Sisters: To ona zaczęła!, tom 3
William Maury, Christophe Cazenove

To już moje trzecie spotkanie z perypetiami dwóch sióstr, nastoletniej Wendy i nieco młodszej Marine, które tak bardzo przypominają mi relacje z moją starszą wersją. Z przyjemnością sięgnęłam po kolejny tom, ponieważ wcześniejsze dostarczyły mi nie lada rozrywki, a tytuł To ona zaczęła! zapowiadał jeszcze więcej zabawnych konfliktów i tarapatów.
O dziwo, ten tom rozpoczynają komiksy, w których siostry dzielnie współpracują. Bardzo pomysłowo wymigują się od domowo-ogrodowych obowiązków i innych rzeczy, na które nie mają ochoty (jak choćby od jedzenia gotowanych warzyw). Dziewczynki lądują w tej części także na obozie, gdzie muszą zmierzyć się z nowymi przeciwnościami oraz wyzwaniami. Jednakże najbardziej rozbawiały mnie tutaj ich małe "wojny" oraz uwidocznione różnice. Mała Marine uparcie stara się naśladować siostrę, co Wendy nie za bardzo się podoba, jednak odpędzanie się od tego chochlika przynosi raczej odwrotne efekty. Malutka, mimo rozumienia rzeczy bardzo dosłownie lub na opak, jest kopalnią oryginalnych pomysłów, co bardzo wyrównuje szansy obu stron w złośliwych konfrontacjach.
Tak jak w poprzednich tomach, tak i tu, Marine po raz kolejny podbieraznajomych Wendy i zdaje się interesować życiem nastoletniej siostry coraz bardziej. Sprytnie zagląda do jej pamiętnika (czego nie chwalę!), korzysta z jej rzeczy oraz stara się brać z niej przykład na każdym kroku. Według mnie to dowód sympatii, którą mała blondyneczka odczuwa do szatynki, lecz z punktu widzenia tej drugiej - sama byłabym wkurzona. Marine jest jak mucha, od której ciężko się odpędzić, lecz jest to najrozkoszniejsza mucha, jaką było mi szansę ujrzeć. Uwielbiam jej postać i jest moją ulubioną siostrą.

Jednakże na order kreatywności zasługują tutaj przede wszystkim autorzy. Zaskakują po raz kolejny mnóstwem gagów i naprawdę trafnych spostrzeżeń w relacjach starsza siostra - młodsza siostra, a postacie Wendy i Marine są doprawdy realistyczne. Ponadto ciężko nie polubić tych dwóch dziewczynek i nie tylko wśród maluchów odnajdą one fanów, choć - jak już wcześniej wspominałam - ja jestem przede wszystkim w drużynie blondynki (w końcu ja też jestem tą młodszą siostrą). Nie mogę doczekać się kolejnego spotkania z Marine!

Sisters 3: To ona zaczęła! to kolejny wspaniały zbiór jednostronicowych komiksów o siostrach, który nie tylko bawi, ale i miejscami uczy (Marine wpadła tutaj na wspaniały sposób uniknięcia dentysty i gdybym była młodsza, wypróbowałabym go chętnie). Jest to niezwykle odprężająca lektura, idealna na teraźniejszą paskudną pogodę lub wyleczenie choroby, W końcu, śmiech to zdrowie! :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

MIEĆ SIOSTRĘ I… ZNIEŚĆ SIOSTRĘ Jak to jest mieć siostrę? A właściwie rodzeństwo w ogóle? Nie każdemu dane jest doświadczyć tego na własnej skórze, ale nic nie stoi na przeszkodzie, by przekonał się, jak to wygląda w humorystycznym, choć jakże przy tym trafnie ujętym komiksowym odbiciu. A jak więc jest mieć siostrę zdaniem bohaterek? Oj nielekko, choć każda z sióstr podała by inne powody. Nastoletnia Wendy z pewnością powiedziałaby, że posiadanie młodszego rodzeństwa to utrapienie ze względu na kopiowanie przez nie każdego twojego zachowania. I męczarnia w postaci zachowań, których nie sposób przewidzieć. Jakieś plusy? Cóż, kto jak nie młodsza siostra swoją infantylnością, tak potrafi poprawić humor? Marine mogłaby natomiast powiedzieć, że starsza siostra to męczarnia, bo we wszystko się wtrąca, wszystko obśmiewa, wszystkiego co twoje nie lubi. Pozytywy? Czasem znajdzie sposób by pomóc ci dorosnąć, ale… czy aby na pewno. Na szczęście z siostrą można się także bawić, sprzymierzyć przeciw rodzicom i rozwiązać problemy. A że przy tym narobi się więcej kolejnych, cóż, taki urok posiadania rodzeństwa. I taki jest też urok niniejszego komiksu. Każdy tom to zbiór ponad 40 jednostronicowych szortów komiksowych utrzymanych w typowo francuskiej stylistyce, z której wyrosło mnóstwo kultowych komediowych postaci i albumów. Choć graficznie Siostrom bliżej „Titeufowi”, to w odróżnieniu od niego, jest łagodniejszy i przeznaczony dla młodszych czytelników. Bliższy „Kidowi Paddle”, zajmuje podobną niszę, co on – „Kid…” dedykowany był głównie chłopcom, „Sisters” bardziej zdaje się być przeznaczony dla przeciwnej im płci, wypełniając poniekąd lukę obok wspomnianego dzieła. Oczywiście, jak w przypadku „Kida…” , tak i w tym seria doskonale nadaje się tak dla dziewczynek, jak i chłopców, a zarazem i dla małych i dla dużych. Każdy znajdzie tu coś dla siebie, każdy da się na kilka chwil porwać do zabawnego świata perypetii dwójki sióstr. Szczególnie, że jest to także seria bardzo uroczo narysowana. W nowoczesnym stylu, szczególnie pod względem barw, ale przy tym utrzymany w klasycznych ramach tradycji podobnych mu dzieł. Fajnie wydana, w fajnej cenie i z fajną zawartością. A więc i miło i warto. Dlatego polecam serdecznie. Recenzja opublikowana także na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2016/02/19/sisters-tom-3-to-ona-zaczela-christophe-cazenove-william-maury/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)