Powiększ Podręcznik perswazji. Najskuteczniejsze metody przekonywania innych i świadomej ochrony przed manipulacją
Mateusz Grzesiak

Jako, że z zawodu jestem psychologiem to z chęcią sięgam po książki związane z tą dziedziną nauki. Skoro to ma być podręcznik perswazji, to podeszłam do tj. pozycji profesjonalnie.

Pozycja Mateusza Grzesiaka skład się z krótkiego wstępu, definicji, a następnie mamy opisane techniki perswazji. O ile dobrze policzyłam, to według spisu treści mamy ich opisanych 102. Całokształt sprawia wrażenie naprawdę profesjonalne, autor używa licznych łacińskich nazw, wykorzystuje profesjonalne nazewnictwo i pisze w sposób patetyczny, a na końcu mamy pokaźny spis treści. Ale według mnie w tym podręcznikowa strona tej książki się kończy.

Treść tej książki jest owszem pomocna i łatwo wytłumaczona, jednakże bardziej przypomina tatki studenta, aniżeli podręcznik stanowiący podstawę do naukowego wykładania perswazji. Każda technika jest opisana na jednej stronie – następna strona to miejsce na notatki czytelnika. Co najbardziej świadczy o tym, że to tylko notatki, a nie naukowa rozprawa? Mianowicie to, że książka w tekście nie ma odnośników do bibliografii. Czytelnik nie jest w tanie stwierdzić, które informację stanowią przypisy, które są własnymi przemyśleniami autora. Jako, że wydałam już kilka tekstów własnych z psychologii wiem, że trudno napisać coś naukowego, własnego bez przytaczanie bibliografii. Ten zabieg autora sprawia, że czytelnik ma wrażenie, że autor napisał tekst po czym losowo wrzucił bibliografie. Szkoda, bo książka miała potencjał.

Moja ostateczna opinia to 6/10 – książka ta nie należy do typowych pozycji naukowych. Stanowi swego rodzaju praktyczny przewodnik po perswazji. Moim zdaniem jego sukces będzie związany z tym, że jest napisany w sposób prosty i przystępny każdemu czytelnikowi. Dzięki temu grono odbiorów tej książki  znacząco się poszerza. Minusem tej pozycji jest brak przypisów i zbyt „notatkowy”, a nawet „ściągowy” styl przekazywania wiedzy.  Czy polecę innym tę pozycję? Owszem, jeżeli jesteś samoukiem i uczysz się psychologii tylko i wyłącznie dla własnego użytku, to ta książka bardzo Cię zadowoli. Jednakże, jeżeli jesteś profesorem lub naukowcem psychologii, to książka Grzesiaka może momentami być dla Ciebie niewystarczająca.

Zdecydowanie ta książka jest bardzo dobrym narzędziem dla osób pracujących w marketingu lub takich, które muszą się reklamować i sprzedawać swoje usługi. Może nas również nauczyć, jak wpływają na nas media czy reklamy. W książce tej mamy aż 102 sposoby na perswazję. Każdy z nich opisany jest na jednej stronie. mamy tutaj jego krótki opis, czyli teorię, praktykę oraz przykłady. Książka zdecydowanie jest do nauki i do wracania do niej regularnie. Nie jest to pozycja do przeczytania na raz i do odłożenia na półkę. Przykłady i sposoby są napisane łatwym i bardzo przystępnym językiem. Powiem Wam szczerze, że mi ona pozwoliła jakoś tam uszeregować swoją wiedzę, a sama nie wiem czy nauczyłam się z niej dużo nowego. 
Minus za pustą liczbę stron! W książce mamy jedną stronę na przykład i jedną stronę na... nasze notatki. Ja osobiście, po książkach nie piszę wcale i powiem szczerze, że sama nie wiem co miałabym notować sobie w tej książce. 
Sama uważam to za marnotrawstwo, szczególnie teraz, gdy tak dużo mówi się o recyklingu i szacunku dla dóbr naturalnych. W takim razie po co marnować aż tyle stron i oczywiście jeszcze za nie płacić? Cena książki to 39,90 i mimo tego, że jest naprawdę ładnie wydana, to uważam, że w tym przypadku to trochę sporo.

