Mannumiterra
Kacper Bębenek

Podręcznikowy przykład tego, jak nie należy pisać. Autor popełnia po kolei wszystkie możliwe grzechy. To nie kwestia gustu, a warsztatu pisarskiego, który jest na zerowym poziomie. Historia jest sklecona z kawałków innych książek i chyba też gier komputerowych, szkoda, że całość się nie klei. Bohaterów jest co najmniej kilkunastu, a jakby tego było mało, autor upiera się opisywać dodatkowo ze szczegółami wygląd większości innych, często pojawiających się tylko raz postaci. Główne bohaterki są bez charakteru, wyrazu i polotu. Emily, która według przepowiedni ma wyzwolić jakieś krainy, jest zwyczajną złodziejką, która na dzień dobry okrada swoją ciotkę, a później także wiele innych osób. Nie wiadomo po co uczęszcza na uniwersytet, skoro większości rzeczy uczy się sama i to bez żadnych problemów. Świat kreowany przez autora jest niby inny od nam znanego, pojawiają się nieznane języki, rasy, fragmenty mitologii, a jednocześnie co rusz mamy jakieś przedmioty rodem z naszej rzeczywistości. Mogłabym tak pisać jeszcze długo, ale chyba po prostu wysmażę jakąś długą recenzję, bo nerwy mnie biorą, że taki twór został opublikowany.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

(...) jedną porwą, ale nie Mannumiterrę, która nie zna swej przyszłości. Porwana będzie Zagładą, a trzeciej przeznaczone życie tułacze w ciemności. Jednak każda z nich na swój sposób odnowi świat. Jedna zdejmie cierpienie. Druga da przykład swym nawróceniem. Trzecia odnowi stare przymierze. Ale jeśli to chodzi o nas, to znaczy, że jedna z nas jest zła, choć się nawróci. ( str. 108) Tak głosi przepowiednia, tylko czy przepowiednie istnieją, czy ktoś gdzieś, kiedyś zaplanował nasz los? Emila wiodła dotąd proste, niczym nieodznaczające się życie, aż do pewnego momentu. Momentu, gdy to po pogrzebie w małej wiosce, kiedy to jej ciotka Huckberth oznajmia jej, że dziewczyna włada magią życia, jest przepowiedzianą Mannumiterrą, której zadaniem jest wyzwolenie świata od wszelkiego cierpienia. I ten czas właśnie nadszedł. Emilia rusza w niebezpieczny świat pełen magii, po drodze spotyka wiele istot, które postanawia wziąć ze sobą, wilka, gronostaja, lisicę, orła, czy wampira Victora a które w podzięce pomogą jej w walce o dobro świata. Oprócz tego pozna swoją prawdziwą siostrę Osetię, z którą staną ramię w ramię przeciw złu. Jednak nie będzie to proste zadanie, gdyż, aby przepowiednia się dopełniła do walki muszą stanąć trzy siostry, a jak się okaże trzecia z sióstr, która jest okrutną księżną Northeburghu i włada ciemnymi mocami, nie jest zachwycona misją jaką pragną przeprowadzić jej dwie siostry. Mannumiterra to historia pełna magii elfickiej. Mnóstwo tu przepowiedni, magicznych rytuałów, warzenia różnego rodzaju mikstur zarówno tych potrzebnych do walki jak i leczących rany. Kacper Bębenek stworzył niesamowitą historię, którą czyta się w zastraszającym tempie. Fabuła naszpikowana jest mnóstwem ciekawych, niesamowitych bohaterów, przepięknych opisów przyrody, realistycznych walk. Emilia to nastolatka przerażona swoją misją, jednak świadoma zadania, jakie musi wykonać. Pomimo przeciwności losu, kłód, jakie rzuca jej każdego dnia życie pod nogi, nie poddaje się. Przyswaja z jeszcze większą mocą wiadomości, które pomogą lub mogą pomóc w walce o dobro świata, sumiennie chodząc na zajęcia na uczelni. Mannumiterra to pierwsza część cyklu ,,Trzy Siostry". Nie mogę się doczekać kolejnych części, jeśli będą opisane tak barwnym, realistycznym językiem, fabuła będzie pędziła na łeb na szyję to ja to biorę w ciemno. Jeśli lubicie fantastykę, elfickie opowieści to Mannumiterra to historia dla Was.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)