Sekretne drzwi
Marlen Haushofer;

"Sekretne drzwi" to portret kobiety. Kobiety smutnej, samotnej, nieszczęśliwej. Kobiety, która może zostać uznana za rozkapryszoną, zimną, nieczułą, do której nie mają dostępu Ci, którym ona nie ufa (czyli właściwie wszyscy, lub prawie). Nie wiem czy istotny jest powód jej zachowania takiego, a nie innego, pewnie spora część osób uzna, że tak. Ja jednak w tym przypadku mam wrażenie, że nie o powód tu chodzi, a o jej bycie, o to, jak ona się czuje, o to, że jest nierozumiana i nie może okazywać swych prawdziwych uczuć. To portret kobiety, która chce być szczęśliwa, ale sprawia wrażenie na tyle mocno poranionej na duszy, że nie odważa się na pełne szczęście. Kiedy tylko próbuje choć odrobinę zbliżyć się do szczęścia, trafia na mężczyznę, który początkowo daje nadzieję. Kiedy wzbiera w niej odwaga na coś więcej, los szykuje dla niej kolejne baty. W sumie Anette, bohaterka tego portretu, przekonuje się, że nie ma szczęścia. Nie ma miłości. Jest kłamstwo. Nic więcej. Całość napisana jest pięknym, poetyckim językiem, autorka prowadzi nas przez duszę kobiety z wielkim wyczuciem i wrażliwością. Książka zasysa czytelnika w swoją atmosferę, jej emocje udzielają się na każdej stronie. Po tej lekturze potrzebna jest odtrutka. Marlen Haushofer genialnie kreśli portret kobiety. Kobiety cierpiącej.