Sekrety letniego ogrodu
Hannah Richell

Kiedy wybierałam tę książkę spośród nowości Wydawnictwa Kobiecego, zainteresował mnie opis na okładce. Jak książka przyszła to pomyślałam sobie - ale będzie cukierkowo. Trochę mnie to odstraszyło, więc książka chwilkę poczekała. Jak tylko po nią sięgnęłam to dowiedziałam się, że okładka jest myląca.

Dwudziestosześcioletnia Lillian, sierota wojenna, wychodzi za mąż, za miejscowego bogacza - Charlesa Oberona. Podejmuje się opieki nad Albiem, synem Charlesa z pierwszego małżeństwa. Oberon ma wielki, piękny dom, pełen dzieł sztuki. Z pozoru wszystko jest dobrze, jednak Lilian czuje się tylko ozdobą kolekcji męża.

Kiedy ponad osiemdziesięcioletnia Lilian trafia do szpitala, Maggie jej wnuczka, postanawia wrócić do miasteczka swojego dzieciństwa. Opiekuje się niedomagającą babcią i próbuje doprowadzić zaniedbany dom do jego poprzedniej świetności. Kiedy zagłębia się w dokumenty finansowe, dowiaduje się, że wszystkie pieniądze przepadły. Dziewczyna jest załamana, bo wie że może stracić dom.

„ – Mogę tylko powiedzieć wam obojgu, że życie mija w mgnieniu oka. To banał, ale prawdziwy. Myślę, że zawdzięczamy je samym sobie i sobie nawzajem, ścigając to, czego chcemy… co kochamy. Kogo kochamy. Nie zawsze nam się udaje, ale wierzę, że lepiej przeżyć pasjonujące życie i zrobić w tym czasie kilka błędów niż żyć, żałując tego, czego się nie zrobiło.
Maggie przez chwilę przygląda się Jackowi. Myśli o miłosnym liście, który mu rano oddała. Znów przenosi wzrok na Willa, ten jednak nadal patrzy na własne ręce.
- Ale co, jeżeli miłość do kogoś, to krzywda dla innych? – pyta cicho.
Jack wzrusza ramionami.
- Prawdziwa, namiętna, zmieniająca życie miłość zdarza się rzadko. Ale kiedy ją znajdziesz, musisz o nią walczyć. Jeśli moje stare, zmęczone serce ma jakaś wartość, którą może się podzielić, to chyba właśnie tym – stwierdza i rzeczowo cmoka ustami.”

Narracja w książce prowadzona jest przez dwie główne bohaterki. Lilian – przeszłość oraz Maggie – teraźniejszość. Trzymałam kciuki za Lilian aby poradziła sobie z własnym sumieniem, kibicowałam Maggie w walce o utrzymanie domu. Jak dla mnie całość świetna.

Czytając opowieść Lilianny, miałam wrażenie, że Autorka inspirowała się powieścią Daphne du Maurier – Rebeka. Cień zmarłej pierwszej żony, bogaty mąż, zamknięte pokoje i tajemnice. Wprowadza to klimat dramatyczności, napięcia i strachu. Co było moim zdaniem bardzo ciekawym zabiegiem.
Powieść czyta się szybko. Jest wciągająca i trzyma przez cały czas w napięciu.
To moje pierwsze spotkanie z autorką i pomimo, że staram się czytać rodzimych autorów, wiem, że sięgnę po kolejne powieści Pani Hannah Richell.

Powieść H. Richell to literatura obyczajowa z elementami romansu i powieści psychologicznej. Autorka subtelnie, ale bardzo dokładnie zarysowała osobowości i charaktery ludzkie. Zwłaszcza mam tu na myśli dwie pierwszoplanowe bohaterki: Lillian i Maggie. W związku z tym, że jedna jest babcią, a druga - Maggie - jej wnuczką przestrzeń czasowa jest także mocno rozbudowana.  Naprzemiennie poznajemy rzeczywistość jednej i drugiej kobiety.    Doza retrospekcji pozwala nam zajrzeć w młodość Lillian. Ona sama też często wraca pamięcią do lat minionych. Narracja jest tak poprowadzona, że czytelnik, bez względu na to, czy czyta o Lillian jako młodej pannie, czy o Lillian jako staruszce, zdaje się być naocznym świadkiem wszystkich wydarzeń.
       Głównym miejscem akcji powieści jest posiadłość w Anglii - rezydencja Cloudesley. Niegdyś - jak pamięta Lillian - zadbany i bogaty dom, w którym wszystko było dopięte na "ostatni  guzik". "Teraz" natomiast - gdy do owej rezydencji wraca, po dłuższym czasie nieobecności, Maggie, by zaopiekować się schorowaną babcią - dom jest w bardzo złym stanie. Zaniedbany, jakby nikt w nim nie mieszkał. 
Maggie bardzo dobrze wspomina relacje ze swoją babcią. Wiele jej zawdzięcza. Tym bardziej łatwo jej przychodzi decyzja, by pozostać w Cloudesley. Mało tego, postanawia uratować rodzinny majątek. 
        Autorka stosuje wiele opisów i są one dosyć rozbudowane - ale nie nużące. Odpowiednio dozowane są uzupełnieniem głównej treści.  Dzięki temu czytelnik sam niemalże odczuwa mnogość emocji jakie kumulują się w Cloudesley - radości, smutki, sekrety, tajemnice, ból, cierpienie. Również emocji związanych z odradzającą się relacją międzypokoleniową - Lillian i Maggie - która po życiowych perypetiach nadal poszukuje swej drogi życiowej. 