"Ludzie podejmują decyzje szybciej, gdy są pod wpływem silnych emocji."

Uwielbiam książki psychologiczne. Obojetne czy to literatura naukowa czy kryminał. Mózg człowieka jest dla mnie fascynujacym tematem i dlatego, gdy tylko na portalu Czytampierwszy.pl pojawiła się zapowiedź tej książki, zapragnęłam ją mieć.

Podręcznik perswazji to zbiór metod maniupulacji, z którą mamy styczność na codzień. W pracy, na zakupach czy podczas ogladania telewizji. Ale czy zdajemy sobie sprawę z tego, że jest na nas wywierany wpływ? Pewno nie, a jeśli nawet tak, to nie potrafimy fachowo tego nazwać. W książce znajdziemy około 100 metod, na które jesteśmy narażeni.

Podręcznik jest bardzo ładnie wydany, w twardej oprawie i ze wstążeczką. Niestety tekst jest tylko na co drugiej stronie, bo reszta to miejsce na notatki. Ogółem to fajne rozwiązanie, ale ja osobiście raczej z tych pustych stron nie skorzystam. Powiedziałam bym, że jest to pozycja bardziej do "podczytywania" niż czytania. A i czy słowo "podręcznik" nie jest trochę na wyrost?

"Ludzie nie lubią ideałów. Ideały drażnią, bo pokazują wyraźnie (na zasadzie kontrastu), że inni są od nich gorsi."

Według mnie książka jest warta przeczytania, chociaż jeśli czytaliście coś od Cialdiniego, tak jak ja, to ten podręcznik to nic odkrywczego. Będzie raczej fajnym dodatkiem i streszczeniem, do którego szybko można wrócić i odświeżyć pamięć.

Za egzemplarz książki dziękuję portalowi czytampierwszy.pl

„Podręcznik perswazji” to zbiór około stu opisanych technik perswazji. Każda technika opisana jest przeważnie na jednej, prawej stronie i zawiera teorię, praktykę (jak można wykorzystać metodę) oraz przykład (najczęściej krótki dialog). Na lewej stronie czytelnik ma miejsce na notatki.

Na „Podręcznik perswazji” patrzę trochę przez pryzmat, chociażby książki Roberta Cialdiniego, „Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka” no i niestety, ale przy niej książka Mateusza Grzesiaka wypada słabo. Największą wadą tej książki jest to, że opisy każdej z technik są monotonne, a szkoda, bo autor zebrał całkiem pokaźną ich liczbę i mogło powstać z tego coś naprawdę dobrego. Uważam też, że jest za dużo miejsca na notatki, co sprawia wrażenie, że w książce jest więcej białych stron niż czytania. Bardzo podobały mi się jednak przykłady, jakimi posługuje się autor, wyjaśniając każdą technikę, ponieważ uważam, że są bardzo obrazowe i sporo wyjaśniają oraz posługiwanie się wynikami badań (chociaż tych mogłoby być więcej).

Reasumując, szału nie było, ale przeczytać nie zaszkodziło, zawsze coś sobie przypomniałam.

Za możliwość przeczytania dziękuję portalowi czytampierwszy.pl

Znajomość technik perswazyjnych ma wymiar praktyczny. (s. 12)

Na portalu Czytam Pierwszy jakiś czas temu zobaczyłam okładkę książki, która mnie zaintrygowała. Był to Podręcznik perswazji. Najskuteczniejsze metody przekonywania innych i świadomej ochrony przed manipulacją Mateusza Grzesiaka. PERSWAZJA – słowo klucz, które przyciągało mnie do siebie przez dłuższy czas jak magnes. W końcu uległam perswazji (!) i zakupiłam książkę. Nie powiem, także okładka miała w tym swój mały udział. Trybiki w głowie człowieka i poza nim ciągle się kręciły, aż i mnie wkręciły. A ta zieloność… Słowem – jedna z najładniejszych okładek, jakie widziałam. A i cała książka jest starannie i pięknie wydana, dopracowano szczegóły.

