Przerwana wędrówka
Erin Hunter

Często każda kolejna część serii sprawia, że coraz bardziej zżywamy się z bohaterami i stajemy się częścią danej historii, nawet jeżeli nie jest ona o ludziach, a o zwierzętach.
Przerwana wędrówka to już czwarta część o psach, które zostały bez opieki ludzi, czyli tak, jak oni mówią Długonogich, świat zaczął funkcjonować w inny sposób i wygląda na to, że nic nie wróci do normy. Sfora wędruje dalej, poszukując miejsca, w którym mogliby zamieszkać na zawsze, bo jak na razie ich życie to ciągła tułaczka, niestety los ich nie oszczędza, Psy Bojowe dalej ich śledzą, a do tego podczas polowania w lesie odkrywają kolejne agresywne psy.
Jest to część, w której dzieje się naprawdę dużo, Kręcioł i Kichawa przeszli przez Ceremonię Nadawania Imienia, Alfie zostało rzucone wyzwanie, co mi osobiście bardzo się spodobało, ponieważ uważam, że są lepsi kandydaci na to miejsce, a do tego było tu dużo walki, polowań i niestety też strata, bo zginął jeden z bardzo ważnych psów. Fuks po raz kolejny pokazał, że świetnie potrafi dowodzić, psy go szanują i podejmuje on naprawdę trafne decyzje, nie zostawia nikogo w potrzebie i stara się zrozumieć decyzję innych, niestety nie zawsze zostaje wysłuchany. To, czego nie potrafię zrozumieć, to sytuacja gdzie psy ciągle skaczą sobie do gardeł, teraz zostało ich tak nie wiele, więc powinni żyć wspólnie, a tutaj cały czas trwa walka, a przecież zwierzyny łownej oraz miejsca do zamieszkania starczyłoby dla wszystkich.
Ta część bardzo podsyciła mój apetyt na więcej, na końcu mamy naprawdę zaskakującą scenę, nawiązuje ona do tego, o czym wciąż rozmyśla Fuks, także powoli jego przepowiednia zaczyna się sprawdzać i mam nadzieję, że w kolejnej części wszystko zacznie się już układać w całość.