Spowiedź kochanki
Katja Dembska

Kiedy Ewa przechodzi załamanie nerwowe, mocno namawiana przez bliskich, udaje się do kliniki w Szwajcarii. To właśnie tam poznaje Annę, kobietę, która okazuje się niezwykła. Po mimo że ma ponda 70 lat, ona zatrzymała się w momencie, kiedy miała ich 43. Pogrążona we własnym świecie, rozmawiająca z ukochanym, którego obok niej nie ma, dość cicha i spokojna – taka właśnie jest. Ewa zbliża się do niej, a kiedy kończy leczenie, wraca, aby poznać bliżej jej niezwykłą historię. Historię kochanki, która mocno kochała, wiele wycierpiała. Jak wyglądało życie Anny? Czego dowie się o nim Ewa?

Książka napisana jest w formie wywiadu i mnie ta forma przypadła do gustu. Historia Anny okazała się dość emocjonująca, ukazująca zupełnie inne oblicze kochanki. Śledziłam ją z dość dużym zaciekawieniem, pragnąć, poznać zakończenie. Niejednokrotnie się wzruszyłam np. podczas czytania pięknych listów miłosnych.
Jest to jedna z tych cieńszych pozycji, książka ma niecałe 190 stron. Czyta się ją naprawdę szybko, dla mnie była na jedno podejście.

Głównych bohaterek w sumie mamy dwie – Annę i Ewę. Obie są postaciami dość ciekawymi, dającymi się lubić. Niestety nic więcej niż wcześniej wam o nich nie powiem, musiałabym zdradzić zbyt wiele z książki.

„Spowiedź kochanki” to książka, z którą spędziłam dość miło czas i moim zdaniem warto ją przeczytać. Polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

Kochanka … Ta druga … Często żyjąca z boku, w ukryciu, w cieniu rodziny … Nie mająca żadnych praw do ukochanego. Często zwodzona i oszukiwana. Godząca się na taki styl związku. Z utęsknieniem czekająca, kiedy znajdzie dla niej wolną chwilę między swoim życie rodzinnym a pracą. Ale jak długo można żyć w takiej niezdrowej relacji? Czy całe życie można być kochanką? Chyba, że obu stronom taki wolny układ odpowiada ...Niebezpiecznie robi się, gdy pojawi się miłość i pragnienie bycia z nim na stałe … Przekonajmy się, czy kochanka potrafi kochać … Czy taki związek jej odpowiada? Jakie ma marzenia?

Ewa przechodzi załamanie nerwowe i leczy się w klinice w Szwajcarii. Tam poznaje inną kobietę, Annę, która żyje we własnym, wewnętrznym świecie. Dla ponadsiedemdziesięcioletniej Anny czas się zatrzymał, gdy miała czterdzieści trzy lata. Cierpi na amnezję i nieustannie z kimś rozmawia. Ze swoim ukochanym, który już nie żyje, ale ona nie dopuszcza do siebie takiej myśli. Prowadzi z nim dialogi o codziennym życiu, dzieli się radością i smutkiem, snuje marzenia i czeka na niego … Ewa nawiązuje z Anną nić porozumienia, kobieta troszeczkę się przed nią otwiera. A dla naukowca to znakomity przypadek do obserwacji i badań naukowych. Ewa właśnie z tych bardzo intymnych rozmów dowiaduje się, że Anna była tą drugą, kochanką. Ma możliwość wniknąć w świat kochanki, spoglądać na życie z jej punktu widzenia, poznaje jakie zagrożenia niesie taka relacja, i jak często się kończy. Czy bycie tą drugą to szczęście? A może raczej kara?

„Życie to nie czas na zaspokajanie własnych pragnień. Życie to droga bólu. A cierpienie uszlachetnia”.

Rozmowy prowadzone między kobietami poruszają bardzo istotne kwestie życiowe, wyłania się z nich obraz rozgoryczonej kochanki, dowiadujemy się, jakie ma marzenia i oczekiwania. Cały czas się łudziła, że mężczyzna zostawi rodzinę i zwiąże się z nią. Jaką decyzję mężczyzna by nie podjął, zawsze ktoś będzie pokrzywdzony. Ale los zdecydował inaczej. Dlaczego przewidział takie rozwiązanie? A może to było najmniejsze zło?

Spowiedź kochanki to nostalgiczna rozmowa, szczera i odważna. Mimo, że Anna jest już dziś w szacownym wieku, nadal czuje się pożądana, pragnie kochać i być kochana. Targają nią namiętności, żyje wspomnieniami pięknych wspólnych chwil z ukochanym. I nadal nie niego czeka …

Dla mnie ta lektura była bardzo smutna. Kobieta zdradzona przez los, zwodzona przez tego, na którego całe życie czekała. Żyła we własnym świecie złudzeń. Aż skończyła w szpitalu psychiatrycznym, nie zniosła tego nieustannego napięcia. Czy warto było się aż tak bardzo poświęcić? Chyba, że te wspólne kradzione chwile wynagrodziły jej to z nawiązką …

Polecam, lektura stawia wiele pytań i wywołuje niepokój. Do jakich poświęceń jest gotowa kobieta dla radości i przyjemności życia?