Inne wydania:
Słynna powieść Jerzego Pilcha, wyróżniona Nagrodą Literacką Nike, znana również z ekranizacji w reżyserii Wojtka Smarzowskiego. Przejmująca opowieść o nałogu, samotności, nadziei i miłości, która być może ocala...
Życie głównego bohatera, Jurusia, alkoholika, wyznacza przerażająca cykliczność - chroniczne picie, kobiety oraz pobyty na oddziale deliryków. Ich barwne, śmieszne i zarazem straszne historie otwierają przed czytelnikiem świat, nad którym króluje gwiazdozbiór fatalnego Mocnego Anioła. Czy Juruś podejmie próbę wyjścia z nałogu? Czy miłość jest w stanie przezwyciężyć grozę rzeczywistości? Wreszcie czy delirycy, nawet jeśli odpowiedzą twierdząco, naprawdę przestaną pić?
,,Jaką duszę ma człowiek, który wie, że przepił wszystkie pralki świata? Odpowiadam: duszę ma uskrzydloną, a myśl jego wiruje jak bęben w ostatniej fazie odsączania. Kiedy czujesz na sercu ciężar miliarda przepitych pralek - jest nie do zniesienia. Ale kiedy unosisz udręczony wzrok i widzisz, jak ptasie ławice białoskrzydłych pralek szybują pod wodnistymi niebiosami niczym eskadry papieskich helikopterów, pojmujesz, iż jest ci dane więcej niż innym. Jeśli ci dany niekonwencjonalny dar i jeśli zdołasz przeżyć, jeśli przedtem nie umrzesz, możesz zacząć wędrówkę w poszukiwaniu wszystkich utraconych pralek, a nawet - tak jest - w poszukiwaniu wszystkich utraconych rzeczy". (fragment książki)
Informacje dodatkowe o Pod Mocnym Aniołem:
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Data wydania: 2017-07-06
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 252
Język oryginału: polski
POLECANA RECENZJA
POD MOCNYM ANIOŁEM
NAŁÓG PISANIA
Picie było moim poznaniem, moim opisem, moją syntezą i moją analizą (...) kiedy niczego nie ma poza piciem, należy z picia uczynić sztukę, należy poprzez wódkę dotknąć sedna rzeczy, a sednem rzeczy jest śmierć. Jerzy Pilch: Tysiąc spokojnych miast, Londyn 1997, s.161 Albowiem powieść Pilcha jest pamiętnikiem tworzonym w chwilach nadludzkiej jasności umysłu przez świadomego siebie nieuleczalnego anonimowego alkoholika. I nie ma tu świata poza piciem, ani życia bez picia. Jakże bowiem można być niepijącym alkoholikiem. Jeśli się pije, to całym swoim jestestwem. Nie ma wybor...
więcej
Kup książkę Pod Mocnym Aniołem
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Pod Mocnym Aniołem - opinie o książce
"Pod Mocnym Aniołem" to według mnie chyba najlepsza książka pana Jerzego Pilcha. Mimo tego, że temat jest trudny i nie jest może zbyt przyjemny, być może nie jest to również lektura dla każdego, ale warto zmierzyć się z tą książką i z opisywanym w niej problemem.
"Piję, bo piję. Piję, bo lubię. Piję, bo się boję. Piję, bo jestem obciążony genetycznie. Wszyscy moi przodkowie pili. Pili moi pradziadowie i dziadowie, pił mój ojciec i piła moja matka. Nie mam ani sióstr, ani braci, ale jestem pewien: gdyby byli na świecie, wszystkie moje siostry by piły i wszyscy moi bracia również by pili. Piję, bo mam słaby charakter. "
Powodów do picia jest dużo więcej i każdy mógłby wymienić ich mnóstwo. Ja muszę przyznać, że jestem pod dużym wrażeniem po lekturze tej książki. Jako dziecko mieszkałam w kamienicy, gdzie alkoholizm był na porządku dziennym. Czytałam już kilkanaście lat temu te książkę, lecz chciałam po latach sprawdzić jakie odczucia wywrze na mnie obecnie.
Można powiedzieć, że "Pod Mocnym Aniołem" to rodzaj pamiętnika, pamiętnika pijaka, który pije dla samej przyjemności picia, świadomego picia. Chyba żaden inny alkoholik nie był tyle razy na odwyku co on. I on wcale nie chciał zapić się, jak to mu sugerowano, jemu po prostu gdy chciało się pić, wtedy pił. Opisana tu historia ma w sobie bardzo dużo emocji i czytając można mieć wrażenie, że dzieje się gdzieś obok nas. Z pewnością niemal każdy miał lub nawet obecnie ma takiego sąsiada, który jest bardzo niby grzeczny gdy trzeźwy, lecz gdy wpadnie w pijacki ciąg, to pokazuje swoją inną, obrzydliwą często twarz.
"Byłem nieuleczalny - pestka, nikt nie jest uleczalny (zwłaszcza zdrowi są nieuleczalni), ale ja nie rokowałem, nie było we mnie woli poprawy, nie chciałem nie pić."
