Obserwator śmierci
Chris Carter

POLECAM - NOWOŚĆ  Książka "Obserwator śmierci" ukazała się 23 października nakładem Wydawnictwa Sonia Draga. Było to moje kolejne spotkanie z prozą Chrisa Cartera i perypetiami detektywa Roberta Huntera. I kolejny raz całość pochłonęłam jednym tchem, zarywają nockę. Następnego dnia obiecałam sobie, że już nigdy nie sięgnę po powieść tego pisarza przed snem - zobaczymy, co z tego wyjdzie  Tym razem Hunter i jego partner, Carlos Garcia, prowadzą śledztwo w bardzo nietypowej sprawie. Wszystko wskazuje na to, że ktoś morduje ludzi, symulując ich śmierć w wypadkach. Na trop zabójcy trafia Carolyn Hove z Zakładu Medycyny Sądowej w Los Angeles. Wkrótce pojawia się nowy trup, którego sekcję zwłok przeprowadza zdolna, ambitna studentka. To ona odkrywa, że coś jest nie tak. To oznacza, że będą zapewne kolejne ofiary. A śledczy z przerażeniem dochodzą do wniosku, że morderca może działać od dawna. Jak złapać inteligentnego zabójcę? I czy zabija on przypadkowych ludzi, czy wybiera ofiary? Jeśli to drugie, to czym się kieruje? Akcja niezmiennie trzyma w napięciu i obfituje w emocje oraz nagłe zwroty. Autor serwuje czytelnikowi adrenalinę i znów okazuje się mistrzem suspensu. To mocna proza, nieraz szokująca opisami mrożącymi krew w żyłach, jednak - tak jak w poprzednich powieściach - nie jest to tylko kryminał i thriller. To również książka głęboko zaglądająca do zakamarków ludzkiej psychiki i duszy. Chris Carter pokazuje, jak wielki wpływ na człowieka mają przeżycia z przeszłości, jak pod wpływem porażających doświadczeń może stać się on potworem w ludzkiej skórze. Więcej na ten temat napisać nie mogę, by nie spojlerować, ale zapewniam, że fabuła nie tylko podnosi ciśnienie i niepokoi, ale też skłania do przemyśleń na temat winy i kary (i nie tylko). Całość napisana jest bardzo dynamicznie i przekonująco. Polecam z czystym sumieniem - nie tylko fanom twórczości autora. BEATA IGIELSKA 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Obserwator śmieci" to trzynasty tom serii z detektywem Robertem Hunterem autorstwa Chrisa Cartera. Książka jest jednak napisana tak, że i ci, co serii nie znają, bez problemów mogą się oddać tej lekturze. Historia zaczyna się od przejęcia sprawy wypadku samochodowego, który wypadkiem samochodowym tak naprawdę nie był. Dziwna zbrodnia, po której nie ma śladów, która musiała być skrupulatnie zaplanowana. Tylko dlaczego? Ofiara nie wydaje się, by miała jakieś większe grzechy na koncie, nic, co mogłoby sprowadzić na nią taką okrutną śmierć, jakiej doświadczyła. Detektywi zatem zaczynają grzebać. Autor doskonale oddaje postępy dochodzenia, tego jak to wszystko przebiega, z czym muszą się mierzyć śledczy. A to głównie stąpanie po omacku, szukanie na ślepo jakiegoś punktu zaczepienia. Przez to sprawa idzie powoli, a detektywi są coraz bardziej sfrustrowani, bo jak rozwiązać sprawę bez dowodów? Autor doskonale oddaje przypadkowość zbrodni, tej częstej bezsilności policji, z którą chcąc nie chcąc muszą się borykać. Tym, na co również kładzie nacisk, jest psychologiczny aspekt zbrodni, mimo tego, że słynie z powieści krwawych, w tym tomie nie do końca daje temu wyraz. Tu zbrodnia jest tylko nośnikiem trudnych psychologicznie tematów, wielkiego bólu i krzywd psychicznych. Wszystko to znowu solidnie podparte jest wiedzą, opisane z rozrywkowym zacięciem, ale i tak, by czytelnik był zmuszony do refleksji. I to się doskonale udaje. książka zostawia czytelnika w poczuciu dziwnego smutku, dziwnego bólu... To kryminał zbudowany jak dobra rozrywka, który jednak jest rozrywką na poziomie - porusza przecież tematy trudne, z którymi spotykamy się w naszym własnym społeczeństwie. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)