Najlepsze chęci
Susan Anne Mason

W 1919 r. Grace jedzie do swojej siostry Rose, która tuż przed wojną wyemigrowała z rodzinnej Anglii do Kanady. Niestety po przyjeździe dostaje straszną wiadomość. Jej siostra zmarła, a mały synek trafił pod opiekę dziadków - rodziców Rose (jego ojciec, mąż Rose, zmarł przed jego narodzeniem). Czy ma tam dobrą opiekę? Znając przeżycia siostry z teściami, Grace mocno w to wątpi. Ale nadarza się okazja sprawdzić. Kobieta, nie zdradzając swej tożsamości, zatrudnia się jako niania chłopczyka. Poznaje przy okazji nie tylko wrednych teściów, ale także ich syna. Między młodymi szybko zaczynają się rodzić ciepłe uczucia. Jednak teść wymarzył sobie zupełnie inną żonę dla syna. Taką, która zapewni mu powodzenie w biznesie. Nie obchodzi go, że chłopak w ogóle nie kocha Cecille. Jak postąpi Andrew? Posłucha głosu serca czy ojca? Co będzie z Grace i małym Christianem?

Piękna opowieść o trudnych wyborach. Bohaterowie żyją w początkach zeszłego wieku, ale ich problemy poruszają współczesnych czytelników. W końcu pewne postawy ludzkie nie zmieniły się do dziś. Emocjonująca, wciągająca lektura.

dr Kalina Beluch

Grace jest kobietą pełną wyrozumiałości i opiekuńczości. Wybiera się na długą wyprawę przez ocean, aby zobaczyć się z ukochaną siostrą i siostrzeńcem. Gdy po dotarciu do celu dowiaduje się o śmierci siostry, bez wahania postanawia zająć się jej dzieckiem. Niestety dowiaduje się wówczas, że jej siostrzeniec znajduje się pod opieką dziadków, wrednych Eastonów. Postanawia zbliżyć się do dziecka, zobaczyć jego życie i czy niczego mu nie brakuje. Przyszłość odkłada na dalszy plan, skupiając się w zupełności na małym Christianie.

"Najlepsze chęci" to historia nawiązująca do tradycji i zwyczajów. Głównym problemem dzieła staje się, nie opieka nad małym Christianem, lecz podziały wśród rodziny. Eastonowie są zamożną familią, która pragnie być szanowana, podziwiana. Gdy jedno z dzieci sprzeciwia się wytyczonej ścieżce przez rodziców, zostaje wydziedziczone i wydalone z rodziny. Zwyczaje rządzą ich światem, stając na drodze miłosnej ich dzieci.
Autorka, S.A.Mason pokazuje, jak potężnym uczuciem jest miłość do drugiej osoby. Bezgraniczna, wszechogarniająca, niekontrolowana. To właśnie na jej przykładzie dostrzegamy zmiany, jakie zachodzą w bohaterach. 
 

Ogromnym atutem książki jest akcja, tocząca się w latach powojennych. Czasy te rzutują na postrzeganie historii, pozwalają wczuć się w panujący klimat. Powieść jest napisana językiem prostym w odbiorze, zapewnia przyjemne wieczory. Uświadamia, że najważniejsze jest to, aby być szczęśliwym, nie przejmując się zdaniem innych. Warto dodać, że jest to pierwszy tom z serii "Kanadyjskie wyprawy". 

Egzemplarz do recenzji otrzymałam od stowarzyszenia Sztukater. 

Inka92, Najlepsze chęci, Susan Anne Mason, ocena 6

Po powieści obyczajowe nie sięgam często, ale po wspaniałej przygodzie z bohaterami "Oddać serce" Lindsay Harrel, które ukazało się również na łamach wydawnictwa Dreams, z wielką ciekawością i oczekiwaniem niezapomnianych wrażeń i wielką przyjemnością sięgnęłam po ich kolejną propozycję wydawniczą " Najlepsze chęci" Susan Anne Mason i nie zawiodłam się w żadnym calu.