Autor ma bardzo duży dystans do alkoholowego problemu, jego wyrażenia są wręcz poetyckie, bardzo pięknie opisuje tę historię i bawi się słowami. Być może zakończenie wydaje się jakby nieco nierealne, oderwane od całości, ale w sumie to jak najbardziej dobrze czasem liczyć na jakiś cud...
"Pod wieczór na werandzie z rozległym widokiem będziemy pić herbatę. Nasze dusze nigdy stąd nie odejdą i nigdy tu nie usną."
Książka zmusza nas do refleksji nad trudnym tematem. To niby takie tylko niegroźne uzależnienie, lecz powodujące wiele problemów nie tylko dla samej osoby pijącej, lecz dla jego otoczenia i rodziny w szczególności.
Polecam, lecz nie jest to lekka i łatwa lektura.
Książka Jerzego Pilcha porusza temat arcyważny. Alkoholizm to w Polsce to ogromny problem i nie chodzi tu tylko o osoby z tzw. marginesu społecznego, ten problem może dotyczyć każdego -cukierników, lekarzy , pisarzy- i do tych ostatnich właśnie należy główny bohater. Jako pisarz potrafi sprawnie dobierać słowa i ubierać w słowa emocje. Ta umiejętność pozwala czytelnikowi wejść do głowy alkoholika czy deliryka. Pozwala zrozumieć jakie w tej głowie zachodzą procesy pod wpływem długotrawałego spożywania alkoholu, jak bardzo myśli alkoholika mogą być poplątane i absurdalne. Opisy akcji przeplatane retrospekcjami jeszcze bardziej potęgują wrażenie chaosu. Czytelnik musi zachować czujność,żeby się czasem nie pogubić. Jest to książka momentami może trochę monotonna i chaotyczna i to może utrudniać jej odbiór, ale biorąc pod uwagę tematykę nie uznawałabym tego jednoznacznie jako wadę. Przecież jest to odzwierciedlenie tego co siedzi w głowie alkoholika. Według mnie to czyni tę książkę bardziej wiarygodną.
Z jednej strony banalnie prosta w interpretacji, z drugiej strony niesamowicie trudna do odczytania. Książka, która oddziałuje na psychikę czytelnika. Warta przeczytania!
Bardzo dobrze napisana i działająca na wyobraźnię książka. Jest pewnego rodzaju przebudzeniem. Uświadamia czytelnikowi jak niewiele do tej pory wiedział o uzależnieniu od alkoholu i jak mało poświęcał uwagi osobom z chorobą alkoholową. Ta książka jest dowodem na wielkość ludzkiej ignorancji i słabości.
Czy można o czymś tak tragicznym jak alkoholizm pisać pięknie i poetycko? Pilch w swojej powieści niezaprzeczalnie udowadnia, że tak. Udowadnia, że nawet o rzeczach najbardziej przyziemnych i odtrącających gdy ma się ku temu zdolności można opowiadać w sposób podniosły i robiąc to zachwyca. Pilch urzeka mnie od pierwszej strony i do ostatniej strony nie zawodzi. "Pod Mocnym Aniołem" jest dziełem angażującym czytelnika w równym stopniu jak alkohol jest angażującym trunkiem dla pijaka. Otrzymana nagroda Nike jak dla mnie w pełni zasłużona.
Juruś, główny bohater powieści jest zdolnym pisarzem, intelektualistą i co jest częstym uzupełnieniem tych dwóch rzeczy : pijakiem. Jak na pijaczynę przystało jest on częstym, a raczej stałym gościem oddziału deliryków. Oddział ten jest głównym miejscem akcji. Tutaj poznajemy innych bohaterów, tutaj poznajemy historie jakie wiążą się z nałogiem.
Więcej na : http://biegiemdoksiazki.blogspot.com/2015/09/5-recenzja-pod-mocnym-anioem-jerzy-pilch.html
Potwierdza się fakt, iż książka jest lepsza od filmu. ;) Serdecznie polecam!
Błyskotliwa i humorystyczna opowieść o ludziach, których pokonał nałóg. Stany deliryczne, halucynacje, dno życia i butelki, kolejne przegrane walki o trzeźwość - lekko i wesoło o sprawach ciężkich i niewesołych.
Do tej książki podchodziłam dwa razy. Za pierwszym razem odrzuciło mnie po przeczytaniu kilku stron i odłożyłam tę książkę na dobrych kilka lat. Całkiem niedawno sięgnęłam po tę pozycję po raz kolejny i tym razem miałam zupełnie inne odczucia w czasie czytania - nie mogłam się od niej oderwać.
"Pod mocnym aniołem" to zapis alkoholowego pogrążania się autora, jego droga do autodestrukcji i próba/próby wyjścia z uzależnienia.
Wiele momentów książki jest dramatycznych, strasznych, trudnych do przeczytania i "przetrawienia". Przygnębiające jest także to, że alkoholizm dotyka wszelkie grupy społeczne i jeśli ktoś myśli, że alkoholicy to tylko menele i degeneraci spod budki z piwem, to jest w ogromnym błędzie.
