Karbala. To się zdarzyło naprawdę. Pierwsza książka o utajnionej wojnie Polaków.
Najpierw błędy popełnili politycy, potem generałowie. W efekcie zwykli żołnierze znaleźli się w bagnie. By ocalić życie musieli wznieść się na wyżyny bohaterstwa. Tak bywało w Wietnamie, tak było w somalijskim Mogadiszu i podobnie stało się w irackiej Karbali. Wiosną 2004 roku islamska Armia Mahdiego zaatakowała polskie oddziały w naszej strefie stabilizacyjnej w środkowym Iraku. Generałowie stracili wszystkie kontrolowane dotąd przez Polaków miasta; An-Nadżaf, Al-Kut, Ad-Diwanijję, Al-Hillę i Karbalę, najświętsze miasto szyitów. Musieliśmy oddać koszary, pałace gubernatorskie i siedziby władz - oprócz ratusza w Karbali. Kapitan Grzegorz Kaliciak z kilkudziesięcioosobowym oddziałem przez trzy dni i trzy noce odpierał tam szaleńcze szturmy dziesięciokrotnie liczniejszych przeciwników.
Była to największa bitwa Polaków od czasów II wojny światowej. Książka jest relacją uczestników tamtych zdarzeń. Jest też hołdem oddanym odwadze polskich żołnierzy.
Jedna tylko rzez w życiu ludzi, narodów i państw jest bezcenna. Tą rzeczą jest honor. I o nim jest ta książka.
Podpułkownik Grzegorz Kaliciak, dowódca obrony ratusza w Karbali
Takiej książki jeszcze nie było. Dobrze, że wreszcie jest, Polska armia sobie na nią zasłużyła.
Generał broni Waldemar Skrzypczak
Cieszy fakt, że obrona City Hall znalazła miejsce w takiej publikacji i mam nadzieję, że książka ta rozpocznie uczciwą dyskusję na temat udziału Sił Zbrojnych RP w operacji irackiej.
Generał broni Edward Gruszka, w 2004 roku dowódca polskich wojsk w Iraku
Informacje dodatkowe o Karbala:
Wydawnictwo: Agora
Data wydania: 2015-08-20
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN:
Liczba stron: 384
POLECANA RECENZJA
KARBALA
Żołnierz uczy się od podoficera, jak przetrwać tydzień w lesie podczas zimy, co jeść, gdzie to znaleźć. - Wszyscy dzisiejsi specjalsi wiedzą, że do jedzenia tak naprawdę nie nadaje się tylko dawno zdechły szczur - powie nam Kaliciak. - Przysmakiem żołnierza może być złapana w lesie wiewiórka, zaskroniec, obdarta ze skóry żaba... co kto lubi. Tylko, że na tej prawdziwej wojnie (...) nigdy nie brakowało racji żywnościowych, nikogo nie trzeba było kopać z półobrotu, noże służyły do otwierania korespondencji. Przydatne okazały się zupełnie inne umiejętności - znajomość języka angielskiego (...), ob...
więcej
Kup książkę Karbala
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Karbala - opinie o książce
Niesamowicie trudny temat. Relacja z Iraku, który oficjalnie był stabilizowany a w rzeczywistości praktycznie cały czas były tam tłumione większe lub mniejsze powstania...... Autorzy szczególnie skupiają się na obronie ratusza w Karbali, którą prowadzili polscy i bułgarscy żołnierze, a o której przez blisko 10 lat nie mówiono wcale. Do tego okraszone całą masą ciekawych wojskowych historii z całego okresu misji w Iraku i Afganistanie, a także dalsze losy niektórych żołnierzy. Temat bardzo ciekawy, jednak moją ocenę zaniża wykonanie. Opowieść jest dość chaotyczna. Najpierw jest rok po bitwie, potem rok przed, potem historia Iraku od lat 30 XX w. Dobrze, że chociaż to bitwa jest jakoś po kolei opisana... Na minus dla mnie też działa użycie w prozie tego dziwacznego czasu "przyszło-przeszłego" "...Za pięć lat Pan X powie nam na potrzeby tej książki, że..." Przez to dość ciężko mi się "Karbalę" czytało jednak powiem wam, że warto...
