Obiecaj, że wrócisz
Barbara Wysoczańska

Karolina Kornacka jest młodą żoną Polskiego oficera, oraz matką dla malutkiego Krzysia. Obecnie mieszka razem z teściami w Warszawie, bo to właśnie tam udało jej się uciec z Brześcia. Młoda kobieta cały czas wyczekuje męża, który jest przetrzymywany w obozie jenieckim w ZSRS. Ich życie diametralnie się zmienia, gdy ich dom zostaje przejęty przez oficera SS Friedricha Webera, oraz jego żonę Leni. Oficer SS zupełnie nie kryje się z tym, że specjalnie wybrał ten dom ze względu na Karolinę, gdyż to on wcześniej pomógł jej wydostać się z Brześcia. Karolina zostaje wraz z teściową i Krzysiem swoim synem w domu, jednak ma pełnić rolę służącej.

Z nadejściem amnestii z więzienia i niemieckiego NKWD zostaje wypuszczony Waldek Romanowicz, który był przyjacielem męża Karoliny. Romanowicz przybywa do Warszawy z misją by ochronić Karolinę i Krzysia.

Młoda Kornacka w dalszym ciągu ma dzieje, że jej mąż powróci i czeka na niego z utęsknieniem.

Czy Karolina doczekać się powrotu męża? Czy mieszkając z Niemcami podczas II Wojny Światowej można mówić o szczęściu? Czy Waldkowi uda się ochronić Karolinę i jej syna przed skutkami wojny?

Nie będę się rozpisywać o tym jak ja uwielbiam czytać takie historie, bo podejrzewam, że ci co mnie śledzą na bieżąco, to zdają sobie sprawę, że dosyć dużo książek o takiej tematyce się u mnie pojawia.

Ta historia już od samego początku chwyciła mnie za serce. Główna bohaterka jest młodą żoną i bardzo młodą mamą dla małego Krzysia, a podczas II Wojny Światowej musi uciekać z Brześcia by nie dostać się w ręce Rosjan, jednak z drugiej strony ma jej w tym pomóc Niemiec. I tak już na samym początku Karolina Kornacka staje przed ogromnie trudnym wyborem, czy wybrać jedno zło, czy drugie zło. Postanawia jednak udać się do Warszawy, do teściów, tam jednak nie spodziewa się tego co zastanie. Z jej domu rodzinnego pozostały same gruzy.

Z czasem ich dom przejmuje oficer SS Friedrich Weber wraz z żoną.

Karolina zmuszona jest wraz z teściową usługiwać im. W zamian mają dach nad głową, oraz nie cierpią już głodu.

Jednak mieszkanie pod jednym dachem z Niemcami w tamtych czasach nie wyglądało zbyt dobrze. Dodatkowo Karolina w dalszym ciągu czeka na powrót ukochanego męża. Jednak po jakimś czasie pojawia się jego przyjaciel, Waldek Romanowicz i mimo, że wokoło mówią o zbrodni katyńskiej dokonanej przez Sowietów, ona w głębi duszy cały czas wierzy, że jej mężowi udało się przeżyć.

Jest to kolejna powieść autorki dotycząca II Wojny Światowej, która pokazuje jak wtedy wyglądało życie. Nieraz ludzie musieli dokonać absurdalnego wyboru, zgodzić się na jedno bądź na drugiej zło. A mimo to w dalszym ciągu wierzyli, że uda im się przetrwać, że wrócą do nich mężowie, synowie, czy też ojcowie.

Jest to trudna historia o walce o przetrwanie w czasach wojny, o tym jak wiele jest się w stanie zrobić z miłości.

Ja uwielbiam twórczość Barbary Wysoczańskiego i wydaje mi się, że mam do tej pory przeczytane wszystkie książki autorki, i żadna mnie nie zawiodła. Mam nadzieję, że nie będę musiała czekać długo na kolejną powieść, a was gorąco zachęcam do sięgnięcia po książkę autorki.

Od tej książki ciężko jest się oderwać. Pochłonęła mnie już od pierwszych stron.

Poruszająca powieść o bólu po stracie ukochanej osoby, w tle rozgrywającej się ll wojny światowej. W czasach, kiedy na widok wroga ludzie chowali się w najgłębszych zakamarkach miasta, Karolina wraz z najbliższymi została zmuszona zamieszkać pod jednym dachem z jednym z najokrutniejszych niemieckich gestapowców. Przekleństwo?-Z jednej strony tak, bo żyli z mordercom narodu, z drugiej- dzięki niemu Karolina uniknęła śmierci.