Jako miłośniczka niebanalnych opowieści miłosnych i historii po lekturze tej powieści jestem w pełni ukontentowana.
Autorka zabiera nas bowiem w czasy po I wojnie światowej, do roku 1919. Grace Abernathy wyrusza z Anglii do Toronto, w Kanadzie, do swojej siostry, Rose, by pomóc jej w opiecę nad dzieckiem i sprowadzić ich z powrotem do Anglii. Mąż Rose, Frank zginął na wojnie, a jego rodzina zerwała z nim wszelkie kontakty, gdy ten poślubił Rose i popełnił społeczny mezalians. Jednakże po przyjeździe, Grace dowiaduje się o śmierci siostry i o tym, że jej siostrzeniec trafił pod opiekę, nikogo innego, jak rodziny Eastonów, rodziców Franka. Grace postanawia zatrudnić się w charakterze niani chłopca, by móc stwierdzić jak Eastonowie zajmują się małym Christianem i czy jest mu u nich dobrze. Poznaje prawnego opiekuna synka Rose, brata zmarłego tragicznie Franka, Andrew Eastona. Ta znajomość okaże się początkiem najcudowniejszej, choć nie bez cierni po drodze, podróży w życiu zarówno Grace, jak i Andrew.

Autorka pisze w sposób wspaniały, jej słowa zdają się czarować czytelnika, który śledzi z zapartym tchem przygody Grace i Andrew. Powieść zawiera w sobie wszystko to co dobra powieść obyczajowa zawierać powinna. Główni bohaterowie, którzy choć emanują dobrocią, popełniają też błędy, czy to pod wpływem emocji czy też z braku innego rozwiązania. Na uwagę zasługują bohaterowie drugoplanowi, choćby siostra Andrew, Virginia, jego matka i ojciec, czy czarny charakter, narzeczona Andrew, Cecilia, wielebny Burke i pani C. Są to bardzo dobrze przedstawione przez autorkę postaci, które idealnie współgrają z parą głównych bohaterów i budzą w czytelniku wiele emocji.

"Najlepsze chęci" mówią o stracie, o okrucieństwie wojny, o godzeniu się ze śmiercią bliskich osób i życiu dalej bez nich. Poruszają kwestię żałoby, smutku, ale także miłości zakazanej i źle widzianej przez społeczeństwo, a szczególnie klasę bogatych, ze względu na różnice społeczne, która mimo wszystko rozkwita i na przekór wszystkim walczy o swoją przyszłość. Ile to razy w literaturze ( " Wierna rzeka", " Trędowata") czy filmie ( " Czasem słońce, czasem deszcz", przedstawiana była miłość łącząca serca ludzi z różnych kręgów społecznych, miłość, która wygrywała z tymi bezsensownymi stereotypami lub przegrywała, zagryzona przez niechęć i nienawiść zatwardziałych serc. Motyw znany bardzo dobrze, ale Susan Anne Mason przedstawia go w sposób subtelny, tak wzruszający i piękny, że czytając o miłości rodzącej się między parą głównych bohaterów, nie raz miałam łzy w oczach ze wzruszenia, a serce nie raz zabiło mi szybciej.

"Najlepsze chęci" przedstawiają różne oblicza miłości, tej romantycznej, tej do dziecka, tej do rodziców, tej skazanej na samotność, która czasem wygrywa potyczkę z ludzką głupotą i przemienia serca ludzi, a w końcu oblicze miłości najważniejszej, miłości do Boga.

"Najlepsze chęci" to powieść idealna dla wszystkich niepoprawnych romantyków, którzy jak ja wierzą w prawdziwą miłość, szczęśliwe zakończenia i w to, żeby zawsze słuchać głosu serca. Polecam z całego serducha. Moja ocena to 6 !