Koronkowa suknia
Karolina Wilczyńska

Po tym, co wydarzyło się w poprzedniej części Tosia staje na nogi i rusza z własną działalnością. Postanawia otworzyć firmę, która zajmie się przygotowaniami do ślubu. Jednak ciągle czeka na pierwszych klientów.

Z biznesem pomaga jej siostra Łucja, koleżanka Kamila i budowlaniec Siergiej, który pochodzi z Ukrainy i zna się również na prowadzeniu działalności.

Gdy w końcu trafiają się pierwszy klienci Tosia nie może ukryć radości jednak trochę drażni ją, że wszystko musi ustalać nie z przyszłą parą młodą tylko z jedną z matek. Ma przeczucie, że coś tu jest chyba nie tak.

To Izabela wraz z mamą planuje ślub a raczej tylko jej mama. Bella ma wyjść za Artura, bo to dobra partia i od zawsze się przyjaźnili. I co zrobić jak przyszła panna młoda darzy uczuciem zupełnie kogoś innego? To Bartek skradł jej serce i to on będzie ojcem dziecka Izy.

Czy Tosia rozwinie swój biznes? Czy pomoże przyszłej pannie młodej? Czy Izabela odważy się wyznać matce prawdę? Czy wszystko bezboleśnie uda się odkręcić?

Muszę przyznać, że ta część bardziej przypadła mi do gustu. Przyjemnie było wrócić do świata Tosi. Główna bohaterka w dalszym ciągu jest trochę naiwna i łatwowierna, ma jednak szczęście, że przyciąga ostatnio samych dobrych i uczciwych ludzi. Jej siostra Łucja czuwa nad nią i stara się jak może doglądać i pomoc w decyzjach, które musi podjąć Antonina. Ma też do załatwienia jedną z spraw by wyrównać porachunki.

Ekstra, że w tej części nie skupiamy się tylko na Tosi, ale również mamy wątek Izabeli i Bartka. Iza jest młoda i gdy dowiaduje się, że jest w ciąży nie bardzo wie, co ma dalej robić. Za to jej mama już wie, co dalej, błędnie wnioskuje, że to dziecko Artura, który jest bardzo dobrą partią i jak najszybciej postanawia zaplanować ślub. Bella z początku nie chce wyprowadzać jej z błędu i poddaje się jej namowom, sama jednak nie ma ochoty uczestniczyć w przygotowaniach do uroczystości.

Bartek natomiast po tym jak Iza zaczęła go unikać postanawia się z nią spotkać jednak dowiaduje się, że ona wychodzi za mąż to powoduje ze chłopak się załamuje i szuka ucieczki w alkoholu. Jednak ma kochających i spostrzegawczych rodziców, którzy widza, że coś jest nie tak. Ojciec postanawia opowiedzieć mu swoją historie, która może być pomocna w podjęciu przez Bartka decyzji.

Książkę czyta się dosyć szybko i bardzo przyjemnie. Autorka ma lekki styl pisania, co sprawia, że historie się dosłownie chłonie jak gąbka wodę.

Cieszę się że sięgnęłam po drugi tom z serii i na pewno przeczytam w przyszłości również trzecia cześć.