Tak bardzo czułam to, co czuła Karolina. Ten ból, smutek i wiarę, że jej mąż wróci jeszcze do domu. Oczami wyobraźni widziałam rozpacz, która ogarnęła życie profesorowej. W jednej chwili straciła sens życia. Nikt już nie był wstanie uleczyć jej zbolałej duszy. Niczym kwiat więdła z tęsknoty.

,,Obiecaj, że wrócisz” to piękna powieść pełna emocji, która z pewnością zostanie w moich myślach na długo. Autorka świetnie oddała klimat ll wojny światowej. Czułam się tak, jakbym była naocznym świadkiem tych wszystkich wydarzeń. Jest to książka, do której będzie się chciało wrócić.

Polecam z całego serca.

Zawsze jak przeczytam książkę nieomalże wybitną, oczywiście w moim odczuciu, to mam obawy, czy będę o niej potrafiła napisać w taki sposób, by dawało się odczuć ten mój zachwyt… byście też po nią sięgnęli i poczuli tą magię, która mnie porwała… Zdaje sobie sprawę, że nie zawsze to, co mnie zachwyca, przypadnie do gustu innej osobie, ale mam nadzieję, że zdecydujecie się na lekturę kolejnej cudownej pozycji na liście moich książkowych perełek. „Obiecaj, że wrócisz” Barbary Wysoczańskiej, to kolejna książka autorki, która chwyta za serce i czołga czytelnika emocjonalnie… sporo łez przy niej wylejecie…

Karolina Kownacka wraz z małym synkiem mieszka w Brześciu, czekając na męża. Jako oficer został on zatrzymany przez NKWD i przebywa w jednym z obozów jenieckich. Kiedy do miasta wkraczają Rosjanie, kobieta zostaje zmuszona do opuszczenia Brześcia, a w wyjeździe do Warszawy pomaga jej niespodziewanie niemiecki oficer SS Friedrich Weber.  Zamieszkuje ona w domu swoich teściów i codziennie wypatruje wieści o mężu. Niespodziewanie ich dom zostaje zajęty przez Webera i jego ciężarną żonę Leni. Mężczyzna pozwala Kownackim zostać w charakterze służących. Karolina jest przerażona, ponieważ zauważa chorą fascynację oficera SS swoją osobą. Ten jednak podkreśla, że nic jej nie grozi z jego strony, bo Niemcy mają zakaz kontaktów z Polkami.

Tymczasem w wyniku ogłoszonej amnestii zostaje zwolniony z więzienia NKWD Waldek Romanowicz, przyjaciel i adiutant porucznika Kownackiego. Romanowicz, przesłuchiwany przez rząd polski w Londynie, podejrzewany jest o szpiegostwo na rzecz Rosji, gdyż jako jedyny opuścił więzienie. Jego towarzysze zniknęli. W końcu, dzięki wstawiennictwu ojca Karoliny Kownackiej, zostaje przeszkolony i wysłany przez rząd Polski w Londynie do Warszawy. Jako żołnierz AK ma za zadanie szkolić innych i przygotować ich do walki z okupantem. Dodatkowo, zostaje poproszony o otoczenie opieką Karoliny i jej synka. Kiedy trafia do okupowanej stolicy, udaje mu się zamieszkać w domu zajmowanym przez Webera. Tymczasem Niemcy odrywają w lasach katyńskich tysiące zwłok… Kobieta jest zrozpaczona, Waldek, który od dawna podejrzewa, co stało się z jego towarzyszami, musi stawić czoła rodzącemu się do niej uczuciu…

„Obiecaj, że wrócisz” to przejmująca opowieść o ludzkim cierpieniu, ale też i miłości, która rodząc się niespodziewanie, daje nadzieję na lepsze jutro. Autorka stworzyła historię chwytającą za serce, pełną smutku, ale też nie przekreślającą  szansy na szczęście.  II wojna światowa to niezwykle trudny okres w dziejach ludzkości, a zawiłości polityczne jeszcze bardziej tą sytuację pogłębiały. Jedni ginęli w okupowanym kraju, a inni w Londynie planowali ich losy, niekoniecznie biorąc pod uwagę dobro narodu… Pani Barbara, jak zawsze zresztą w swoich książkach, z niezwykłą starannością zobrazowała nam to skomplikowane tło historyczno- polityczne, pokazując, że czasami ludzie zmuszani byli do wyborów niezwykle trudnych, ale nie mieli wyjścia… Książka wzrusza, porywa i zachwyca, dlatego gwarantuje wam, że nie będziecie w stanie się od niej oderwać.

