Jestem, tęsknię, mówię (oryginalny tytuł Watashi, co po japońsku znaczy „ja”) to zbiór piętnastu opowiadań japońskiej pisarki, która była mocną kandydatki do literackiej Nagrody Nobla i gdyby żyła dłużej najpewniej zostałaby uhonorowana. W Polsce ukazało się do tej pory tylko jedno opowiadanie, zbiór jest więc pierwszą próbą przybliżenia polskim czytelnikom twórczości Tsushimy.
Posługując się narracją w pierwszej osobie, autorka sięga po wątki autobiograficzne. Tematyka wszystkich opowiadań związana jest ze śmiercią. Tsushima zabiera nas w poetycką podróż po meandrach ludzkiej świadomości. To przede wszystkim opowieść o tym, jak bardzo zawodzi nas pamięć i jak łatwo miesza się świat jawy i snu. Ale także próba poradzenia sobie z traumą za pomocą słów. I piękna refleksja o tym, co nas w życiu boli najbardziej.
Pisarstwo Tsushimy zaczęło się z gniewu związanego z traktowaniem słabszych w Japonii. Dla przyszłej pisarki najważniejszymi doświadczeniami w dzieciństwie były bliska relacja z bratem z zespołem Downa, dzieckiem ukrywanym przez rodzinę przed światem oraz jego przedwczesna śmierć.
Bohaterkami Tsushimy są też kobiety. Pokazując z rozmaitych perspektyw życie samotnych matek, obnażała sprzeczności pomiędzy społecznymi oczekiwaniami a możliwościami ich realizacji we współczesnej Japonii. Przyjęło się zaliczać utwory pisarki do nurtu literatury kobiecej, a nawet feministycznej. Bohaterki Yūko Tsushimy nie są jednak rewolucjonistkami ani radykalnymi feministkami – nawet jeśli nie chcą lub nie mogą przystosować się do wyobrażeń o ideale matek i żon, nie negują samego macierzyństwa oraz wartości pełnej rodziny (ten wątek znalazł się również w Jestem, tęsknię, mówię).
YŪKO TSUSHIMA (1947-2016) – japońska pisarka i eseistka, córka znanego także w Polsce pisarza, Dazaia Osamu. Uważana za jedną z najciekawszych przedstawicielek powojennej literatury w Japonii, obsypana prestiżowymi nagrodami literackimi i wymieniana wśród kandydatów do Literackiej Nagrody Nobla. Jej przedwczesna śmierć wstrząsnęła środowiskiem literackim w Japonii i za granicą. Wydała dwadzieścia powieści i ponad dwadzieścia zbiorów opowiadań i esejów. Tłumaczona na wiele języków, w Polsce dotychczas ukazało się jej jedno opowiadanie Cichy targ (Danmari ichi, 1984).
Informacje dodatkowe o Jestem, tęsknię, mówię:
Wydawnictwo: PIW
Data wydania: 2018-10-29
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 220
Kup książkę Jestem, tęsknię, mówię
Zobacz także
Jestem, tęsknię, mówię - opinie o książce
Przeczytane:2019-11-12, Ocena: 6, Przeczytałam, Mam, 52 książki 2019, 2019, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu – edycja 2019,
To pierwsza książka z tej serii, którą dostałam w prezencie od męża, i pierwsza z tej serii, którą dostałam w nowym miejscu z ulubionej księgarni. Na przeczytanie czekała na półce około roku, bo na taką lekturę musi przyjść właściwa pora. Przyznaję jej dziesięć gwiazdek, ale trudno dodać ją na półkę z ulubionymi lekturami. To książka o bólu, stracie, tęsknocie, poszukiwaniu rodziców, a właściwie drogi do nich. Nie w świecie zewnętrznym, tylko w sobie. Każde opowiadanie jest przesiąknięte rozpaczliwymi próbami zrozumienia i odnalezienia w sobie tego, co tak bardzo do bliskich ciągnie. Biskich, których już nie ma. To ciągłe mierzenie się ze śmiercią, rozgrzebywanie jej w sobie. Autorka, córka znanego pisarza w "Jestem, tęsknię, mówię" rozlicza się z uznaniem w sobie straty. Może się wydawać, że opowiadania tu zawarte są monotematyczne. Bo są. Bo wygląda na to, że Yuko Tsushima potrzebuje upuścić odrobinę swojego bólu. Pisze pięknym językiem, bez znieczulenia, a słowami wwierca się w kręgosłup. To przepiękna książka o bólu, smutku i tęsknocie. Trzeba być gotowym na zmierzenie się z nią, trzeba odnaleźć w sobie wrażliwość i zrozumienie, a wtedy uczta, choć niekoniecznie radosna, będzie gotowa.