Po lekturze "Pierwszego wesela" Karoliny Wilczyńskiej z zainteresowaniem sięgnęłam po kontynuację losów Antoniny Steckiej w powieści "Koronkowa suknia". Byłam ciekawa co też wydarzy się u bohaterów i jak Tosia poradzi sobie z pomysłem na stworzenie agencji weddingowej "Na nową drogę życia", która jest dla niej sporym wyzwaniem. Tym bardziej, że konto uszczuplone na poczet nieudanego ślubu z Oskarem nie może zapewnić wystarczającej ilość gotówki, co znacznie utrudnia uruchomienie nowego przedsięwzięcia.
Nie zapominajmy jednak, że Tosia ma wciąż wokół siebie oddanych przyjaciół oraz ojca, ciocię i siostrę, którzy czuwają nad jej życiowymi decyzjami. Wrodzona łatwowierność, otwarcie na ludzi i brak czujności znów mogą okazać się zgubne dla Antoniny, jednak nowo poznani przyjaciele to osoby bardzo pomocne i godne zaufania. Czy to Sergiej wykonujący remont lokalu, czy Kama dbająca o marketingową stronę przedsięwzięcia, czy klientki, dzięki którym Tosia może wreszcie spełniać swoje marzenia... Oni wszyscy sprawiają, że bohaterka nie poddaje się i dzielnie walczy z piętrzącymi się przeciwnościami.
Czy Antonina Stecka zdoła rozkręcić agencję zajmującą się kompleksową organizacją ślubów i wesel dowiecie się z książki. Zdradzę, że łatwo nie będzie, chociaż przecież trudności mogą jeszcze bardziej dopingować do działania...
"Koronkowa suknia" to powieść, której lektura dostarcza miłych wrażeń i nie pozwoli na nudę, czy znużenie. Przyznaję, że nadal nie przekonała mnie postać Tosi, nie mogłam przymknąć oka na jej brak operatywności i inicjatywy. Bohaterka niby chce działać, ale nie do końca wie, jak się do tego zabrać. Gdyby nie dobre duszyczki w jej otoczeniu kobieta odpadłaby zapewne już na samym początku. Nie mogę uwierzyć, że ktoś tak mało przedsiębiorczy mógł piastować wcześniej wysoką funkcję w korporacji. Cechy charakteru Tosi zdają się zaprzeczać temu, co osiągnęła na płaszczyźnie zawodowej do tej pory. Jestem natomiast pod wrażeniem postaci Sergieja i Kamy oraz w jakimś stopniu także Wandy Domaradzkiej, bogatej klientki, która chce zorganizować w agencji weddingowej ślub swojej córki Izabelli. I to właśnie ten wątek wysuwa się na plan pierwszy powieści "Koronkowa suknia", a mnie zaciekawił zdecydowanie bardziej, niż trochę nieudolne poczynania głównej bohaterki.
Karolina Wilczyńska zawsze pozytywnie mnie zaskakuje albo pomysłem na fabułę, albo nietuzinkowymi bohaterami, albo jakimś ciekawym zwrotem akcji. Dlatego po jej powieści mogę sięgać z przekonaniem, że na pewno się nie zawiodę. Tak było i tym razem... Może nie do końca polubiłam Antoninę, a wydarzenia obfitowały w zbyt dużo sprzyjających zbiegów okoliczności, a mimo to "Koronkowa suknia" dostarczyła mi całej gamy emocji, zainteresowała pomysłem i fabułą oraz sprawiła, że mimo wszystko kibicowałam Tosi w rozkręcaniu nowej firmy oraz stawianiu pierwszych kroków w branży weselnej. Nie wiem, czy chciałabym aby agencja "Na nową drogę życia" organizowała moją własną uroczystość, ale na pewno od bohaterów można się w tym temacie sporo nauczyć.
Jeśli zatem ciekawią Was dalsze losy bohaterów "Pierwszego wesela" i macie ochotę sprawdzić jak Antonina Stecka walczy z przeciwnościami i spełnia swoje marzenia to musicie koniecznie przeczytać "Koronkową suknię". Dlaczego właśnie taki tytuł?... O tym dowiecie się z książki. Zachęcam do lektury.

Dalsze losy i jej bliskich, wcześniej ukazane w tomie "Pierwsze wesele". Optymistyczna, lekka historia, chociaż poruszone zostały również trudne tematy. Mamy tu małżeństwo dla wygody materialnej, nadopiekuńczość matki wobec dorosłej córki, praca uchodźcy ukraińskiego oraz siła przyjaźni i miłości. 

Kiedy przeczytałam pierwszą część Pierwsze wesele, to wiedziałam, że z przyjemnością poznam dalsze losy Tosi i jej rodziny, dlatego bez zastanowienia się sięgnęłam po tę książkę.

Patrząc na okładkę można spodziewać się lekkiej, łatwiej i przyjemnej lektury, takiej dla czystego relaksu, ale chociaż nie można zaprzeczyć, że autorka ma felietonowy i przyjemny styl pisania, to porusza w swoich powieściach często bardzo poważne tematy.

Z całą pewnością jest to powieść bardzo optymistyczna, chociaż tak jak wspomniałam wcześniej, autorka nie stroni od tematów trudnych.

W tej książce mamy na przykład świetnie ukazany obraz nadopiekuńczej a może nawet toksycznej matki, która potrafi poświęcić zbyt wiele dobrego dla komfortu materialnego. Ale jak to sprytnie ujęła autorka, pieniądze nie zawsze dają szczęście. Są podporą w życiu, pomagają łatwiej i wygodniej żyć, ale nie potrafią często zapewnić największego bogactwa jakim jest prawdziwe szczęście.  

Czytając tę lekturą bardzo pozytywnie odebrałam wątek przyjaźni, która jest przecież dość istotnym elementem życia każdego człowieka. Przedstawiona tutaj jest nie tylko piękna i szczera. Osoby pomagające głównej bohaterce w rozkręceniu biznesu marzeń, mimo wielu widoków na niepowodzenie, nie poddają się i motywują dziewczynę do działania i spojrzenia na całość – mimo wszystko z nadzieją. Obcy ludzie stają się prawdziwą podporą.

Autorka porusza temat miłości i osoby, której trudno jest wybrać między prawdziwym uczuciem a wygodą życiową, kiedy serce walczy z rozumem i chęć wygodnego życia w luksusie może zaważyć na życiem z ukochaną osobą.

Jak przystało na książkę dla kobiet, jest i miłość, która bombardowana sprzecznymi emocjami musi walczyć o swoją przyszłość. Z jednej strony jest walka serca z rozumem, z drugiej strony walka serca z determinacją i rozpaczą, ale jest też walka między uczuciem a wygodą. Co zwycięży? Serce czy rozum?

To jest książka z tych, które czyta się dla czystej przyjemności samego czytania, a optymizm bijący z kart powieści sprawia, że przyjemniej odbieramy wszystko co dzieje się wokół nas.

Polecam całym sercem, nie tylko paniom znającym już „pióro” autorki, bo tym czytelniczkom polecać chyba nie muszę, ale jeżeli ktoś jeszcze nie zna książek Karoliny Wilczyńskiej, to myślę, że biorąc do ręki tę książkę nie zawiedzie się.