W wojnie nie ma nic wzniosłego. To zło i śmierć na każdym kroku. 

Karolina jest młodą żoną polskiego oficera i mamą małego Krzysia. Przed wojną małżeństwo mieszkało w Brześciu , lecz na skutek splotu okoliczności kobieta wraca do Warszawy w towarzystwie wysokiego rangą oficera SS. 

 Dziewczyna zatrzymuje się w domu teściów, Marii i Antoniego Kornackich. Niedługo potem do willii wprowadza się niedawny wybawca młodej mężatki Friedrich Webber wraz z żoną, Leni. 

Od teraz obie rodziny są zmuszone koegzystować , a dodatkowo Polki mogą zostać na miejscu w charakterze służących. 

Czy w obliczu konfliktu uda im się porozumieć?

Rok 1942 

Do ojczyzny po dziesięciomiesięcznym szkoleniu w Szkocji wraca Waldek Romanowicz , najbliższy przyjaciel Staszka Kornackiego. 

Mężczyzna jako jedyny przeżył i na mocy amnestii został uwolniony z obozu w Suchanowce i zgodził się za wszelką cenę chronić rodzinę Kornackiego , a przy tym dostał zlecenie likwidacji hauptsturmführera Webbera. 

Czy mu się uda? Jakie tajemnice ukrywa i co przeżył w trakcie niewoli?

Czy Staszek wróci do domu? 

Czy na wojnie jest jeszcze miejsce na dobroć i miłość?

To była bardzo poruszająca i piękna historia o odwadze , poświęceniu i granicach ludzkiej wytrzymałości. O bólu, stracie i ludziach, którym przyszło mierzyć się z czymś dziś nie do wyobrażenia, lecz książka Barbary Wysoczańskiej niesie ze sobą również nadzieję i przekonanie o tym, że nie wolno się poddawać. Nigdy.

Fabuła stworzona przez autorkę intryguje i uderza swoją realnością w czułe struny serca i duszy.  

Polecam gorąco. 

Barbara Wysoczańska ponownie postanowiła zaskoczyć czytelnika. Uwielbiam jej twórczość i powtarzam, jak zdarta płyta, że to jedna z autorek, która mnie nigdy nie zawiodła. "Obiecaj, że wrócisz" jest gwarancją wyśmienitej przygody literackiej.
Cofamy się ponownie do czasów drugiej wojny światowej, w której przemoc i brutalność była na porządku dziennym. Nikt tak nie potrafi stworzyć słowem obrazu, który wdziera się w pamięć, jak Basia Wysoczańska. Każde napisane przez nią słowo, każda zapisana strona ma fabularne znaczenie i tworzy mariaż niesamowitych zdarzeń. Są jak struny, które grają melodię dla mojej duszy.
Karolina wraz z synkiem zamieszkuje u teściów, podczas gdy jej mąż jest więziony w jenieckim obozie w ZSRR. Ich codzienność zmienia się jeszcze bardziej w momencie, gdy pewien oficer SS, postanawia przejąć ich domostwo, a kobiety w nim zamieszkujące zrobić swoimi służkami. W tym samym czasie zostaje zwolniony z więzienia, przyjaciel rodziny, który zrobi wszystko, by zapewnić bezpieczeństwo Karolinie i jej dziecku. Nie wie tylko, z kim przyjdzie mu się zmierzyć...
"Obiecaj, że wrócisz" to historia, obok której nie można przejść obojętnie. Autorka zabiera czytelnika do świata brutalnego, pełnego zła, niepozostawiającego złudzeń. Takiego, w którym człowieka obdzierano z godności i traktowano gorzej niż szmacianą lalkę. Wreszcie do świata, w którym życie ludzi zależało od ideologii oraz karierowiczów chcących udowodnić swoją wyższość przywódcy. Nie łatwo o tym czytać, jednak Basia, nawet z najtrudniejszej tematyki potrafi zrobić arcydzieło. Ta autorka nie boi się wyzwań. W swojej książce porusza tematy owiane w naszym kraju zmową milczenia.
Tej historii od samego początku towarzyszy ogromna nienawiść do innych nacji. Szeregowanie ludzi według pochodzenia. Jednak choć brzmi to brutalnie, nie można odebrać temu autentyczności. Z drugiej strony bohaterowie są pełni nadziei na lepsze jutro i starają się żyć tak, jakby wojna była tylko tłem ich historii. Nikt inny nie potrafi tak plastycznie ubrać emocji w słowa, jak pani Basia. Tą historię się chłonie, czuje każdą częścią ciała i zwyczajnie nie można się od niej oderwać. Zdecydowanie Wam polecam tą historię.

