• Czy każdy z nas może odkryć w sobie psychopatę?
• Co sprawia, że w człowieku budzą się niebezpieczne instynkty?
• Czy można być psychopatą i o tym nie wiedzieć?
W fascynujący świat psychopatii zabiera nas ceniony amerykański psychiatra i neurobiolog. James Fallon, badając mózgi psychopatycznych morderców, ku swojemu zdziwieniu odkrył, że jego własny mózg wykazuje zmiany charakterystyczne dla tej grupy osób. Co więcej, dowiedział się, że kilku jego przodków w linii męskiej było mordercami, a przynajmniej podejrzewano ich o dokonanie zbrodni. Fakt ten nie tylko zakłócił życie osobiste i zawodowe Fallona, ale sprawił, że zakwestionował on własną tożsamość.
Jeżeli chcecie przeczytać popularnonaukową książkę, która zawiera wszystkie najważniejsze informacje dotyczące biologicznych teorii zaburzenia osobowości typu psychopatycznego (wiem, że ani DSM, ani ICD nie zawiera terminu „psychopatia”, James Fallon też o tym pisze) to „Mózg Psychopaty” Jamesa Fallona będzie dobrą lekturą.
Wydawnictwo: GWP
Data wydania: 2016 (data przybliżona)
Kategoria: Popularnonaukowe
ISBN:
Liczba stron: 272
Tytuł oryginału: The psychopath inside. A neuroscientist
Język oryginału: Angielski
Tłumaczenie: Anna Sawicka-Chrapkowicz
"Psychopata z łatwością udaje troskę i wyrzuty sumienia, podczas gdy jego mózg mówi zupełnie coś innego."
James Fallon jest powszechnie cenionym psychiatrą i neurobiologiem. Podczas przeprowadzania badań nad zmianami w mózgach psychopatów natknął się na obraz własnego mózgu i ze zdziwieniem zauważył, że odpowiada on tym, które otrzymał u psychopatów. Z początku nie przejął się tą zależnością, jednak z czasem zaczęła go intrygować i postanowił lepiej poznać przeszłość swojej rodziny oraz zdanie innych na swój temat.
Czy to możliwe, że on sam jest psychopatą?
Co zatem odróżnia go od tych, którzy otrzymali wyrok za agresywne zachowania?
Postanowił dokładniej zbadać uwarunkowania agresji wykazywanej przez psychopatów. W swojej książce opisuje drogę, jaką przebył od odkrycia, że jego mózg zawiera cechy psychopatyczne do momentu, kiedy zrozumiał, co go warunkuje.
***
"Mimo kontrowersji dotyczących istnienia psychopatii jako takiej psychiatrzy na ogół zgadzają się co do tego, że jedną z cech definiujących osoby określane mianem psychopatów jest brak empatii - coś, co można nazwać płaskim polem emocjonalnym."
***
Książka stanowi swego rodzaju autobiografię naukowca odkrywającego, że sam jest osobą, które bada. W interesujący sposób opisuje cechy charakteryzujące psychopatów oraz warunki, które powodują, iż osoby z zaobserwowanymi zmianami w mózgu stają się agresywni i niebezpieczni dla społeczeństwa.
Czyta się dobrze, chociaż autor stosuje dużo słownictwa naukowego z zakresu neurobiologii, przez co momentami można się pogubić. Dlatego trzeba się czasem dość mocno skupić i wczytać, aby nie zgubić wątku. Poza tym James Fallon w sposób bardzo chłodny opisuje koleje swojego życia i zachowania, które występowały u niego, a powszechnie uznawane są za towarzyszące psychopatom. W związku z tym momentami przerażał mnie jego brak empatii i tak chłodne podejście do sprawy, ale jednocześnie pozwolił mi lepiej zrozumieć opisywane przez niego zagadnienia.
Nie jest to także opis psychopatów, jak początkowo myślałam sugerując się jedynie tytułem książki. Jednak książka napisana o psychopatach przez osobę, która sama posiada takie cechy i nie została nim jedynie przez uwarunkowania społeczne, stanowi ciekawe doświadczenie.
James Fallon swoim własnym przykładem świetnie obrazuje zachowanie psychopaty oraz różnych czynników wpływających na jego osobowość
"Mimo kontrowersji dotyczących istnienia psychopatii jako takiej psychiatrzy na ogół zgadzają się co do tego, że jedną z cech definiujących osoby określane mianem psychopatów jest brak empatii - coś, co można nazwać płaskim polem emocjonalnym."
Więcej