Futurologiczna wizja ludzkiej społeczności, która wykorzystawszy własną planetę, zabiera się za kolonizację kosmosu, ale również tam znajduje jedynie samą siebie – zrozpaczoną i samotną. Edytor tekstu Adamowicz niemal automatycznie, w onirycznym zacięciu, wypluwa z siebie oznaki zbliżającej się katastrofy. „Nebula” – czuła jak kursor, aktualna jak mem i bezwzględna jak proroctwo – błądzi między planetami, podsłuchuje Gagarina, Muska i Małego Księcia, a potem z węzełków pisma kipu splata prześmiewczy lament po ludzkości.
Wydawnictwo: Biuro Literackie
Data wydania: 2020-12-30
Kategoria: Poezja
ISBN:
Liczba stron: 40
Język oryginału: polski
Tłumaczenie: brak