Ślub jest początkiem nowego życia. Zakładamy rodziny i tworzymy wspólną rzeczywistość. Dla Karoliny Kornackiej, życie po ślubie nie wyglądało tak jak nasze dzisiaj. Została sama z niemowlakiem. Mieszka co prawda u teściów, ale nigdy nie czuje się tam jak u siebie. Czeka na powrót męża z obozu jenieckiego z ZSRS. Aby tego było mało ich dom przejmuje oficer SS Friedricha Webera i jego żony Leni. Karolinie i jej teściowej pozwalają w nim zostać.

Po książki Pani Barbary Wysoczanskiej sięgam w ciemno. Jeszcze nigdy autorka nie zawiodła mnie. Po raz kolejny jej książka dostarczyła mi wielu emocji. Znajdziemy tutaj wiele bólu, oczekiwania, tęsknoty i strachu o to jak będzie wyglądał kolejny dzień. Nie braknie tutaj również miłości, która była w tamtym okresie siłą, która pomogła przetrwać.

Uwielbiam historie, które są przedstawione z punktu widzenia dwóch bohaterów. Tutaj Karoliny i Waldka. Najlepszego przyjaciela zaginionego porucznika Kornackiego. Waldek zostaje wysłany przez Londyn do Warszawy jako żołnierz AK. A przy okazji ma pomóc Karolinie.

Historia opisana w tej książce nie tylko wciąga od pierwszych stron, ale również skłania do refleksji. Osobiście zawsze zastanawiałam się, jak ja sama bym poradziła się w domu, w którym nagle zamieszkała niemiecka rodzina. Czytając tego typu historie również jestem wdzięczna, że żyje w czasach odległych od tamtych wydarzeń.

Czy Karolina spodka jeszcze męża? Jak potoczą się dalej jej i Waldka losy? Przekonacie się sami.

Myślę, że tej pisarki ani jej twórczości nie trzeba aktualnie nikomu specjalnie przedstawiać, gdyż jak niedawno podało w swoich social mediach Wydawnictwo Filia - Barbara Wysoczańska ma już na swoim koncie ponad 400 000 sprzedanych egzemplarzy swoich 6 powieści.

5 czerwca swoją premierę miała najnowsza powieść autorki ,,Obiecaj, że wrócisz". Akcja powieści toczy się podczas II Wojny Światowej i dzieje się to niejako dwutorowo. Z jednej strony główną bohaterką opowieści jest Karolina Kornacka, żona polskiego oficera i matka małego Krzysia.

Młoda kobieta po ucieczce z Brześcia ponownie zamieszkuje ze swoimi teściami w Warszawie, gdyż słuch po jej mężu zaginął, wiadomo jedynie tyle, że trafił do obozu jenieckiego, z którego po pewnym czasie został wywieziony i tutaj ślad się urywa... Karolina jednak wciąż wierzy, że Staszek wróci...

Tymczasem do domu Kornackich wprowadza się oficer SS Friedrich Weber z żoną Leni, czyni to ze względu na młodą Kornacką, która jakiś czas wcześniej ewidentnie wpadła mu w oko... Prawowite właścicielki domu stają się służącymi u Weberów. Czy da się żyć pod jednym dachem z okupantem? Jaką cenę każdego dnia kobiety muszą emocjonalnie za to płacić? Barbara Wysoczańska w sposób wyrazisty przybliża czytelnikom codzienność tych kobiet i ludzi żyjących w tamtych czasach.

Drugą oś opowieści stanowią losy Waldemara Romanowicza, który wraz ze Stanisławem trafił do obozu jenieckiego, a następnie w ręce NKWD, skąd wypuszczono go dzięki amnestii...

Autorka i tym razem podejmuje trudną wojenną tematykę, opisując życie ludzi w skrajnie trudnych warunkach i w ciągłej niepewności dotyczącej jutra. Strach, tęsknota za najbliższymi, wewnętrzna niezgoda na to, co dookoła i wszechobecna śmierć to ich codzienność.