Uniwersalnych zasad perswazji, która działa, można się nauczyć! (s. 11)

Codziennie świadomie lub nie wywieramy wpływ na innych. Skutki tego są różne, nie zawsze pożądane. Nie wiemy, jak się chronić przed wpływem innych. Przez brak umiejętności komunikacyjnych ludzie tracą wiele możliwości, dają sobą manipulować, robią coś wbrew sobie. Mimo różnorodności ludzie ulegają podobnym złudzeniom, popełniają te same błędy, a ich umysły stosują te same mechanizmy. Jest na to sposób – nauczyć się technik perswazji! A pomoże w tym książka dr. Mateusza Grzesiaka, w której autor na początku wyjaśnia podstawowe pojęcia: perswazja (nie mylić z manipulacją), technika perswazji, błąd poznawczy.

Niniejsza pozycja to zbiór ponad stu technik perswazji. Każda technika jest zaprezentowana na nieparzystej stronie, a na parzystej znajduje się miejsce na notatki. Super pomysł! Omówienie techniki składa się z czterech elementów: nazwa techniki po polsku lub po łacinie, „Teoria”, „Praktyka”, „Przykład”. Najpierw autor tłumaczy łacińską nazwę. Potem dokładnie wyjaśnia technikę, podaje cel, czasem popiera badaniami i eksperymentami. W części praktycznej przechodzi do konkretnego działania – wydaje polecenia do wykonania dla czytelnika (znajdź, poznaj, użyj, przedstaw, umieść), a potem podaje swoje przykłady. Proste? Niby tak, lecz różnorodność technik perswazji i stopień ich trudności oraz nieznajomości sprawia, że niektóre z nich wymagają poświęcenia im więcej czasu.

Umysł ludzki dąży do szeregowania zjawisk, przedmiotów, osób etc. (s. 189)

Wiele technik każdy z nas zna podświadomie i posługuje się nimi intuicyjnie. To na przykład techniki: lubienie, uzasadnienie, przyznanie się do błędu, wzajemności, znajomości, racjonalizacja zakupów, efekt wyświadczonej przysługi, odwołanie się do autorytetu rozmówcy, analogia.

Z wielu technik korzystają marketingowcy – społeczny dowód słuszności („8 na 10 klientów wybiera…”), argumentum ad novum („Bułki prosto z pieca”), efekt czystej ekspozycji (częste emitowanie jednej reklamy), efekt posiadania (próbna jazda autem). Przyczyną porażek osób na stanowiskach jest nieznajomość techniki delegacja z odpowiedzialnością. Technika potok słów używana jest często w popularnych programach telewizyjnych w rozmowach polityków. Media często „gdybają”, posługując się argumentum ad petitio proncipii („Załóżmy, że Y…”, „Gdyby było X, to czy wtedy przypadkiem…”). Z kolei organizacje charytatywne odwołują się do emocji i sumienia ludzi za pomocą argumentum ad misericordiam. Rodzice często wobec swych dzieci używają techniki argumentum ad baculum (kija). Namiętni gracze w Lotto działają pod wpływem techniki paradoks hazardzisty. Wydawcy książek często używają techniki fałszywe zwycięstwo, drukując na okładce świeżo wydanej książki „bestseller”(!). A która technika jest charakterystyczna dla Polaków? Moim zdaniem efekt Pollyanny, np.: „jakoś to będzie”, „wszystko będzie dobrze”, „nie ma tego złego…”. Zgadzacie się?

