Pruska zagadka
Piotr Schmandt

"Rzeka nie doznaje metamorfozy w ukryciu, człowiekowi się to zdarza." Bardzo ciekawa i wciągająca powieść kryminalna, najwięcej radości sprawia nam spokojne zaczytywanie się w niej, dostrzeganie wszelkich niuansów i przenikanie do niepowtarzalnej atmosfery. Intrygująca fabuła, mnogość interesujących wątków, mroczne tajemnice i sprawnie prowadzona narracja, powodują, że ciężko jest nam oderwać się od książki. Z każdym rozdziałam coraz mocniej zagłębiamy się w jej pasjonujący świat. Zakończenie zaskakuje, nie takiego obrotu spraw i rozwinięcia akcji spodziewaliśmy się. "Pruska zagadka" dostarcza dużej satysfakcji czytelniczej, zapewnia wiele godzin przyjemnego zaczytania, takiego z elegancją i ze smakiem, refleksją i nostalgią do minionych czasów, wywołująca pragnienie natychmiastowego sięgnięcia po kolejny tom serii. Autor wykreował rewelacyjny klimat, przepełniony historią początku dwudziestego wieku. Doskonale wprowadza czytelnika w ówczesne realia społeczne i obyczajowe Prus Zachodnich. Przenosimy się do Wejherowa z 1901 roku, przyglądamy się bliżej życiu jego mieszkańców, uwarunkowaniom politycznym, religijnym, trendom narodowościowym zauważalnym wśród społeczeństwa. Jesteśmy pod wrażeniem wielkiej dbałości o szczegóły przedstawianego tła, z lekkością i łatwością wtapiamy się w miasto, znakomicie odnajdujemy się na jego uliczkach, poddajemy niepowtarzalnemu urokowi, zaglądamy do sklepików, młyna, kościoła, z pełnym zaangażowaniem uczestniczymy w wydarzeniach odbywających się w nim. Warto zwrócić uwagę na świetnie prowadzone dialogi, dostosowane do epoki, zwiększające intensywność odbioru treści i dające wrażenie realności przedstawianej opowieści. W mieście, gdzie niemal wszyscy się znają, makabryczna zbrodnia dokonana na osiemnastoletnim gimnazjaliście, Johannie Wendersie, wywołuje wśród mieszkańców ogromne zawirowania, niepokój, plotki, podejrzenia i wzajemne oskarżenia. Wzrastają oczekiwania na jak najszybsze wyjaśnienie sprawy, ujawnienie tożsamości mordercy i oddanie go w ręce sprawiedliwości, tak aby życie wróciło do normalności. W celu rozwiązania zagadki morderstwa z berlińskiego wydziału zabójstw oddelegowany zostaje młody, ambitny, nadzwyczaj dociekliwy inspektor Ignaz Braun, pracujący niezwykle metodologicznie i dedukcyjnie. Człowiek cieszący się dużym poważaniem ze względu na wysoką skuteczność osiąganą w detektywistycznym świecie. To bardzo sympatyczna postać, szybko zaprzyjaźniamy się z nim, odpowiada nam świetnie wykreowany i wyrazisty profil. Z zainteresowaniem obserwujemy zmierzanie się Ignaza z niełatwym wejherowskim wyzwaniem zawodowym. Jednocześnie chętnie przyglądamy się życiu prywatnemu, gdzie również wiele się dzieje i wywołuje w nas serdeczne odczucia. bookendorfina.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Pruska zagadka" - inspektor Braun na tropie

 

"Pruska zagadka" Piotra Schmandta to pierwsza część cyklu o inspektorze Braunie, który jest wschodzącą gwiazdą cesarskiej policji.

 

Bardzo lubię kryminały retro, dzięki którym mogę przenieść się do innej epoki, przechadzać się uliczkami miast i poznać obyczaje. Zazwyczaj podróżuje do innych krajów. Jednak tym razem wybrałam się w podróż na tereny Polski pod zaborami - a konkretnie do Prus Wschodnich. A to wszystko dzięki "Pruskiej zagadce" Piotra Schmandta.

Jest rok 1901. Wejherowem wstrząsa brutalne morderstwo 18-letniego gimnazjalisty Johanna Wendersa, którego zwłoki zostają porzucane kawałek po kawałku. Jest o tym na tyle głośno, że z cesarstwa niemieckiego przybywa berliński inspektor Ignaz Braun, który ma pomóc lokalnej policji w schwytaniu sprawcy.

Inspektor Braun szybko przekonuje się, że podejrzanych jest wielu, a miejscowi kłamią, by chronić własną skórę. W toku śledztwa wyjdzie na jaw wiele skrywanych tajemnic i padnie wiele oskarżeń pod adresem sąsiadów. Czy uda się dojść do prawdy?

Dużym walorem tej lektury jest umiejscowienie akcji na początku XX wieku w Wejherowie, należącym wtedy do Prus Wschodnich. Dzięki temu możemy zobaczyć, jak żyli ludzie w zaborze pruskim. Autor opisuje dokładnie tamtejsze realia oraz atmosferę prowincjonalnego miasteczka, na które pada strach przed nieznanym mordercą. Dziwaczność zbrodni przytłoczyła miasto. Bezradna policja przestała wzbudzać szacunek i zaufanie. Gniew zmienił się w strach, rosło przeświadczenie, że szaleniec może zaatakować jeszcze raz. (...) Ludzie zaczęli zamykać się w swoich domach, nie wierzyli już sąsiadom i znajomym.

Bardzo spodobał mi się inspektor Ignaz Braun, który przypomina trochę metodycznego Sherlocka Holmesa. Chodzi w garniturach szytych na miarę, pali cygara i lubi dobrą kuchnię. Nazywany jest wschodzącą gwiazdą cesarskiej policji. Nie wstydzi się swoich polskich korzeni choć mieszka w Berlinie. Dobrze mówi po polsku - umiejętność ta ma pomóc mu wniknąć do małej społeczności i zdobyć jej zaufanie.

Oprócz wątku kryminalnego, autor ukazuje problem Żydów, którzy na początku XX wieku byli traktowani jak obcy. To im przypisywano wszelkie zło. Dobrym przykładem jest szykanowanie żydowskiego rzeźnika, który robi konkurencję lokalnemu koledze po fachu. Poza tym mieszkańcy Wejherowa uważają, że Żydzi porywają ludzi dla krwi do macy - a najbardziej upodobali sobie niewinne dzieci.

Książkę czyta się dość szybko, gdyż jest napisana lekkim językiem, rozdziały są krótkie, a fabuła jest intrygująca. Do tego stopnia, że wcale nie odczuwa się jej objętości (ma prawie 600 stron). Nie przeszkadzało mi nawet to, że akcja jest niespieszna - autor bardzo lubi opisywać detale i poświęca im sporo miejsca. Na szczęście zdarzają się niespodziewanych zwrotów akcji, które zmieniają perspektywę o 180 stopni. Trzeba przyznać, że zakończenie jest zaskakujące. Polecam tę książkę miłośnikom powieści kryminalnych w stylu retro.

Warto wspomnieć, że "Pruska zagadka" to pierwsza część cyklu o inspektorze Braunie. Kolejna to: "Fotografia". Chętnie bym się z nią zapoznała.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kryminał retro, klasyczny. Świetnie oddana atmosfera dawnych lat, klimat epoki. Ciekawe postaci, interesująca zagadka. plastyczne, lekko poetyckie opisy. Powieść do cienkich nie należy. Autor dzieli ją zatem na tak dzisiaj modne niewielkie rozdziały, których tytuły prosto odzwierciedlają ich zawartość. To spokojna, literacko wysmakowana i pełna ciepłego humoru podróż w czasie i przestrzeni. Opisana ciekawym, nieszablonowym, udanie próbującym uchwycić i opisać bogactwo życia językiem. Powieść retro w całym tego słowa pozytywnym znaczeniu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dlaczego warto sięgnąć? Odpowiem krótko. "Pruska zagadka" to powieść nie tylko świetnie napisana, niesamowicie klimatyczna, z wyjątkowym, zapadającym w pamięci bohaterem. To książka, którą mimo niespiesznej akcji, czyta się niebywale przyjemnie i po zakończeniu której ma się ochotę na więcej. Zdecydowanie polecam wszystkim miłośnikom kryminału retro. Szerzej o książce na moim blogu: http://magicznyswiatksiazki.pl/pruska-zagadka-piotr-schmandt/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ciekawa, solidna lektura.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)