Kocham chłopaka mojej babci
Justyna Luszyńska

Raczej rzadko czytam opisy czy recenzje książek. Tak też było w tym przypadku i spodziewałam się komedii. Jak bardzo się pomyliłam. Jak bardzo taka książka z pięknym wnętrzem była potrzebna. Pamiętajmy że kłamstwo ma krótkie nogi. A im bardziej się w nie wnie brniemy tym gorzej jest później. Historia Bruno, Blanki, Jagody i Żeni to coś niesamowitego. Nie mówię że wogole nie ma elementów komedii ale bardziej się skupiłam na innym aspekcie historii. Myślę że taka historia zdarza się codziennie. Udajemy kogoś kim nie jesteśmy i przez to cierpimy. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Szukasz książki o oryginalnym i chwytliwym tytule? Chcesz, żeby była ciekawa, pełna wzruszeń, a do tego wprowadzała świąteczny klimat?

W takim razie co powiesz na książkę Kocham chłopaka mojej babci autorstwa Justyny Luszyńskiej? Gwarantuję, że spełnia wszystkie te kryteria, a nawet więcej!

 

Kocham chłopaka mojej babci to zimowa opowieść pełna emocji, wzruszeń, ciepła i humoru. To historia o rodzinnych relacjach, odnajdywaniu siebie i swojego miejsca na ziemi. W książce poznajemy niezwykle ciekawe postacie: Jagodę, Żenię, babcię Biankę i Brunona.

 

Jagoda samotnie wychowuje córkę Żenię i nie należy do osób przebojowych. Jej życie pełne jest trudnych wspomnień, niezbyt dobrych relacji rodzinnych, licznych wątpliwości i obaw. Podczas lektury wielokrotnie jesteśmy świadkami jej rozterek i obawy przed oceną ze strony innych. Dzięki tym wszystkim trudnościom łatwo się z nią utożsamić.

 

Jednak nie myśl, że książka to same smutki i dramaty! Autorka w niezwykle wzruszający i czuły sposób ukazuje relację Jagody z córką Żenią - to piękny obraz matczynej miłości. Z kolei dynamiczne i momentami absurdalne interakcje z babcią Bianką dodają historii solidną dawkę humoru. Do tego dochodzi jeszcze wątek z Brunonem - przystojnym, charyzmatycznym mężczyzną, którego przeszłość i relacja z Jagodą wnoszą do fabuły dodatkowy ,,smaczek".

 

Podoba mi się, jak Luszyńska wplotła w opowieść wątek Uniwersytetu Trzeciego Wieku, który cieszy się coraz większą popularnością wśród seniorów. Autorka pokazuje, jak ważne są takie miejsca dla osób starszych.

 

Kocham chłopaka mojej babci to książka, która bawi, wzrusza i przypomina, co w świętach jest najważniejsze. Jeśli szukasz lekkiej lektury, która skłoni Cię również do refleksji i pozwoli poczuć magię świątecznego klimatu, to z całą pewnością jest to książka dla Ciebie. Serdecznie polecam, K.!

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Poznajcie okładkowych bohaterów: Jagodę z córeczką Żenią, babcię Blankę i Bruna. Ta urocza okładka z mocno chwytliwym tytułem (przyznaję, że to kupiło mnie od razu) to pełna niespodzianek zimowa opowieść o emocjach i odnajdywaniu swojego miejsca w zabieganym świątecznym czasie ?

Jagoda z Żenią wraca do rodzinnego domu na święta po dłuższej nieobecności. Powrót ten jednak nie należy do łatwych, bowiem musi stawić czoła skomplikowanej relacji ze swoją babcią - Blanką.

Autorka stworzyła ciepłą i zabawną historię z interesującymi bohaterami. Szczególnie główna bohaterka - Jagoda, która nie należy do mocno przebojowych osób i czuje obawę przed tym jak ocenią ją inni bardzo zyskuje przy bliższym poznaniu. W trakcie lektury jesteśmy świadkami jej rozterek, które przeżywamy razem z nią. W książce odnajdziemy też motyw Uniwersytetu Trzeciego Wieku, gdzie na zajęcia teatralne uczęszcza Blanka. Jakie sekrety skrywa babcia Blanka i kim jest przystojny Bruno? Czy relacja między Blanką a Jagodą polepszy się, a może jeszcze bardziej się zaogni?

"Kocham chłopaka mojej babci" przeczytałam z ogromną przyjemnością. Nie sposób było jej odłożyć przed dotarciem do ostatniej strony, a to chyba najlepszy znak, że i Wy musicie do niej sięgnąć. Jest idealna na popołudnie lub wieczór, kiedy marzy się Wam odpoczynek, a jednocześnie powoli chcielibyście poczuć grudniową atmosferę :)

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)