Matka Teresa. Wszystko zaczęło sie w mojej ziemi
Cristina Siccardi

Książkę przeczytałam pod wpływem recenzji Natanny, zresztą pożyczywszy tę książkę. Spodobała mi się ta książka po pierwsze dlatego, że jej język nie jest sentymentalno-egzaltowany, jak to często wybrzmiewa w biografiach. Autorka starała się zgłębić duchowość Matki Teresy i znaleźć klucz do jej powołania i ogólnie opowiedzieć o jej powołaniu i o drodze tak duchowej, jak i świeckiej w tym, żeby coś porzucić, żeby tworzyć coś nowego. Dlatego chyba ta biografia przypadła mi do serca, bo życie Matki Teresy było ciągłym porzucaniem tego co kocha, żeby stworzyć większe dobro, zaś to tworzenie nie przebiegało w momencie i nie bez oporów otoczenia. Porzuciła naukę, porzuciła kraj, matkę, potem karierę nauczycielki jako przeorysza itd. 
Innym znamieniem jej drogi duchowej była 'noc duszy' - jak to określał św. Jan od Krzyża. To była osoba raczej smutna niż wesoła, kontemplacyjna, a zarazem bardzo czynna. Intelektualna i prosta zarazem. 
Nie da się nie przyznać, że Matka Teresa stała się symbolem ofiarnej pomocy bliźnim. To jedna z czołowych symboli Kościoła XX wieku. 
Autorka przytacza jej dzieła, jej listy, dzienniki, ale i wypowiedzi ludzi z jej kręgu, żeby odtworzyć pełny obraz tej postaci. Z krytycznych wypowiedzi mówi o zarzutach o daremność pomocy i to jak ona na to odpowiadała. Jej zdaniem nie ma czegoś takiego jak daremność pomocy. Każde pochylenie się nad cierpieniem i człowiekiem jest 'spojrzeniem na Jezusa', innymi słowy każde pochylenie się nad cierpieniem ma sens, nawet jeśli jest to pomoc daremna. Przy okazji książka ukazuje ogrom cierpienia i nieszczęść w slumsach Kalkuty i krajach Trzeciego Świata. Mówi też o walce z katolicyzmem w Albanii i krajach komunistycznych. 
Pod koniec książki autorka mówi o jej poglądach na aborcję i eutanazję, że było radykalne.  
Jako biografia jest to książka dobrze napisana i solidna. W tym momencie aż palec na klawiaturze świerzbi, żeby zacząć pisać o zarzutach wobec zgromadzenia, które stworzyła Matka Teresa, ale przyznam, że mam za małą wiedzę na ten temat. Człowiek chce wierzyć w dobro. A ja z tej książki wyciągnęłam coś dla siebie.