Świetna opowieść.Czytałam z zapartym tchem.Czekając co przyniesie kolejny rozdział.

Pełna tajemnic i zagadek.

Historia dziejąca się dwutorowo, o tym co należy zrobić, o obietnicy i wielkiej miłości, bo „nigdy cię nie opuszczę”. Lilian żyje w małżeństwie, które wygląda zupełnie inaczej, gdzie gra się dalej. Bo przyzwyczaiła się już do myśli, że może znieść takie życie. Ale to jedno lato, pewien mężczyzna, pewien romans dało jej marzenia o czymś innym. Pewien pokój stał się wyznaniem miłości.
Odkrywa to Maggie, wnuczka, która chce naprawić swoje błędy.
To powieść z silnymi emocjami w historii Lilian. Warta uwagi książka, o poczuciu obowiązku iwiny, wielkiej miłości i demonach w duszy.
OCENA 5+/6

To piękna i wzruszająca powieść,pełna emocji i tajemnic,których akcje rozgrywają się na przestrzeni dwóch płaszczyzn czasowych.Przeszłość -to losy młodej Lilian,która poślubia bogatego Charlesa Oberona.W czasie teraźniejszym spotykamy wnuczkę Lilian , dziewczynę po przejściach, która opiekuje się swoją babcią i stara się uratować podupadłą rodzinną posiadłość.
"Sekrety letniego ogrodu" to bardzo dobra i życiowa książka ,która na pewno na długo zostanie z czytelnikiem.Pełno w niej tajemnic,ciekawych bohaterów i pięknych opisów miejsc w których chciało by się być.Polecam

(...) Nigdy potem nie będziesz już taka młoda i piękna jak dzisiaj. Odważ się. Bierz od życia to, co twoje. Spraw, żeby było wspaniałe."

„Sekrety letniego ogrodu” Hannah Richell to książka, którą powinien przeczytać każdy fan powieści obyczajowej. Na 420 stronach czekać na nas będzie piękna opowieść o sadze rodzinnej – o dwóch bliskich sobie kobietach i odkrywaniu rodzinnych i mrocznych tajemnic. Delikatna okładka z motywem kwiatowym, od którego także zaczyna się każdy z trzech rozdziałów powieści, nie sugeruje tego, co znajdziemy w książce, bo opisane wydarzenia nie będą tylko lekkie i przyjemne. Dajcie się zaskoczyć i zagłębcie się w historię posiadłości Cloudesley.

Czy można uciec przed niechcianymi wspomnieniami, które powracają jak bumerang w najmniej spodziewanym momencie? Maggie Oberon po zerwanych zaręczynach ucieka na koniec świata, jednak wiadomość o chorobie ukochanej babci zmusza ją do powrotu do Cloudesley. Dziewczyny nie było tylko rok, a zmieniło się już wszystko i dom już nie przypomina bezpiecznej przystani, lecz jest ruiną. Pragnie jednak zawalczyć o rodzinny majątek i sprowadzić babcię do domu. Porządkując dom odkryje sekrety, które na zawsze mogą odmienić jej życie. Babcia Maggie – Lillian w wieku 26 lat wyszła za mąż za wdowca Charlesa. Dziewczyna była młoda i dość naiwna i bardzo szybko okazało się, że życie u boku męża nie przypomina sielanki. Mężczyzna zaczął budzić w niej strach i nie tylko w niej, ale i także u syna Charlesa z pierwszego małżeństwa. Lillian zaczęła się czuć jako kolejna ozdoba w kolekcji męża, a trzeba przyznać, że rezydencja Cloudesley zawierała same bezcenne dzieła sztuki. Życie Lillian zmieni się diametralnie, gdy w ich posiadłości na zaproszenie męża pojawi się charyzmatyczny malarz. Czy dzięki niemu kobieta odkryje, czym jest prawdziwa miłość i namiętność? Dwie historie, dwie kobiety i posiadłość skrywająca mroczne tajemnice – co jeszcze się wydarzy?

