Pani fortuny
Graham Masterton

Akcja powieści rozpoczyna się w 1901 roku w mieście Edynburg, gdzie urodził się Masterton. Siedemnastoletnia Effie Watson jest ambitną dziewczyną z patriarchalnej rodziny, na której czele stoi bakier Thomas Watson. Dougal i Robert, starsi bracia Effie, chcą iść w ślady ojca i przejąć finansowe imperium. Sprzeczają się na temat tego, komu udzielać pożyczek. Jeden z braci jest porywczy, drugi lekkomyślny.  całego tego towarzystwa to właśnie Effie wydaje się mieć największe szanse do zostania bankierem. W tamtych czasach wydaje się to nie do pomyślenia - kobieta miała wtedy jasno określoną rolę i na pewno nie było to robienie interesów. Młoda Effie, podobnie jak jej matka, stara się wyrwać spod skrzydeł mężczyzn.

Napięcia w rodzinie doprowadzają do jej rozdzielenia. Dougal wyjeżdża do Londynu i zabiera ze sobą Effie. Stając tam na czele Londyńskiego oddziału banku ojca, rodzeństwo pomału zaczyna budować swoją własną, bogatą przyszłość. Okazuje się, że Effie, którą większość już dyskwalifikuje na starcie ze względu na jej płeć, ma dryg do bankowości. Londyńska filia, podobnie jak Edynburska rośnie w siłę - kierowana przez Roberta. Nienawiść między braćmi narasta, Effie nie pozostaje dłużna. Zaczynają się pierwsze niesnaski, zwłaszcza, że nadchodzi wojna, która sprzyja mnożeniu kapitału, ale w większości za zbyt dużą cenę. Wsparcie nieodpowiedniej strony w tym konflikcie może doprowadzić do tragicznych skutków, a światowe banki zaczynają mieć realny wpływ na politykę i przyszłość krajów, z których pochodzą.

Effie dorasta, zakochuje się, uniezależnia od braci. W pewnym jednak stopniu zobligowana jest do współpracy z nimi. W międzyczasie dochodzi do rodzinnej tragedii. która nie do końca zacieśni więzy Watsonów. Effie zostaje miliarderką, zaplątuje się jednak w sytuację bez wyjścia, a główne role w tym dramacie odegra cała rodzina. Jedna tajemnica powoduje drugą, w finale zbiera to dramatyczne żniwo. Akcja przenosi się do Ameryki, gdzie, sztucznie pompowany balon finansowego imperium zaczyna pękać, doprowadzając nawet największych graczy do bankructwa.

