Rzecz o zbłąkanej duszy t.2
Sadow Siergiej

Druga część pięknej i oryginalnej powieści dla młodzieży. Z jednej strony zabawna komedia z własną wizją autora nieba i piekła, które wygląda prawie tak samo jak nasz świat. Jest szkoła są instytucje, są też dzieci, które muszą zaliczyć praktyki by dostać diabelski ogon lub anielskie skrzydła. Głównym bohaterem jest właśnie taki młody diabeł najlepszy uczeń w klasie i jednocześnie najbardziej diabelski. Jednak jego zadanie nie jest już wcale takie diabelskie. Ma pomóc zbłąkanej duszy, która nie potrafi spokojnie odejść do nieba widząc, jak ciężko ma na ziemi jej syn. Z pomocą diabłu przychodzi młodą anielica. Tu już nie mamy pilnej uczennicy lecz pyskującą upartą, uciekającą z zajęć dziewczynę. Nic więc dziwnego, że taki anioł skradł serce diabłu. Bohater wykazuje się niezłym sprytem ratując chłopaka z tarapatów, wykorzystuje nawet innego diabła, który miał przeszkodzić mu w praktykach. Co chwile dodaje przezabawne komentarze na temat diabłów, aniołów i ludzi. Wychodzi więc z tego świetna groteska. Jednak książka prócz dużej dawki humoru ma też dużo głębszych przesłań. Mimo swojego cwaniactw diabeł z aniołem wkręcają w końcu chłopaka w niezłe tarapaty. Nachodzą ich wątpliwości, czy poradzą sobie z tym zadaniem. Chwilami chcą nawet zrezygnować. Poznają też lepiej ludzi i dostrzegają jak mało w nich wiary i chęci niesienia dobra. Najgorsze jest to, że ani diabeł ani anioł nie mogą ingerować bezpośrednio. Każdy bowiem człowiek ma wolną wolę. Czytelnik może zastanowić się nad własną wiarą. Ile każdy z nas potrzebowałby dowodów na istnienie Boga i czy czasem ich nie dostajemy ale stąpamy zbyt twardo po ziemi, żeby je dostrzec. Można tez przemyśleć własne grzechy, jak czy potrafimy ponosić za nie odpowiedzialność, czy szukamy winy w Szatanie, która nas nakłania do złego a może wcale tak nie jest. W końcu mamy wolną wolę. Często zbyt pochopnie podejmujemy różne decyzje. Ile zła ludzie czynią dla pieniędzy i zabawy. ,,- (...) Nie bawię się ludźmi. Ja tylko daję im to, czego chcą. Jeśli chcą, żeby nimi sterować, to właśnie to im daję. Wyczuwa pan różnicę? - Chcesz powiedzieć, że ludzie chcą, żeby nimi sterować? - Większość tak. Samodzielne myślenie jest bardzo meczące, znacznie łatwiej kogoś słuchać." A biedny Ezegil ciągle jest oskarżany o wszystko co najgorsze nawet wtedy gdy poświęca całego siebie aby pomóc innym. W każdym z nas jest trochę z diabła i trochę z anioła, najważniejsze jest jednak to ile zrobimy dla innych. Książka ukazuje różne typy ludzi ich problemy i naturę, próby przez jakie przechodzą i decyzje jakie podejmują. Ciekawy był, krótki watek małych czcicieli diabła, których głupie zabawy zmieniły się w prawdziwy rytuał, gdzie diabeł wybrał sobie ofiarę. Jak i również główny wątek chłopa, który może wydostać się z naprawdę ciężkich tarapatów poświęcając inną osobę. Może warto się w tych fragmentach zastanowić jak my byśmy postąpili. Co byłoby silniejsze strach przed śmiercią czy przyjaźń. Wątek rozwijającego się uczucia między diabłem i aniołem również przyjemny w czytaniu. Nieustanne dogryzanie sobie a jednocześnie poświecenie i pomaganie wzajemnie. Prócz tego mają duży wpływ na siebie i jeden uczy drugiego, choć żaden nie chce się przyznać to oboje bardzo się zmieniają. W końcu tak działa miłość. A bohaterowie czasem zachowują się naprawdę jak dzieci mimo iż maja jak bardzo często podkreślają pond sto lat i są dużo starsi od dorosłych ludzi, którym ciągle trzeba coś tłumaczyć. Książka napisana łatwym przyjemnym językiem, w pierwszej osobie ze strony diabła. Bardzo szybko i przyjemnie się przez to czyta. Drugi tom jest koniecznością dla kogoś kto przeczytał pierwszy, gdyż jest on przerwanym dalszym ciągiem opowieści. Książka została podzielona chyba tylko dla wygody, żeby nie była zbyt opasła. Drugi tom bowiem zaczyna się od czwartego rozdziału trzeciej części :). Niewiele różni się od pierwszego tomu, równie dobrze można by dać wspólną opinię. Strasznie podoba mi się zakończenie ale mimo tego iż historia się zakończyła pozostawia pewien niedosyt. Ciężko się rozstać z tak przyjemnymi bohaterami.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)