Puszczyk
Jan Grzegorczyk

~Książka na, którą czekałam. Czekałam, ponieważ jest kontynuacją "Chaszczy", która mi się podobała, byłam również bardzo ciekawa co nowego u Stanisława Madeja, a także lubię styl autora Jana Grzegorczyka.    Tak jak na końcu "Chaszczy" wszystko wydawało się być jasne i rozwiązane, tak w "Puszczyku" okazuje się, że absolutnie nie.  Kolejny raz Stanisław znajduje zwłoki. Tym razem osoby, którą zna i która pomimo wcześniejszej niechęci, zdecydowała się pożyczyć mu książkę O naśladowaniu Chrystusa ze swoimi prywatnymi zapiskami, co było bardzo ważne dla naszego bohatera. Jednak, przychodząc na umówione spotkanie, Stanisław znajduje w kościele ciało proboszcza Melchiora.    Zaczyna kolejny raz analizować sprawę Guzowskiego i możliwości osób z nią powiązanych. Znów wszyscy są podejrzani z Alojzym Mizerą (byłym prokuratorem) na czele. Pojawiają się także nowe postacie - młody proboszcz Janek Pawelski, pomocnik przy budowie dachu kościelnego - Radosław Siejkowski, który nawiąże bliższą znajomość z Madejem. Ci którzy byli wcześniej wrogami, jak na przykład dziennikarz Arkadiusz Kalecki, może wcale nimi nie są? Cały czas dużo niewiadomych.   W sprawach sercowych również duże zmiany. Iwonka - Myszka okazuje się nie być tą wybraną. Stanisław marzy nadal o Krystynie, żonie Gruzowskiego i tylko ona wydaje mu się być tą jedyną. Tylko nie wiadomo co się z nią dzieje. Chcąc do niej dotrzeć, nawiązuje bliską relację z Magdą Taszyńską, właścicielką sklepu z holenderskimi antykami.    W całej książce, Stanisław dąży do prawdy. Chce rozwikłać co łączyło Alojzego z Melchiorem i co wspólnego z nimi miał Guzowski. Cały czas także poszukuje siebie, tego co chce robić, kogo kochać i jak ma wyglądać jego życie.    Podobnie jak w pierwszej części, Ci którzy lubią kryminały i powieści obyczajowe, znajdą tu cząstkę obu tych form. Są opisy przyrody, sceny z życia polskiej wsi, wynurzenia filozoficzne, zmiany akcji i wątki miłosne. Niby dużo, a wszystko ze sobą połączone i dobrze wyważone. Jedno mnie wciąż niepokoi. Stanisław jest nadal bardzo naiwny w stosunku do kobiet. Ja wręcz miałabym ochotę zarazem go przytulić i nim potrząsnąć :-)    Lubię takie książki, lekko mi się je czyta i błogo. Są takim jakby zatrzymaniem w tym codziennym biegu. Mimo, iż mamy trupy i zagadki to nie są one takie mroczne, ale jak najbardziej intrygujące.   Ciekawe co nowego autor wymyśli w kolejnej części, bo taka ma się pojawić. Oczywiście chętnie ją przeczytam.    http://zyje-bo-czytam.blogspot.com/2017/08/puszczyk-jan-grzegorczyk.html  

Stanisław Madej odnajduje w kościele zwłoki proboszcza Melchiora. A miał mu udostępnic dzieło średniowiecznego mistyka i psychoterapełty Tomasza á Kempis. Próbuje rozwikłać zagadkę śmierci księdza i natrafia na coraz to nowe wątki w sprawie. Mieszka on w domku na skraju lasu. Niespodziewanie dostaje od s@siadki matki rodzinną pamiątkę,obraz De Laveaux. Bohater ma też wątpliwości co do swoich decyzji, względem ślectwa, jak i kobiet-Krystyny i Magdy. A także intenci Radka byłego policjanta i murarza Jego jedynym wiernym przyjacielem jest pies Ruben.