Po przeczytaniu poruszającej biografii Papuszy, jej wiersze nie mogły mi umknąć. Prostota i zarazem szczerość tych fraz przemawiają bardziej niż niejeden kunsztowny i wyrafinowany twór, zaś wrodzony liryczny zmysł cygańskiej poetki w niczym nie ustępuje poetyckim próbom bardziej wykształconych i literacko wyrobionych autorów. Bo Papusza patrzyła i opisywała wrażliwym sercem i pełną smutnych pieśni duszą, co wyraźnie w tej poezji widać i znajduje w niej ujście.
Przeczytane:2016-12-08, Ocena: 6, Przeczytałam, 52 książki 2016,