Książka przedstawia bardzo osobiste wspomnienia Łucji, najstarszej spośród trojga pastuszków, którym objawiła się Matka Boża. Wspomnienia te są żywym, poruszającym i jak dotychczas najobszerniej wydanym dokumentem wydarzeń fatimskich.
Oprócz sześciu objawień Matki Bożej w 1917 r. Łucja opisuje także późniejsze objawienia, w których powierzona jej została tajemnica pięciu sobót fatimskich i życzenia Maryi, by poświęcono Jej Niepokalanemu Sercu Rosję. Jest to książka, która budzi nadzieję na możliwość wprowadzenia pokoju w świecie i w ludzkim sercu.
Wydawnictwo: inne
Data wydania: 1989 (data przybliżona)
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
Liczba stron: 190
Język oryginału: portugalski
Ocena: 5, Przeczytałam,
W tym roku (2017) obchodzimy stulecie objawień fatimskich. Myślę, że to dobra okazja, aby przeczytać coś na ten temat. Najlepszym źródłem będzie uczestniczka tamtych wydarzeń - portugalska karmelitanka - s. Łucja dos Santos, przyjaciółka Franciszka i Hiacynty.
W swoich wspomnieniach opisuje relacje między trojgiem pastuszków i ich zwyczajne życie przed i po objawieniach. Ważnym aspektem życia była ich wiara, którą zaczęli traktować na poważnie po spotkaniu z Maryją. To wtedy zaczęli pojmować wagę Różańca i wyrzeczeń za grzeszników.
Książka ta napisana jest bardzo prostym językiem, jakim posługiwała się s. Łucja. Mimo pewnego czasu od obajwień jej wspomnienia były ciągle żywe.