Trzeba również zaznaczyć, że niektóre wykreowane przez autorkę postacie wymykają się schematom, bowiem dobro i zło nie zawsze jest jedynie czarno - białe jak mogłoby się wydawać.

,,Obiecaj, że wrócisz" to kolejna przejmująca, emocjonalna opowieść o ludziach, którzy stanęli w obliczu potężnej wojennej machiny. O ich trudnych wyborach, z których niekiedy żadna opcja nie wydaje się właściwa, a jakąś decyzję trzeba podjąć i to zazwyczaj bardzo szybko.

Jest to opowieść o miłości, nadziei, stracie, mierzeniu się z przeszłością i samym sobą, a także dawaniu sobie i innym drugiej szansy.

W powieści znajdujemy też bardzo wiele ludzkich oblicz, od skupionego przede wszystkim na karierze Webera, poprzez jego zagubioną i niesamowicie osamotnioną małżonkę, aż po doświadczonych na różne sposoby przez los i realia ówczesnego życia panie Kornackie i Waldka.

Barbara Wysoczańska jak ma to w swoim zwyczaju, przybliża również swoim czytelnikom tło historyczne i reakcje ludzi, którzy dowiadywali się o zbrodni katyńskiej.

Ze swojej strony gorąco polecam Wam tę pełną emocji i skłaniającą do refleksji lekturę, z której bohaterami bardzo mocno się zżywamy i śledzimy ich losy z ogromnym przejęciem, a niejednokrotnie z drżeniem serca.


* https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta *
https://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2024/07/jak-wiele-znaczy-zozona-obietnica.html

"Wojna jest okrutna i zła. Wojna odczłowiecza".

Wybuch wojny zmienił wszystko, nic już nigdy nie miało być takie samo. Karolina Kornacka jest młodą żoną polskiego oficera i matką małego chłopca. Mieszka z teściami, z niepokojem czeka na powrót męża, który przebywa w obozie jenieckim na terenie ZSRR. W domu państwa Kornackich pojawia się niemiecki oficer SS Friedrich Weber, który bez skrupułów ucisza teścia Karoliny i oświadcza, że przejmuje dom. Będzie tu mieszkał z żoną, a panie Kornackie będą ich służącymi. W wyniku ogłoszonej amnestii dla polskich jeńców, na wolność z więzienia NKWD wychodzi Waldemar Romanowicz, serdeczny przyjaciel i adiutant męża Karoliny. Wokół mężczyzny krąży wiele niedopowiedzeń i podejrzeń, trafia do Londynu, gdzie zostaje wyszkolony i jako żołnierz AK zostaje wysłany na kraju na misję. Przy okazji ma pomóc Karolinie wydostać się z kraju. Niemcy dokonują makabrycznego odkrycia, w lasku katyńskim odnajdują tysiące zwłok polskich jeńców.

Z ogromną przyjemnością, ciekawością, ale i niepokojem wzięłam do ręki najnowszą książkę Barbary Wysoczańskiej i całkowicie przepadłam. Akcja powieści toczy się swoim rytmem, intryguje, porusza, niepokoi. Fabuła dopracowana w każdym szczególe przenosi nas do czasów II wojny światowej, niesie ogromne skrajne emocje, ukazując przerażającą prawdę. Autorka czaruje słowem, pisze bardzo naturalnie, barwnie, lekko, czuć pasję i ogromną wiedzę historyczną. Wyraźnie, wnikliwie ukazani bohaterowie, różnorodność, złożoność charakterów. Karolina od razu skradła moje serce, to inteligentna, odważna, silna, zdeterminowana, dumna, młoda kobieta. Psychologiczny rys kobiety, żony, matki, synowej, która dobro bliskich przekłada nad wszystko. Jej losy w pewnym momencie przeplatają się z losami Waldka.

Piękna i jednocześnie trudna w swej prostocie opowieść.

Czasy, w których człowiek zatracił swoje człowieczeństwo. Ludzkie dramaty, niepewność, strach, tęsknota, ból, śmierć bliskich. Poczucie obowiązku, dylematy moralne, trudne wybory, od których nie ma odwrotu. Pragnienie obecności drugiego człowieka, miłości, zrozumienia, wsparcia. Prawda o zbrodni Katyńskiej.

Przerażająco prawdziwa, oparta na prawdziwych wydarzeniach, trudna, bolesna, bardzo potrzebna. Nie da się przejść obok niej obojętnie, daje do myślenia. Bardzo, bardzo polecam