Fabuła jest po prostu perfekcyjnie prowadzona przez autora już od samego początku. Nie pozwala ani na chwilę odsapnąć. Książka opowiada o ponad osiemdziesięciu latach życia kobiety, która spełnia swoje marzenia o zostaniu finansową potentatką, wplątując się w romanse z niewłaściwymi mężczyznami, skandalizuje nie tylko Europę, ale i Amerykę, to nie nudzi, nie zawiera dużych przeskoków w czasie. To skrupulatnie utkana opowieść o potężnych ludziach, których miłość i ambicje niszczą od środka doprowadzając do tragedii. Śmiało mogę powiedzieć, że "Pani fortuny" to arcydzieło, prawdziwa epopeja rodziny Watsonów, no i oczywiście Masterton w najlepszym wydaniu. Zapomnijcie o jego horrorach, pozwólcie przenieść się do XX-wiecznej Anglii i AMeryki, gdzie wraz z Effie przeżyjecie niesamowitą przygodę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Mężczyźni boją się zadawać pytań, stwierdziła, na wypadek, że wydadzą się śmieszni lub nadmiernie krytyczni. Lubią sprawiać wrażenie zdecydowanych i kompetentnych, nawet, gdy są niepewni, i z tego powodu dokonują pośpiesznych ocen najmniejszego dowodu. Jeżą się, gdy kobieta mówi im, co mają robić i natychmiast zrobią coś wręcz przeciwnego, chociaż potem zwykle będą wściekli, że popełnili okropną pomyłkę. (...)Opinia kobiety może być wyszydzona, ale nigdy nie jest ignorowana. Cokolwiek powie, mężczyzna będzie usilnie twierdził, że jest w błędzie i chociaż skrycie może sam być tego samego zdania, zmieni swoje przekonanie, aby udowodnić, że ona się myli" W obecnych czasach, w krajach rozwiniętych kobieta ma wszelkie prawa: wyborcze, do nauki, pracy itp. Zapomina się już niemal czasy XVIII i początki XIX wieku, gdy kobieta była postrzegana jako piękna twarz, ciało, dodatek do silnego i przedsiębiorczego mężczyzny. Jeśli kobieta miała cele, marzenia i niezwykłe zdolności w dziedzinach zdominowanych przez hermetyczny świat mężczyzn była niemalże skazana na niepowodzenie na starcie. Tak odległe czasy, a jednocześnie ważne postanowił poruszyć angielski pisarz Graham Masterton. Jest to pisarz, który do tej pory kojarzył mnie się głównie z horrorami i thrillerami(m.in."Kostnica" itp.. Teraz już wiem, że Masterton jest również autorem świetnych powieści historycznych, co udowodnił właśnie powieścią "Pani fortuny". Główna bohaterką powieści jest Effie Watson, córka bogatego szkockiego bankiera. Posiada ona niezwykły zmysł ekonomiczny. Poprzez swoje uparte dążenie do celu, niejedną walkę z barierami społecznymi osiągnęła sukces. Choć bogata, ciągle poszukująca miłości i prawdziwego szczęścia. Jest to książka opowiadająca skomplikowane losy rodziny Watson. Rodziny, w której jest mnóstwo tajemnic, miłości, zdrady, zawiści, a nawet nienawiści. Intryga goni intrygę. Jest to barwna, intrygująca historia Effie i jej rodziny w czasach konserwatywnej wiktoriańskiej Anglii, wyzwolonej Ameryki, czasów pierwszej wojny światowej, okresie wielkiego kryzysu czy latach prohibicji. Opowieść ukazująca pełen zmiennych uczuć i emocji, które towarzyszom ludziom bogatym i na pozór szczęśliwych. Świat bankowości autor pokazał ze szczegółami, co czyni te powieść niezwykle wciągającą. Opisy współczesnych obyczajów, kultury wzbogaciły niewątpliwie moją znajomość tych czasów. Jednak najbardziej charyzmatyczną postacią jest jednak główna bohaterka i to jej postać jest postacią dominującą książki. Effie jest ciepłą, pełną dobrej woli i serca dla każdego. Zarazem jest odważna i bezkompromisowa, jeśli w grę wchodzą interesy. Jest skandalistą swoich czasów. Wzbudza sprzeczne emocje i zgorszenie wszędzie tam, gdzie się pojawiła się jej osoba. Ośmielała się rzucać wyzwania największym dynastiom bankowym. Wiązała się z mężczyznami, którymi nic nie było tabu. W niebezpiecznej grze o władzę niespodziewanie pojawia się miłość i sekret, dla którego Effie zaryzykowała swój cały majątek. Effie skrywa wiele tajemnic rodzinnych. Czy to brzemię wpłynie na jej los? Czy je kiedykolwiek wyjawi? Graham Masterton stworzył historię sagi Watsonów z największym kunsztem pisarskim. Język jest plastyczny, wiecznie żywy. Akcja toczy się w szybkim tempie. Dialogi są po prostu świetnie. Książka mnie tak wciągnęła, że 1,5 dnia to była pestka, by ją przeczytać. Jest ona tym, co na pewno wymagający czytelnik powinien docenić. Nie warto się przerażać objętością, bo w tej książce nie ma miejsca na chociażby moment nudy i konsternacji. Polecić mogę każdemu i oby Wam również przypadła do gustu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)