Suchą nogą
Urszula Smoktunowicz

Mobbing w pracy. Temat trudny, lecz na pewno potrzebny, więc chyba dobrze, iż powstała książka, która dotyka tego problemu w polskich realiach. Nigdy wcześniej nie miałam przyjemności spotkać się książką, która dotykałaby tego problemu. Większość przeczytanych przeze mnie książek to obyczaje, w których głównym wątkiem jest miłość albo fantastyka pełna nowej technologii czy wspaniałej magii. Trudniejsze tematy gdzieś umykają. Nie to, że nie lubię takich książek, trochę mnie nawet interesują. Lecz też specjalnie ich nie szukam. Raczej przy wyborze kieruję się okładką lub szczęściem... liczę, iż los ma dobry gust, i tak często jest. W przypadku ebooka też dopomógł los albo szczęście. Mianowicie wygrałam go. I jako, że wiedziałam już, iż dotyka mobbingu, to chciałam go szybko przeczytać, poznać. Przekonać się jak główna bohaterka poradziła sobie z problemami. Mobbing w pracy. Każdy z nas zapewne o nim słyszał. Pewnie oglądać telewizję, czytając gazetę czy przeglądając portale informacyjne. Raczej nie od znajomych, bowiem nadal jest to temat tabu. Nawet jeśli dotyka kogoś znajomego, to ta osoba się tym nie chwali, raczej ukrywa to przed światem. Udaje, że problem nie istnieje, że jej nie dotyczy. W życiu osoba, na której ktoś stosuje mobbing, nie przyzna, iż to mobbing. Zamyka się w sobie, myśli, że to ona jest problemem, robi coś nie tak, że szef ma rację. Trudną ją przekonać, iż problemem nie jest ona, a zachowanie szefa wobec jej. I rzadko też szuka pomocy, a często ta pomoc okazuje się niezbędna. Raissa była dobrą dziennikarką. Pracowała w magazynie, który zajmował się tematyką filmową. W pracy radziła sobie świetnie. I nie narzekała na atmosferę... dopóki nie pojawił się nowy naczelny, Witold. Od niego zaczęły się problemy Raissy, to on zaczął stosować na niej mobbing. Książka jest napisana zgrabnie. Dotyka poważnego problemu, lecz czyta się ją dość szybko. Wciąga i jest na swój sposób lekka. Skłania również do przemyśleń. Bardzo szybko możemy się utożsamić z główną bohaterką. Nawet, gdy nie mieliśmy podobnych do niej problemów. Zrozumieć ją i zacząć jej kibicować. Zresztą trudno nie przyznać, iż nie jest to zasługą narracji, jaką zastosowała autorka. Bowiem to dzięki narracji poznajemy bohaterkę taką ona sama siebie widziała. Poznajemy świat jej oczami, pozostałych bohaterów takich jakich ona ich zapamiętała. Przybliżamy się do niej, jej uczuć, jej niemocy, jej lęków. I je współodczuwamy czytając. Sytuacja Raissy w pracy ma duży wpływ na jej życie osobiste. Widać to w doborze partnerów, lękiem przed ważnymi wyborami. Ważne w powieści są też spotkania z psychiatrą, który pomaga bohaterce zrozumieć pewne wydarzenia w pracy, uporać się z problemami i lękiem. Rozmowy te pomagają ustalić istotę mobbingu, sposoby jego działania. Zresztą cała książka ukazuje mechanizm mobbingu ukośnego (czyli mobbingu, w którym osoba mobbująca i mobbowana znajdują się na różnych poziomach). Ogromnym plusem książki jest też zakończenie, w którym możemy zobaczyć jak Raissa zaczęła dostrzegać, co się wokół niej dzieje i walczyć o siebie. Książka ma ogromną wartość.Warto poznać historię bohaterki i wziąć lekcję z jej dość nieciekawej przygody. Nauczyć się widzieć to, co z pozoru jest niewidoczne. Dostrzegać to, co z pozoru jest niewidzialne.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)