Potraktuj ją jako zbiór gotowych do zastosowania instrukcji służących wywieraniu wpływu. (s. 12)

W tej pozycji niebywale ważny jest język. Autor świadomie operuje słowem. Zwraca uwagę na różne kategorie słów, wymienia operatory modalne, presupozycje (ukryte założenia), sugestie itd. Świadomie wybiera wyrazy i ich używa, ot perswazja słowna. Przedstawiając się i swoje zainteresowania Mateusz Grzesiak pisze w pierwszej osobie. We wstępie, pierwszym rozdziale i epilogu czyni z czytelnika swojego ucznia, partnera, że oto razem będą działać (nim przejdziemy, dotarliśmy). Często zwraca się do niego bezpośrednio, używając trybu rozkazującego (potraktuj, pamiętaj, nie odkładaj), który nie brzmi kategorycznie jak rozkaz, bardziej jak prośba. Jednak w dziale o technikach perswazji rozkaźniki w części „Praktyka” brzmią jak polecenia, polecenia nauczyciela, które trzeba bezwzględnie wykonać. W końcu to podręcznik, więc… trzeba się uczyć. A tak naprawdę to podręcznik, poradnik, instrukcja i notatnik w jednym.

Powodzenia w skutecznej komunikacji i w prawdziwych relacjach z ludźmi! (s. 225)

Podręcznik perswazji to zbiór technik, które można czytać wyrywkowo, wybierając sobie jedną z nich i ją ćwicząc. Podręcznika nie należy czytać w jeden wieczór, to nie tego typu publikacja. Wtedy niewiele się z niego wyniesie. Trzeba studiować go i na bieżąco praktykować, trenować, uczyć się technik. Wtedy to ma sens i przyniesie pożądany efekt. Zawarte w nim narzędzia gotowe do użycia sprawdzą się w różnych rozmowach, a Ty będziesz miał przewagę w każdej sytuacji.

Dla kogo ten podręcznik? Skorzystają z niego na pewno marketingowcy, biznesmeni, politycy, dziennikarze, copywriterzy, coachowie, nauczyciele. Jednak tak naprawdę, to książka dla każdego, bo każdy z nas używa perswazji na co dzień. Sięgnij po Podręcznik perswazji i poznaj techniki, tylko na tym skorzystasz, bowiem perswazji i odporności na nią po prostu można się nauczyć.

Interesuję się psychologią i bardzo lubię książki o tematyce manipulacji i perswazji. Sporo spodziewałam się po tej pozycji, ale niestety w przypadku książki pana Grzesiaka rozczarowanie przyszło po przeczytaniu zaledwie kilku stron, bo dostałam do ręki produkt bardzo nudny, mało jasny i schematyczny.

Nie wiem czy jest cokolwiek co mi się w tej książce podobało, po prostu ją zmęczyłam i nie wyciągnęłam z niej nic pożytecznego i ciekawego dla siebie, do tego porządnie się wynudziłam. Zastanawiam się jaki jest sens wydawania takich książek praktycznie dla nikogo, bądź dla bardzo wąskiej grupy ludzi, a to, że pół książki to puste strony to po prostu kpina z czytelnika. Dodatkowo w wielu miejscach kompletnie nie rozumiałam co autor ma na myśli:

„Jeżeli nie można udowodnić prawdziwości tezy przeciwnej, to znaczy, że prezentowana przez nas jest prawdziwa mimo braku na to dowodu”,

„Tendencja do przypisywania bardziej szczegółowym warunkom prawdopodobieństwa większego niż warunkom bardziej ogólnym”.

Być może dla osób zajmujących się profesjonalnie sprzedażą książka okaże się przydatna i coś z niej wyciągną dla siebie. Dla mnie niestety lektura tej książki była stratą czasu.

