Trzecia Rzesza na haju. Narkotyki w hitlerowskich Niemczech
Norman Ohler

Nieco inne niż powszechnie znane, za to pod kątem bardzo interesującego zagadnienia, spojrzenie na działalność hitlerowskiej armii w czasie drugiej wojny światowej. Włącznie z najwyższym dowództwem. Ciekawe wątki dotyczące powiązań między osobistym lekarzem Hitlera a Führerem.

Całość poparta solidnie zgromadzonymi przez autora faktami i dokumentacją, bez cienia spiskowych teorii i sensacyjnych domysłów.

Zagadnienie na pewno warte uwagi, a ta książka to obowiązkowa pozycja.

Kupiłam tą książkę ze względu na intrygujący tytuł – „Trzecia rzesza na haju. Narkotyki w hitlerowskich Niemczech” i bardzo dobrze, bo okazała się świetna! Śmiało mogę powiedzieć, że jest to jedna z moich ulubionych książek, przynajmniej na razie.

Słyszałam o tym, że Niemcy w czasie wojny stosowali narkotyki i to była w sumie cała moja wiedza na ten temat. Po lekturze tej pozycji jestem w szoku. Nie sądziłam, że narkotyki odegrały taką wielką rolę w czasie II wojny światowej. Na początku przyczyniały się do sukcesów Niemiec, a potem do upadku.

Bardzo podobało mi się, że autor tak dokładnie zbadał ten temat i nakreślił historię także z przed wojny, w ramach wprowadzenia nas w temat. Otóż przed wojną walczono z środkami psychoaktywnymi. Osoby uzależnione były uważane za gorsze, pozbawiano ich możliwości reprodukcji, a także trafiali do obozów. Wraz z rozpoczęciem wojny, sposób postrzegania części narkotyków się zmienił. Metamfetamina była bardzo dobrze postrzegana i była masowo przyjmowana jako idealny środek do walki ze zmęczeniem. Na poprawę wydajności wydawano tabletki żołnierzom, często nie informując ich o działaniu czy środkach ubocznych. Co szybko doprowadziło do uzależnień…

Jeden rozdział został również poświęcony Hitlerowi i jego lekarzowi Morellowi. A może raczej dilerowi? Informacje zawarte w tym rozdziale, z resztą jak w całej książce, naprawdę mnie zaskoczyły. Przez te informacje będę teraz trochę inaczej patrzeć na II wojnę światową…

Jest to świetna książka. O rzeczach, o których raczej się nie mówi. Dobrze napisana, dzięki czemu nie jest męcząca w odbiorze, a wręcz przeciwnie. Zdecydowanie ją polecam. Ją po prostu trzeba przeczytać!