Wstrząsająca, dająca do myślenia, dostarczająca wiedzy, której nam brak (bo ktoś postarała się o to). Niezależnie od światopoglądu, nastawień, zakorzenionych stereotypów, a może na przekór im, warto przeczytać.
Książka pokazuję wojnę "od środka" i ujawnia to, że misja stabilizacyjna wcale nie miała charakteru pokojowego. Doskonale wyjaśnia od początku przyczynę, historię konfliktu irakijskiego, opisuje polskich bohaterów, którzy pomimo swojego heroizmu w Karbali, w City Hall, nie zostali docenieni po powrocie. Nawet jeśli ktoś nie jest zainteresowany wojną, konfliktami, militariami, to chociażby ze względu na tych chłopaków powinien ją przeczytać!
(...) O akcji w Mogadiszu wspominam nie bez powodu. Przede wszystkim, dlatego, że żołnierz dostając określone zadanie wykonuje je, bo taki dostaje rozkaz. Bez zastanawiania się nad tym, co jest słuszne, a co nie. To wszystko ma istotne znaczenie, kiedy przyjrzymy się bliżej temu, co działo się w Iraku i co tak naprawdę robiła tam polska armia w pierwszej dekadzie XXI wieku. Temat Afganistanu nie jest bez znaczenia, ale nie jest myślą przewodnią tej książki, stąd pozostanie na marginesie wydarzeń.
Piotr Głuchowski i Marcin Górka, autorzy ,,Karbali", podarowali nam dzieło niezwykłe, niesamowite, odważne i szczere do bólu. Bez pójścia na skróty opisali stopniowo, krok po kroku tamte realia przełamując tabu, jakie nad Irakiem zawisło przez wiele długich lat.
Czternasta rocznica tragedii WTC przypadająca za trzy dni w istotny sposób zbiega się z premierą filmu, ,,Karbala", którego powstanie jest konsekwencją upartego przełamywania tabu i tego wszystkiego, co działu się w Iraku w trakcie stacjonowania tam polskiego kontyngentu, którego zakres działań zmieniał się z każdą kolejną zmianą. O ile film skupia się w dużej mierze na obronie City Hall w pierwszych dniach kwietnia 2004 roku, to sama książka dzięki doskonałemu opracowaniu autorów pokazuje temat misji stabilizacyjnych znacznie szerzej.
Ich celem jest wspieranie działań lokalnych władz w transformacjach ustrojowych, tworzeniu się prawowitego rządu, pomocy przy odbudowaniu i podnoszeniu państwa z ruin. Jednak, o czym się nie mówiło w polskich mediach w pierwszej dekadzie XXI wieku poza informacjami o ofiarach w polskim kontyngencie, misje stabilizacyjne miały swój zupełnie odrębny wymiar.
11 września, późniejsza seria zamachów w Hiszpanii, Londynie i inne działania terrorystyczne były zarzewiem tego, co zaczęło dziać się na Bliskim Wschodzie, a co kapitan Kaliciak i jego ludzie odczuwali każdego dnia atakowani i prowokowani przez różne grupy, które pod sztandarem wiary niosły nieustający terror bez zważania na okoliczności. Szybko się okazało w trakcie drugiej zmiany, a także kolejnych, że z całą pewnością nie będą to wojskowe ośrodki wypoczynkowe, jak żartobliwie nazywano wcześniejsze misje stabilizacyjne, gdzie zupełnie nic się nie działo.
Pełny tekst recenzji dostępny w poniższym linku:
http://koominek.blogspot.com/2015/09/piotr-guchowski-marcin-gorka-karbala.html
