Ucieczka z Auschwitz
Andriej Pogożew

Czarna plama na historii Europy. Cierpienia wielu istnień, niewyobrażalna męka.Walka o życie. Walka o wolność. Tyle dusz ludzkich zesłanych na stracenie....
Takie książki są potrzebne. To jest jednoznaczne. Każde pokolenie musi pamiętać, bo powtarzając za autorem: " I że nie wolno dopuścić, by powtórzyło się piekło Auschwitz". Jest to biografia. Autor z wielką precyzją przestawia nam atmosferę panującą w tym miejscu. Wszechobecny mrok i zło. Osoby zajmujące wysokie stanowiska w obozie starały się odczłowieczyć więźniów. Te zwierzęta dały upust najgorszym, najgłębszym instynktom. Wydarzenia były odzwierciedleniem piekła na Ziemi. Narracja jest stosunkowo ograniczona, ponieważ autor, jak gatunek jednoznacznie wskazuje opisuje wszystko to co widział, słyszał, w czym brał czynny udział. Pozostać człowiekiem. Więźniowie szukali wszelakich sposób by radzić sobie z całością, chcieli zachować pozory normalności. Jak myślę o tym wszystkim to mam łzy w oczach. Parę razy musiałam przerwać czytanie. Nie wiem co pisać, jest to naprawdę trudne. Autor nie odkrywa przed nami swoich emocji. Przez większą część ukrywa swoje cierpienie. Przebieg wydarzeń można podzielić na następujące etapy: walka na froncie, obóz, budowa Birkenau, pobyt w szpitalu, ucieczka. Autor zapamiętał historie, anegdoty, które opowiadał jego kolega. Osoby bliskie pozostawiły ślad w jego sercu i pamięci, co jest bardzo widoczne. Publikacja zawiera także bezpośrednią relację, gdzie autor przedstawia nam procedury podczas procesu, gdzie skazano zbrodniarzy wojennych. Zawarto również plan obozu głównego oraz Auschwitz II. W jednym z rozdziałów znajdziemy zdjęcia, które są makabryczne. Przedstawia się ten aspekt historii z perspektywy więźniów radzieckich.
Kolejna ważna książka. Prawda wbija nóż w serce. Powinniśmy się nawzajem szanować. Powinniśmy być razem. Bo dobro zawsze jest najważniejsze.

Książka o Auchwitz z perspektywy radzieckiego żołnierza co przechytrzył ten niezawodny niemiecki mechanizm zagłady i miał również okazję stanąć przed swoimi katami, już nie jako ofiara, ale jako wpełni prawny oskarżyciel ich hitlerowskich zbrodni.

Jestem zawiedziona. Tytuł sugeruje że książka będzie o ucieczce z obozu , jednak wątek ucieczki zajmuje ok 10%książki. 

Książkę dość szybko przeczytałam, pan Pogożew pisze prostym językiem, dlatego jego wspomnienia są bardzo zrozumiałe. Podziwiam pana Andrieja za odwagę i chęć życia w tak trudnych warunkach wojny i obozów. Polecam 

Autor Alksiej Pogożew jest jednym z tych, którzy przeżyli obóz Auschwitz-Birkenau. W swojej książce opisuje nie tylko sam pobyt w obu obozach ale także to jak doszło do jego aresztowania, prace nad budową obozu w Birkeanu wraz z innymi więźniami, na czym polegały sonderkomanda oraz ucieczkę z Auschwitz.

Dla tego, kto spotyka się z tematem po raz pierwszy, bądź czytał tylko kilka książek o tematyce "obozowej", ten tytuł będzie z pewnością bardzo przydatny w zapoznaniu się z historią o Auschwitz. Jednak jeśli dla kogoś jest to już n-ta książka to nie będzie ona zbyt "odkrywcza". Aczkolwiek ten fakt nie ujmuje jej tego, że jest to pozycja niewątpliwie ważna.
Tym, co mogę wyróżnić w książce Pogożewa, a co odróżnia od innych tego typu tytułów, to z pewnością są opisy prac jakie odbywali więźniowie. Szczególnie prac przy budowie obozu Birkenau. Inne książki z jakimi się spotkałam dotychczas jedynie wzmiankowały o tym nie wdając się zbytnio w szczegóły. Poruszający dla mnie [a zarazem odrażający] był sposób, w jaki traktowano więźniów "wychodzących do pracy", a także podczas powrotów. Dlaczego? Więcej nie zdradzę - o tym należy przeczytać samemu. Na uwagę zasługuje także rozdział "Sonderkomanda".
Według mnie temat, który interesuje najbardziej i który jest tu tytułowym zagadnieniem - czyli ucieczka - nie został rozwinięty w miarę interesująco.
Poza tym książka w wielu momentach nużyła. Szczególnie w rozdziale dotyczącym przesłuchania Pogożewa.

Dla mnie ta książka była przeciętna, raczej nie poleciłabym. Lepiej przeczytać inne, bardziej interesujące pozycje z tematyki "obozowej". Ale to tylko moje odczucie.