Na opisywanym przez Pilcha odwyku spotykają się kobiety i mężczyźni, w przeróżnym wieku. Jest tam i student, i profesor, farmaceutka i nauczycielka. Ludzie prości i wykształceni, którzy tak samo pogrążają się w nałogu.
Mnie najbardziej przygnębiały retrospektywy autora - on był niejako skazany na nałóg, jego dziadek, jego ojciec też byli alkoholikami.
Ciekawa jestem, czy autor wytrwał i czy nadal jest niepijącym alkoholikiem /mam nadzieję, że tak/.
Książka mnie w ogóle nie wciągnęła:( Czasami śmieszy.Wyznania alkoholika o pici i odwyku.Napisana jest jak dla mnie takim bełkotliwym językiem.
Pierwsza z książek Pilcha jaką przeczytałam, ale nie ciągnie mnie do dalszych. Co więcej, ta ponoć jest najlepsza...
Nie można mu odmówić biegłości w posługiwaniu się słowem, warsztatu, Styl ma wypracowany i zindywidualizowany. Mimo, to nie czytałam jednym tchem, a nawet mam jeszcze z 20 stron do końca, do których mnie wcale nie ciągnie.
Ciekawi mnie jak na podstawie tej książki zrobiono film, bo trudno mówić o akcji, początku i końcu.
Dużo zabawy słowem, ale trąci barokiem. Zdania chwilami męczą, dużo powtórzeń. Jest w tym jakiś urok, ale z pewnością książka nie zapadnie mi szczególnie w pamięć.
Chyba nikt nie zrozumie do końca tej książki jeśli nie miał styczności z podobnym problemem. Po przeczytaniu, a następnie obejrzeniu filmu taki nasuwa się właśnie wniosek.
Proza Jerzego Pilcha nie przemawia do mnie. Po ten tytuł sięgnęłam tylko ze względu na ekranizację w reżyserii Wojtka Smarzowskiego. W powieściach czasami jest tak, że momentami czytelnik nie rozumie autora, w tym przypadku ja tylko czasami rozumiałam o co pisarzowi chodzi. Widocznie dla mnie za trudne.
Pogoń za żółtą sukienką
Snując opowieść o problemie, który również go dotyczy, autor obnaża siebie. Napisana bez zadęcia i lekkim stylem powieść, urzekła mnie od pierwszej chwili. Pod Mocnym Aniołem to powieść arcyciekawa, dowcipna i przepełniona mądrością doświadczonego człowieka. Pilch opowiada, a ja chłonę każde słowo.
Jerzy (alter-ego autora) jest z zawodu pisarzem. Słowo, jak sam mówi, jest jego największym nałogiem. Oprócz tego bohater zmaga się ze swoim alkoholizmem. Pije, bo lubi, bo chce, bo wszyscy piją, bo nie może przestać. Nie usprawiedliwia się, próbuje walczyć. Kilkanaście razy był na oddziale deliryków, w końcu uznano go za nieuleczalny przypadek.
"Jawa jest jednym wielkim powodem do picia".
Historia rozpoczyna się, gdy Jerzy zakochuje się od pierwszego wejrzenia w młodej kobiecie w żółtej sukience. W jednej chwili zaczyna snuć plany i marzyć o normalności. W tym momencie jego życia, to jednak za mało. Chwyta butelkę i wpada w kolejny ciąg. W końcu trafia na odwyk. Jednym z punktów programu terapeutycznego jest czytanie dzienników uczuć, czyli spisanych przez penitencjariusz emocji i opowieści związanych z piciem. Jerzy przysłuchuje się więc historiom innych alkoholików i opowiada o sobie.
Pod Mocnym Aniołem to opowieść o nieuleczalnej chorobie i walce, o zwątpieniu i determinacji, o upadku i przełamywaniu wstydu, w końcu o miłości i nadziei. Mnóstwo w niej humoru i typowej dla Pilcha dosadności. Zakończenie zaś pozostawia czytelnika w dziwnym przekonaniu, że dla bohatera prawdziwe życie dopiero się zaczyna.
Alkoholik, który często przebywa na oddziale delirykow. Po opuszczeniu tego miejsca rusza na poszukiwanie odpowiednich trunków. Opowiada o swoich doświadczeniach, ludziach, snach. Raczej nie wierzy w wyjście z nałogu, chociaż miłość czyni cuda...
Czarny humor, charakterystyczny język.
Polecam
Mówi się czasem żartobliwie, że po alkoholu ludzie chętniej rozpoczynają swoje filozoficzne dyskusje na temat świata i zwykle wtedy mają najwięcej do powiedzenia. Książka przedstawia bohatera-alkoholika, będącego ciągle w stanie upojenia alkoholowego i złożona jest głównie z filozoficznych rozważań na temat jego nałogowego świata.
Inne książki autora
Portret młodej wenecjanki
0
„Historie takie zdarzają się rzadko – raz, dwa, góra trzy razy za życia, ale zdarzają się każdemu. Tak, każdemu! Każdemu? Każdemu! No...
Wiele demonów
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
- Wszyscy lubimy i umiemy snuć narracje, ale jak pan opowiada to jest prawdziwe święto opowieści! - mówi prezes Tlołka do organisty Somnambulmeistra...
