjøen. Sprawą tą zajmuje się pracujący w norweskiej sekcji cold cases Adrian Stiller, który niechętnie angażuje się w pomoc Wistingowi. W jaki sposób te obydwie sprawy się łączą?

Nawet nie zdawałam sobie sprawy, jak bardzo brakowało mi spokojnego i logicznego prowadzenia akcji, które jest tak bardzo charakterystyczne dla prozy Horsta. Komisarz Wisting z pewnością zalicza się do moich ulubionych bohaterów literackich, jak ja go szanuję za ten spokój i bardzo zazdroszczę Line takiego troskliwego ojca, który też jest najukochańszym dziadkiem. W tej części ponownie mamy do czynienia z podwójną perspektywą, do akcji bowiem wkracza duet William i jego córka Line. I kolejny raz bardzo dobrze się śledzi ich poczynania w rozwiązywaniu sprawy. Każde z nich działa zupełnie inaczej, ma swoje sposoby na wydobywanie prawdy, lecz w krytycznych sytuacjach ta dwójka potrafi ze sobą bardzo dobrze współpracować. W „Ukrytym pokoju” pojawia się też znany z „Kodu Kathriny” Adrian Stiller, który będzie współpracował z Wistingiem. Choć fabuła jest ściśle związana z polityką, to mimo mojej niechęci z ogromnym zaangażowaniem śledziłam jej przebieg, bo w książkach Horsta na pierwszy plan wysuwa się drobiazgowo prowadzone śledztwo. I to ono budzi mój największy podziw, krok po kroku, niczym puzzle odkrywamy wszystkie elementy układanki, a efekt – niczym ułożony obrazek – zaskakuje. Nie pozostaje mi nic innego, jak czekać na kolejną część przygód komisarza, w moim domu będzie on zawsze mile widziany.