Tajemnicza – tak określiłam książkę po kilku pierwszych rozdziałach. Muszę przyznać, że na początku coś mi w tej książce nie pasowało, nie mogłam się wgryźć w historię, być może dlatego, że historia bohaterek była owiana tajemnicą, a ja zupełnie nie mogłam się w tym wszystkim odnaleźć. Jednak coś mi mówiło, że ta książka mi jeszcze wynagrodzi ten początek, że będzie warto. I tak rzeczywiście było, sama nie wiem, kiedy przeczytałam tę książkę. Fabuła „Sekretów letniego ogrodu” skonstruowana jest w bardzo ciekawy sposób, bo autorka przeplata to, co dzieje się teraz, ze wspomnieniami bohaterek. I choć wszystko tutaj idealnie ze sobą współgrało, to zdecydowanie ciekawsze były dla mnie fragmenty, które dotyczyły wspomnień Lillian. Trzeba przyznać, że życie nie oszczędziło babci i wnuczki i choć każda z nich ma bolesną przeszłość, to jakoś nie zapałałam sympatią do Maggie. Doceniam wszystkie podjęte działania, by doprowadzić do świetności dom, lecz z ogromną niecierpliwością czekałam na to, by dowiedzieć się więcej o życiu Lillian. A było na co czekać! Życie z Charlesem u boku dalekie były od sielanki, traktowana jak kolejny przedmiot w kolekcji, musiała być na każde zawołanie męża i nie doświadczyła uczucia bliskości i miłości. Wszystko zmieniło się wraz z pojawieniem się malarza — pojawiła się prawdziwa miłość oraz namiętność, lecz czy tych dwoje będzie mogło przeżyć resztę życia razem? Te wspomnienia nie raz powodowały, że czułam ucisk w klatce, pojawiało się także wzruszenie. Nigdy bym się nie spodziewała, że napotkam na fragmenty opisujące przemoc fizyczną i psychiczną, a tego właśnie doświadczyła Lillian. Autorka bardzo dobrze wykreowała swoje bohaterki, każda z nich ma swoją przeszłość, a towarzyszące im emocje tylko nadają wiarygodności i sprawiają, że są one realistyczne. Mogłoby ze swoją historią żyć obok nas.

„Sekrety letniego ogrodu” jest przepiękną historią o dwóch kobietach, które przeżyły w swoim życiu niejedno – strach, nienawiść, pogardę, ale znalazły w sobie siłę, by walczyć o swoje szczęście. Ich historia porusza, jest wciągająca, do tego uroku nadaje bardzo dobry styl autorki. To książka, którą trzeba przeczytać!

Często domy, w których spędziliśmy dzieciństwo kryją mroczne tajemnice z przeszłości. W zakamarkach skrywają zatajone sekrety i niewypowiedziane myśli. Takim domem z mnóstwem niewiadomych jest rezydencja Cloudesley opisywana przez Hannę Richell w jej najnowszej powieści. 

Maggie Oberon wraca do Anglii by opiekować się chorą babcią Lilian. Dziewczyna uciekła z posiadłości na drugi koniec świata, gdy mocno namieszała w swoim życiu osobistym, Teraz jednak skupia się na pomaganiu babci i przy okazji poznaje sekrety rezydencji, w której dorastała. 

Akcja -powieści toczy się dwutorowo. Przeszłość poznajemy za sprawą wspomnień Lilian, babci głównej bohaterki. Kobieta przypomina sobie czasy, gdy została mężatką, a jej związek całkowicie mijał się z jej wyobrażeniem o nim. Lilian wspomina ciemną stronę charakteru swojego męża, jego furiackie zachowanie i odzywki, a także mężczyznę, który mocno namieszał w jej sercu. Teraźniejszość to w głównej mierze losy Maggie, jej walka o utrzymanie rezydencji, zdobycie pieniędzy na jej remont. To także sprawy osobiste Maggie, próba odbudowania relacji, które zostały zakończone przed jej wyjazdem do Australii.

Bardzo lubię powieści, gdzie akcja teraźniejsza przetykana jest retrospekcjami. Taka budowa zawsze wzmaga moją ciekawość, każe domyślać się jak wydarzenia z przeszłości wpłynęły na główny bieg akcji. Tutaj z wielkim podekscytowaniem śledziłam tajemnice rezydencji Cloudesley i jej mieszkańców. 

Autorka ukazała bajeczne życie z wieloma rysami. Pokazała, że nie zawsze liczą się pieniądze, że oprócz nich ważne są inne wartości. W bogatym domu wypełnionym służbą, opływającym w bogactwo, można czuć się bardzo samotnym, nawet jeśli towarzyszą nam bliskie osoby. W szczególności, gdy one mają ciężki charakter i nie potrzebują bliskości. 

Sekrety letniego ogrodu Hanny Richell to powieść, która nie ucieka od schematów, bo opisy nieszczęśliwego życia w bogatym domu pojawiały się już wiele razy w literaturze. Mnie jednak spodobała się wariacja autorki na ten temat. Polecam ją wszystkim, którzy są wielbicielami opowieści o rodzinnych tajemnicach, skrywanych w murach potężnych rezydencji.