Mick. Szalone życie i geniusz Jaggera
Christopher Andersen

Już sama okładka wskazuje na to, że będzie dość komercyjnie: „Szalone życie”, „niewiarygodne wyczyny seksualne”, „skandaliczna prawda” – tego typu zwroty kojarzą mi się z nastawieniem wydawnictwa na jak największą sprzedaż książki i wzbudzenie sensacji. Jakby nie dość wystarczającą sensacją było to, że The Rolling Stones obchodzą właśnie 50-lecie swojej działalności artystycznej. Ale nie czepiajmy się szczegółów, liczy się treść. I tutaj chronologicznie wszystko jest jak należy, poznajemy dzieciństwo Micka, początki kariery, samą karierę, ale najwięcej miejsca zajmują w książce właśnie owe „niewiarygodne wyczyny seksualne”. Nie mogę winić autora, że właśnie seksu jest w tym wszystkim najwięcej – biegu życia Jaggera nie zmienimy. Wolałabym jednak, żeby wszystkie zagadnienia były wypośrodkowane – przecież tak samo wiele Andersen mógłby napisać o muzyce Stonesów, inspiracjach, procesie twórczym. Nie mówię, że brakuje tych informacji, ale jest ich według mnie za mało. Poznajemy Micka, seksualnego stwora z talentem do tańczenia, śpiewania i komponowania, a nie na odwrót: Micka – artystę, który przy okazji jest seksoholikiem. Przynajmniej takie są moje odczucia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)