Raj na próbę
Arleta Gruba

Łucja to studentka, która od dłuższego czasu uważa, że świat zmierza  w złym kierunku, a ludzie go zamieszkujący nie mają już do zaoferowania od siebie nic dobrego. Dlatego stroni od kontaktów z nimi, jest pesymistycznie nastawiona do życia i nie potrafi odnaleźć się w świecie, w którym przyszło jej żyć. Na domiar złego jej wieloletni związek zbliża się ku końcowi, a ją samą z dnia na dzień zaczynają prześladować koszmary. Pewnego dnia, zmęczona wieloma dniami walki ze snem kobieta, wracając do domu rodzinnego ulega wypadkowi i trafia do… raju. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że trafiła do pięknego miejsca, gdzie jest w stanie na nowo otworzyć  się na ludzi. Niestety kolejne wydarzenia utwierdzają ją w tym, że nic nie jest takie jak naprawdę się wydaje. Czy Łucja odnajdzie w sobie siłę aby wrócić do życia ? Czy spotkania, których doświadczy pozwolą jej na zmianę siebie i swojego nastawienia?

Powieść „Raj na ziemi” to wartościowa pozycja, która ukazuje zmiany współczesnego świata. Pozwala zwrócić uwagę i zastanowić się nad tym, dokąd wszyscy zmierzamy, i czy nigdy nie mamy sobie nic do zarzucenia, żyjąc tak, jak mamy na to ochotę.

Przez pierwsze strony książki dość trudno było mi przebrnąć. Denerwowała mnie główna bohaterka, która wszystko widziała w czarnych barwach, wiecznie coś analizowała i dorzucała swoje przemyślenia. Jednak po pierwszym „rozpędzeniu się” muszę przyznać, że książkę czytało się bardzo przyjemnie. Autorka w precyzyjny sposób dokonała połączenia dwóch światów – świata rzeczywistego oraz świata snów, wyobrażeń a następnie życia w raju.

Bardzo spodobał mi się sam pomysł autorki na taką tematykę, gdyż z pewnością większość z nas zastanawiała się, czy jest coś po tej drugiej stronie, czy raj istnieje i jak wygląda. Tu mamy to podane na tacy. Niestety jak możemy się przekonać na kolejnych kartach historii nie zawsze to, co wydaje nam się, że jest piękne, takie jest w rzeczywistości.

Dzięki tej pozycji z pewnością wyzwolimy w sobie sporo emocji, a nie do końca przewidywalne zakończenie dodaje smaku całej opowieści. Mimo, że główna bohaterka nie każdemu przypadnie do gustu to na końcu chętnie dowiedzielibyśmy się, jak potoczyły się jej dalsze losy.

Jeśli ktoś ma ochotę na pełną ciepła, ale również ważnych przemyśleń i szybkich zwrotów akcji opowieść, a jednocześnie dać się porwać swoim wyobrażeniom i marzeniom, i może również zastanowić się nad niektórymi aspektami swojego życia, to ta pozycja jest zdecydowanie dla niego.

Łucja jest uważną obserwatorką świata i ma do niego krytyczny stosunek. Dostrzega „zgniliznę”, która prowadzi ludzkość do jej unicestwienia . Określa siebie jako „starą, zgorzkniałą, wciąż narzekającą staruszkę w ciele nastolatki”.

Z wieloma spostrzeżeniami trudno się nie zgodzić ale jej podejście do życia i ogólna postawa była dla mnie irytująca. Nic ją nie cieszy i jest coraz bardziej zniechęcona, co doprowadza do dziwnego stanu jej umysł. Męczą ją nocne koszmary, które zaczynają zacierać granice między jawą a snem i ona sama już nie umie rozdzielić tego, co czuje, a co jest wytworem jej wyobraźni a co jest prawdziwe.

Początkowo akcja jest powolna, niemal statyczna ze względu na długie podróże mentalne w jakie popada bohaterka. Trochę za długo ciągnęła się ta wstępna faza powieści, w której poznajemy tło rodzinne dziewczyny, jej stan psychiczny, nastroje, warunki życia i sposób, w jaki postrzega rzeczywistość. Dopiero, gdy w wyniku wypadku Łucja trafia do raju, fabuła nabiera bardziej ciekawego, barwnego metafizycznego i nieziemskiego nastroju.

Ogólnie książkę czytało mi się bardzo przyjemnie i szybko. Odnajdziemy w niej elementy obyczajowe, metafizyczne, filozoficzne a nawet grozy.

Trochę zawiodło mnie zakończenie, zbyt prozaiczne, osadzone w realnej rzeczywistości, odarte z magii, która towarzyszyła w części drugiej.

Całą recenzja: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2021/03/737-raj-na-probe.html