Książkę przeczytałam dzięki portalowi czytampierwszy.pl

Piękna gruba okładka, przemyślana, pełna trybików, które odwzorują mechanizm ludzkiego umysłu i zielonkawy kolor wzbudzający ciekawość. Chyba właśnie w tym momencie wymieniłam zalety całej książki "Podręcznik perswazji". Jeśli już nieco bardziej wgłębimy się w treść widzimy dużo niedociągnięć.

Aby Wam nieco lepiej przestawić, o czym tak właściwie jest ta ksiażka, posłużę się cytatem, który doskonale opisuje jej całość:

„Podręcznik perswazji ma charakter ściśle narzędziowy, książka została skonstruowana tak, by można było z niej jak najprościej i najszerzej korzystać. Niemal każda z przytoczonych technik jest krótko streszczona, następnie rozszerzam jej opis, podaję kilkupunktową instrukcję i dla ułatwienia albo inspiracji - przykład lub przykłady zastosowania.”. Z kolei parzyste strony autor pozostawia nam na własne przemyślenia.

Nie mam w zwyczajach dodawać negatywnych opinii, raczej nie jestem wybredna i wiele rzeczy mi się podoba, jednak ta książka to wyjątek. Dawno nie widziałam literatury "popularno-naukowej" w postaci poradnika, napisanej tak kiepsko.

Tej książki nie polecam nikomu, chyba, że ktoś ewidentnie chce stracić nieco czasu. Metody perswazji są częściowo wypisane w łacinie, a częściowo po polsku. Później teoria i na końcu nieszczęsna praktyka z jeszcze gorszymi przykładami. Czemu przykłady w tym przypadku się okazały najgorsze? Otóż niektóre są niesamowicie płytkie, bez sensu i naciągane. Czasami nawet szowinistyczne i kontrowersyjne. Uwaga! Cytuję kilka przykładów:

"Czy możesz otworzyć okno, bo Cię o to proszę?"
"Harry Potter to taki James Bond na miarę naszych czasów."
"Czy przestałeś już bić żonę?"
"Jestem opiekuńcza, bo jestem kobietą."
"Mówisz tak jakby przemawiał przez Ciebie foch."
"Nie wymagaj od niego za wiele w kontekście uczuć, przecież to facet"

Jeśli chcecie zagłębić się w wir tego poradnika (choć z poradnikiem to ma niewiele wspólnego) to śmiało. Jednak osobiscie odradzam. Każda technika jest już mi dość znana, nic ciekawego się nie dowiedziałam, a sądzę, że stosując niektóre z tych porad to tylko pogrążyłabym się w gronie osób z którymi dyskutuje.

Racjonalne działania? Właściwe podejmowanie decyzji? Merytoryczne podejście do wszystkiego? Działanie bez względu na emocje i sugestie otoczenia? Według autora tej książki, jest to możliwe. Ale czy faktycznie?

Moim zdaniem porady i metody perswazji zamieszczone w tej książce są szeroko dostępne i często wykorzystywane przez nas samych. Nie jest to nic nadzwyczajnego. Raptem, dwie/trzy metody były, takie, które uznałam za godne mojej uwagi i nie miałam dotychczas o nich pojęcia. Czy te metody wniosły coś do mojego życia? Nie sądzę. Nadal uważam tę literaturę za przeciętną. Nie wartą szczególnej uwagi, jedynie nie najgorszą. Jeśli ktoś lubi tego typu tematykę, to czemu by nie :) Zawsze można sobie poczytać co nieco do poduszki. Książka do każdej metody zawiera przykład i praktykę. Jednak moim zdaniem, nie wszystkie są sensowne i spójne z treścią :) Tej książki ani nie polecam, ani nie zniechęcam. W końcu każdy ma swoje upodobania i konkretne odczucia. Osobiście ten poradnik, bo "podręcznik" to za wysokie określenie, uważam za średniaka. 

Tę książkę, jak i wiele innych znajdziecie na portalu czytampierwszy.pl