Kto był ojcem polskiego sportu?
Czy najpopularniejsza lekkoatletka II RP była mężczyzną?
Jak pływak został agentem?
Dlaczego wybitnego piłkarza skazano na zapomnienie?
Jak zdjęcie z Hitlerem ratowało życie?
Książka przedstawia sylwetki dziewięciu znanych polskich sportowców, których szczyt kariery przypadł na dwudziestolecie międzywojenne, a pasmo ich największych sukcesów gwałtownie przerwała II wojna światowa. Co ich łączy? Silne osobowości i fascynujące życiorysy: tajemnica, dramat, osobista tragedia. Niejednokrotnie życie prywatne tych bohaterów było ciekawsze od ich kariery sportowej albo chociaż równie ciekawe. Losy wielu z nich uwikłane są w wydarzenia wojenne: jedni walczyli w powstaniu, inni zostali brutalnie rozstrzelani, inni... okazali się zdrajcami. Wszystkich charakteryzowało jedno - bezwarunkowa miłość do sportu.
Autorka z zacięciem dziennikarki śledczej opowiada nam o losach przedstawicieli różnych dyscyplin, zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Dzięki niej mamy szansę poznać panoramę polskiego sportu w okresie międzywojennym. Dociera do relacji prasowych z tamtego okresu, sięga po pamiętniki, wspomnienia, opowieści przyjaciół, rodziny. Odkrywa przed nami nie tylko sportowca na podium, lecz także człowieka z krwi i kości.
Informacja o autorze/ redaktorze:
Gabriela Jatkowska - absolwentka politologii na Uniwersytecie Warszawskim, dziennikarka. Specjalizuje się głównie w tematyce kryminalnej oraz warszawskiej. Jej drugą ogromną pasją jest sport i jego historia. Założycielka i pierwsza redaktor naczelna kryminalno-literackiego czasopisma ,,Pocisk", związana z miesięcznikami ,,Skarpa Warszawska", ,,Reporter - magazyn kryminalny", dztakże z magazynem piłkarskim ,,FourFourTwo". Autorka wielu artykułów na temat dawnych spraw kryminalnych i historii sportu, a również książki Echa dawnej Warszawy. Kryminalne opowieści (2016).
Wydawnictwo: Wydawnictwo Naukowe PWN
Data wydania: 2017-10-10
Kategoria: Sport
ISBN:
Liczba stron: 288
Autorka jest absolwentką politologii Uniwersytetu Warszawskiego i dziennikarką specjalizującą się głównie w tematyce kryminalnej, przede wszystkim warszawskiej...
Kto może zostać świadkiem koronnym? W jaki sposób odbierane są wyjaśnienia, a następnie zeznania od takiej osoby? Na czym polega np. metoda przesłuchania...
Przeczytane:2017-10-31, Ocena: 5, Przeczytałam,
(NIE)ZAPOMNIANI SPORTOWCY
„Przerwane igrzyska” to książka o wybitych polskich sportowcach dwudziestolecia międzywojennego. Opisom konkretnych osób towarzyszą liczne anegdoty oraz cytaty z archiwalnych gazet i czasopism.
Gabriela Jatkowska skupiła się na dziewięciu sylwetkach, spośród których większość popadła w zapomnienie. Dziś tak naprawdę powszechnie pamięta się jedynie o Januszu Kusocińskim i Stanisławie Marusarzu, gdy tymczasem – oprócz biegacza i narciarskiego skoczka – w okresie dwudziestolecia medale dla Polski zdobywali i inny utytułowani sportowcy. Znaleźli się w wśród nich: piłkarze Wacław Kuchar i Ernest Wilimowski, lekkoatletki Halina Konopacka, Stanisława Walasiewiczówna i Maria Kwaśniewska, tenisistka Jadwiga Jędrzejowska oraz pływak Jerzy Iwanow-Szajnowicz.
Co łączy tych ludzi, oprócz tego, że byli pracowitymi, wybitnymi i utytułowanymi sportowcami? Na życie i karierę wszystkich wpływ miał wybuch drugiej wojny światowej. Jedni walczyli, innym udało się wyjechać albo przeczekać, jeszcze inni zostali bestialsko zamordowani.
Nie o wszystkich sportowcach chciano podtrzymywać pamięć po 1945 roku. Niewygodnym tematem na pewno okazała się szpiegowska działalność Jerzego Iwanowa-Szajnowicza, który był jednym najwybitniejszych agentów brytyjskich i działał w greckim ruchu oporu. Nawet dziś jest bardziej znany za granicą niż w Polsce.
Kolejna kontrowersyjna sylwetka to Ernet Wilimowski, piłkarz o niemieckich korzeniach, który podczas wojny grał w reprezentacji III Rzeszy. Dzięki temu udało mu się uratować matkę uwięzioną w obozie koncentracyjnym, jednak po 1945 roku nie zastanawiano się nad motywami sportowca i niejednoznacznością jego postępowania, postanowiono natomiast kategorycznie wymazać go z kart polskiego sportu.
Co ciekawe, świat międzywojennych sportowców okazuje się bardziej urozmaicony i wszechstronny niż dziś, gdy jeden olimpijczyk skupia się tylko na jednej wybranej dyscyplinie.
Gabriela Jatkowska pokazuje, że bohaterowie jej książki byli swego rodzaju ludźmi renesansu lub sportowymi orkiestrami, startując i wygrywając w kilku dyscyplinach - Wacław Kuchar był jednocześnie sprinterem, piłkarzem, hokeistą i łyżwiarzem, Halina Konopacka, pierwsza polska złota medalistka olimpijska, rzucała dyskiem i oszczepem, pchała kulą, skakała w dal i wzwyż… A to tylko dwa przykłady.
Dużą zaletą „Przerwanych igrzysk” jest barwność opisów i dbałość o szczegóły. Jest rzeczą oczywistą, że na kartach jednej publikacji nie sposób wyczerpująco przedstawić dziewięciu sportowych sylwetek, jednak książka ta nie jest próbą zbiorowej biografii, ale przypomnienia wybitnych i zasłużonych mistrzów oraz ocalenia pamięci o ich osiągnięciach.
Autorka barwnie opowiada o życiu i karierze swoich bohaterów, przywołując liczne anegdoty, fragmenty artykułów i relacji. Całość urozmaicają także archiwalne zdjęcia.
Plusem niewątpliwie jest też lekki styl i przystępny język. Gabriela Jatkowska pisze z zacięciem i pasją, dzięki czemu jej książka staje się interesująca nawet dla tych, którzy na co dzień nie pasjonują się sportem.
Na pewno warto sięgnąć po „Przerwane igrzyska”, bo to kopalnia wiedzy o międzywojennych mistrzach, ich ciężkiej pracy, trudnych wyborach, a także o świecie, w którym idea fair play nie była tylko czczym hasłem.
BEATA IGIELSKA