Historia widziana oczami babci, spisana słowami wnuczki
W Spódniczce ze starej podszewki Urszula Ziober opisuje historię swojej babci, Janiny Janowicz. To opowieść o słonecznym dniu w domu na poznańskich Winogradach. O pełnej strachu podróży w nieznane. O przeraźliwym zimnie kazaskiego stepu. Wreszcie o nadziei.
Jak mówi autorka: ,,Moja babcia zawsze powtarza, że wojna zabrała jej nie tylko dzieciństwo, ale i młodość. Mimo pozornie szczęśliwego zakończenia i powrotu do Polski po sześciu długich latach zesłania, później nic już nie było takie samo. Nie wszystko można bowiem odbudować tak, jak zniszczone bombami domy. Świat, który znała, zniknął bezpowrotnie. Na zawsze odeszli ludzie, których kochała. Pozostały tylko wspomnienia.
Urealnienie tych wspomnień poprzez słowa i tę książkę to jedyne, co mogę jej dzisiaj dać".
Informacje dodatkowe o Spódniczka ze starej podszewki:
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Data wydania: 2017-04-03
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 400
Kup książkę Spódniczka ze starej podszewki
Zobacz także
Spódniczka ze starej podszewki - opinie o książce
Przeczytane:2020-02-23, Ocena: 5, Przeczytałam, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu – edycja 2020, Wyzwanie - wybrana przez siebie liczba książek w 2020 roku,
Oparta na autentycznych wspomnieniach i wydarzeniach. Historię trudnego dzieciństwa babci opisuje jej wnuczka. Dzieciństwa trudnego, bo przypadającego na okres II wojny światowej. Babcia (Pani Janina, w książce mała Janka) podczas wojny była wywieziona z rodziną do Kazachstanu. Trudy życia tam doznane, walka o każdy przeżyty kolejny dzień, walka o każdy kęs chleba były naprawdę dramatyczne.
Autorka (wnuczka - Pani Urszula Ziober) opisuje również powrót do kraju Janki i jej rodziny. Powrót też niełatwy, do zniszczonego domu, zniszczonego miasta, niepełnej rodziny. Po powrocie dowiadują się o śmierci ojca, który zginął zamordowany w Katyniu.
Książka zawiera bardzo wiele zdjęć i dokumentów. Aż trudno uwierzyć, że tak wiele ich przetrwało ten dramatyczny, wojenny czas.
Dla mnie największą wartością książki jest przekazana historia. Pokazanie prawdy. Ale również emanująca z książki miłość babci i wnuczki. Wyobrażałam sobie ich wspólnie spędzony czas, gdy wnuczka wsłuchuje się w opowieści babci, przeżywają wspólnie powroty do tych tragicznych chwil. Ta książka z pewnością bardzo je do siebie zbliżyła.
mniej