Sarajewo przed I wojną światową. Johan Thoms, student tamtejszego uniwersytetu, zostaje kierowcą generała Potiorka (postać autentyczna, gubernator Bośni). I to właśnie on prowadzi samochód z arcyksięciem Franciszkiem Ferdynandem i jego małżonką Zofią w czasie zamachu Sarajewie 28 czerwca 1914 r. Prowadżac, popełnia błąd, skręca w zaułek, z którego nie umie się wycofać, wtedy padają strzały. Thoms ucieka. Latami tuła się po Europie, wciąż obwiniając się o kolejno następujące dramaty. Historia sąsiaduje z groteską, tworząc porywającą błyskotliwą opowieść o szaleństwie XX wieku.
Informacje dodatkowe o O człowieku, który podpalił wiek dwudziesty, choć wcale tego nie chciał:
Wydawnictwo: Marginesy
Data wydania: 2015-11-18
Kategoria: Historyczne
ISBN:
Liczba stron: 300
POLECANA RECENZJA
O CZŁOWIEKU, KTÓRY PODPALIŁ WIEK DWUDZIESTY, CHOĆ WCALE TEGO NIE CHCIAŁ
Johan Thoms przyszedł na świat w podsarajewskiej wsi jako drugi syn nauczyciela zimą 1894 roku. Bystry chłopiec szybko zyskał status lokalnej gwiazdy, gdy rozgromił szachowego mistrza w emocjonującym pojedynku umysłowej siły. Niefortunny wypadek, jakiego główny bohater doznał, zapoczątkował serię wydarzeń, które doprowadziły młodego mężczyznę do przyjęcia posady szofera za pośrednictwem bliskiego przyjaciela rodziny.
Pewnego dnia dostępuje on zaszczytu kierowania autem, którego pasażerami są arcyksiążę Franciszek Ferdynand i jego ciężarna żona, Zofia. Ten dzień - 28 czerwca 1914 rok...
więcej
Kup książkę O człowieku, który podpalił wiek dwudziesty, choć wcale tego nie chciał
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
O człowieku, który podpalił wiek dwudziesty, choć wcale tego nie chciał - opinie o książce
Ian Thornton napisał książkę o przewrotności ludzkiego życia i pragnieniu, które każe nam wciąż czerpać z życia. Nawet wówczas, gdy popełniamy błędy, powinniśmy wyciągać z nich wnioski i żyć dalej pełną piersią. Bo jutra może nie być…
Johan to mądry, ambitny młody mężczyzna, który od dzieciństwa dąży do wielkich rzeczy. Dzięki pomocy bogatego protektora, hrabiego Kautnitza, dostaje posadę kierowcy u generała Potiorka. To właśnie Johanowi przypadł zaszczyt prowadzenia samochodu, w którym znajdował się arcyksiążę Franciszek Ferdynand z żoną Zofią podczas wizyty w Sarajewie 28 czerwca 1914 roku. W wyniku błędu Johana zginęła para książęca. Przerażony, uciekł od tych, których kochał najbardziej. Od tamtej pory towarzyszyły mu wyrzuty sumienia, które nie ustępowały nawet na moment. Przemierzał Europę, poznawał nietuzinkowych ludzi, którzy zastępowali mu porzuconą rodzinę. Równocześnie w tle obserwujemy wydarzenia XX wieku, za spowodowanie, których Johan nie przestawał się obwiniać. Pragnął wrócić do feralnego dnia, aby zmienić bieg historii, chciał ponownie znaleźć się na piedestale, z którego sam siebie strącił.
Szczegółowo opisane dzieje głównego bohatera pozwalają nam wybrać się w niesamowitą podróż po Europie XX i XXI wieku. Chociaż z jednej strony świat ten pełen jest ułomności i krzywdy, to z drugiej strony fascynuje i pozwala odnajdywać wszechobecne dobro i piękno. Autor drwi sobie nieco z ludzkiej natury, w swojej powieści pokazał, że szybkie, nieprzemyślane decyzje i nieszczęśliwe zbiegi okoliczności sprawiają, że łatwo o potknięcie. Sama książka nie jest o złych ludziach bądź uczynkach. To opowieść o tym, że świat ma wiele twarzy, żyjąc nawet tysiąc lat nie będziemy w stanie poznać ich wszystkich.
To, co będzie miało znaczenie dla nas to głównie te wydarzenia, które miały istotny wpływ na niemal cały świat. Zdaniem Johana to przez niego dojdzie do wybuchu I i II wojny światowej, to przez niego tak wielu straci życie. Przejedzie całą Europę uciekając przed tym, czego dokonał, nie będzie miał odwagi spojrzeć w oczy najbliższym, będzie się obwiniał za śmierć bliskiego przyjaciela, utratę ukochanej kobiety oraz zerwanie kontaktu z rodzicami. Wszystkie wydarzenia z życia bohatera przeplatają się z tymi, które toczą się w Europie. Poznamy kulisy wielu wydarzeń historycznych, bo Johan okaże się wspaniałym komentatorem bieżących zdarzeń. Pozycja zawiera sporo cytatów z klasyki, mniej czy bardziej znanej czytelnikom. Autor bawi się swoimi bohaterami, nie omieszka pokazać ludzkich przywar, wad i kompleksów.
Kapitalnie czyta się o historii widzianej oczyma człowieka, który czuje się winny za wszelkie zło na świecie. Patrzymy, więc jak obwinia się za wszelkie niepokoje, konflikty oraz rozruchy, które miały miejsce po 1914 roku. Fabułę charakteryzuje lekkość, urok i czar, które rozbrajają czytelnika. Książka na pozór prosta i niezwykle przyjemna ma ukryte w sobie głębsze treści. Trzeba się wczytać, aby je wyciągnąć. Polecam z czystym sumieniem, bo jeśli to Was nie przekonało, to może rogi jelenia przekonają, które odegrały niezwykle istotną rolę w życiu głównego bohatera.
