Sybir

Ocena: 5 (4 głosów)
Przedstawione losy mojej rodziny nie są zmyślone. Są prawdziwe, zgodne z faktami spisanymi w notatkach prawie dzień po dniu. Ojca, matkę i trzech synów wywieziono na Sybir tylko dlatego, że byli Polakami.

Do zgnębienia człowieka wcale nie są potrzebne obozy typu niemieckiego. Nie są potrzebne straże ani piece krematoryjne, ani więzienia. Są miejsca na ziemi, gdzie mówi się „żyć budziesz nu lubwi nie zachoczesz", co w tłumaczeniu brzmi „żyć będziesz, ale nawet miłować nie zechcesz".

Dzięki notatkom, dzienniczkom spisywanym prawie dzień po dniu przez ojca, matkę i synów, można opisać historię tragizmu rodzin w nieludzkim ustroju komunistycznym i na nieludzkiej ziemi. W tym opracowaniu więcej jest zdań tych, co cierpieli głód, chłód, poniewierkę, aniżeli moich.

To opracowanie poświęcam tym, którzy tam stracili życie, których groby zarosły trawą i którym już nikt nawet znicza nie zapali, ani nie powie naszych polskich katolickich słów „wieczne odpoczywanie racz im dać Panie”.

Informacje dodatkowe o Sybir:

Wydawnictwo: KOS
Data wydania: 2013-11-12
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN: 978-83-7649-084-7
Liczba stron: 140

więcej

Kup książkę Sybir

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Sybir - opinie o książce

Avatar użytkownika - danutka
danutka
Przeczytane:2014-02-17, Ocena: 3, Przeczytałam, z_52 książki - 2014,
Dzieje polskich rodzin wywiezionych z Ukrainy na Syberię po zajęciu Polski przez wojska radzieckie w 1939 roku. Dramatyczne przeżycia, porażające zimno, dojmujący głód i praca ponad siły - to stało się udziałem rodziny autora. Część przeżyła, a ci, zo zostali daleko na wschodzie, żyli w ich pamięci. Trzy odsłony syberyjskiej drogi, jedna dokładna, na podstawie codziennych zapisków, pozostałe ogólne, podsumowujące. Napisane językiem prostym, bez ozdobników, surowym i szczerym, ale niespecjalnie zachęcającym. Na końcu coś w rodzaju podsumowania, niestety chaotycznego, pobieżnego i skrótowego, zawierającego sporo stereotypów i ogólników, bez pogłębionej analizy. Za wartość dokumentalną dodałam punkt. (Ocena: 3,5/6)
Link do opinii
Waldemar Warnicki w tej nie zbyt obszernej książce przedstawił dramatyczne losy swojej rodziny w okresie zawirowań wojennych. Książka podzielona została przez autora na trzy rozdziały. Pierwszy rozdział to historia rodziny Stanisławy Sołtysik z domu Warnickiej, jej męża oraz trzech synów. Skazanych na wywózkę za to, że byli Polakami i mieli leśniczówkę. Drugi rozdział to relacja z wywózki rodziny Mari Frankl z domu Warnickiej. Ostatni rozdział dotyczy wojennych przeżyć samego autora. Należy zwrócić szczególną uwagę na rzetelną relację Pana Warnickiego. Korzystając z zachowanych zapisków rodzinnych, pamiętników, wspomnień bardzo rzetelnie opisała tragiczne losy swojej rodziny. Możemy dowiedzieć się o podróży na zesłanie w bydlęcych wagonach, pracy na Syberii w nieludzkich warunkach, głodzie ale także o tęsknocie za ojczyzną. Pomimo poniżenia, nędzy ludzie wzajemnie się wspierali a nawet potrafili obchodzić święta. Na plus tej publikacji zaliczam czego czasem brakowało mi w innych książkach poruszających tą tematykę warunki w jakich żyli tamtejsi mieszkańcy a także ich relację z przesiedleńcami. Na minus iż może nie jest to piękna literacka relacja ale bardzo rzetelna. Książkę polecam szczególnie ty, którzy chcą dowiedzieć się prawdy historycznej a nie fikcji literackiej. Moja ocena 5/6 Za możliwość przeczytania książki dziękuję Pani Joannie z Wydawnictwa KOS
Link do opinii
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Katar duszy
Joanna Bartoń
Katar duszy
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Klubowe dziewczyny 2
Ewa Hansen ;
Klubowe dziewczyny 2
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy