Prorok i dysydent. Aleksander Sołżenicyn
Boris Sołżenicyn

Jeżeli weźmiecie do ręki tę książkę, czeka Was w niej opowieść napisana przystępnym językiem o człowieku wybitnym- obywatelu i patriocie, który nie tylko pisał wspaniałe książki, ale i bez ogródek wytykał wady rosyjskiego systemu. Dlatego władza go nie lubiła.

Ale doceniał świat i za to został uhonorowany Nagrodą Nobla. Niestety, nie było mu dane osobiście jej odebrać, gdyż z obawy, że nie zostanie wpuszczony z powrotem do Rosji, Sołżenicyn zrezygnował z udziału w tej uroczystości.

A on, pomimo więzienia, łagru i zakazu publikacji kochał swój kraj.

W końcu jednak był zmuszony wyjechać, by po 18 latach wrócić z powrotem.

Autor, Boris Sokołow, z szacunkiem i pasją pisze o tym wybitnym artyście. Wplata w tekst jego wypowiedzi i cytaty. Stara się nas zainteresować życiem tego człowieka i na każdym kroku widać ogrom pracy, jaką włożył w tę biografię. Czuć, że Sołżenicyn był mu bliski, zresztą sam Sokołow za krytykę ataku Putina na Gruzję, został zwolniony ze swojego kierowniczego stanowiska.

Nie czytałam ,,Archipelagu GUŁag", ani żadnej innej książki tego wyjątkowego pisarza, ale teraz z pewnością to się zmieni. Bo poznałam nie tylko patriotę, który nie chciał milczeć, gdy w kraju działo się źle, ale przede wszystkim człowieka, którego życie pełne było wzlotów i upadków.

Ogromnie polecam!!!

Zdradzony przez ojczyznę

Patriotyzm jest łatwy, gdy musimy mierzyć się z zewnętrznym wrogiem, a cały naród mobilizuje się, by chronić najważniejsze dla siebie wartości. Co jednak, kiedy państwowa władza wypacza wszelkie idee i staje się dręczycielem własnego ludu, a najwyższą formą umiłowania ojczyzny, jest wystąpienie przeciwko niej? Postać wyklętego patrioty przybliża Boris Sokołow w biografii "Prorok i dysydent".

Aleksander Sołżenicyn znany jest przede wszystkim jako laureat Literackiej Nagrody Nobla. Najprawdopodobniej jednak nigdy nie zdobyłby tego wyróżnienia, gdyby urodził się w innym kraju. Na swoje nieszczęście miejscem jego narodzin była Rosja - kraj, który kochał bezwzględnie, a z którego strony nie spotkało go prawie nic dobrego.

"Prorok i dysydent" to barwna opowieść o człowieku pełnym ideałów i niezłomności. Styl jakim włada Sokołow ma w sobie ducha znanego z najwspanialszych klasyków literatury rosyjskiej. Niektóre fragmenty brzmią jakby żywcem były wyjęte z dzieł Tołstoja. Biografię Sołżenicyna czytałoby się jak najlepszą powieść, gdyby nie fakt, że dramatyczne losy dotyczą prawdziwej postaci.

Choć książka na pierwszy rzut oka nie wydaje się zbyt obszerna, to jednak wyczerpuje temat największego i najwytrwalszego dysydenta w historii Rosji. Boris Sokołow w jednakowym stopniu przedstawił życie prywatne Aleksandra Sołżenicyna, jak i jego twórczość literacko-opozycyjną. "Prorok i dysydent" jest pozycją o tyle ważną, że pozwala czytelnikom zrozumieć mechanizmy państwa opresyjnego, jakim Rosja jest od zawsze - w takiej, czy innej formie. Daje też nadzieję, że pomimo ryzyka kary, zawsze znajdą się ludzie, którzy będą sprzeciwiać się tyranii, terrorowi i niesprawiedliwości, głosząc idee, które pewnego dnia mogą porwać tłumy do walki o wolność i godny byt.