Jak cię wykraść, Phoenix?
Joss Stirling

Pierwsze, na co zwraca się uwagę, patrząc na tę książkę, to okładka. Jest utrzymana w podobnym stylu jak okładka pierwszego tomu. Nie jest przepiękna, ale nie jest też paskudna. Za to idealnie pasuje do treści, jaką skrywa w sobie ,,Jak cię wykraść, Phoenix?" Ta część sagi opowiada o kolejnym bracie z rodu Benedictów. Bardzo podoba mi się ten pomysł, iż każda z części przedstawia historię jednego z chłopaków. W dodatku w każdej występują wszyscy przedstawiciele tego rodu. Wracając jednak do tej konkretnej części, wydaje mi się, że była odrobinę bardziej interesująca, jeśli chodzi o fabułę w porównaniu z pierwszym tomem. Historia, jaka tu została przedstawiona, o wiele bardziej mnie wciągnęła i przede wszystkim przeczytałam ją o wiele szybciej. Bardzo ciekawy okazał się wątek gangu, który znacznie przyspieszał całą akcję. I choć jest to ten typ książki, w której po pierwszych dwóch rozdziałach możemy znać już zakończenie, to jest napisana tak, iż samo poprowadzenie historii bardzo wciąga. Niestety, książka podobnie jak i jej poprzedniczka należy do tych idealistycznych. Co do bohaterów, to nie wykazywali się oni niczym szczególnym. Oczywiście każdy miał swoiste cechy i wyróżniał się czymś, ale w ogólnym zarysie nie byli to bohaterowie, których pamiętałabym w jakiś szczególny sposób na tle innych do tej pory czytanych książek. Bardzo podobały mi się jednak relacje pomiędzy tymi młodszymi postaciami. Emocje i humor, czyli to, co powinno być. Dodatkowo postać Widzącego, osoby bardzo władczej i przy bym denerwującej była strzałem w dziesiątkę. Odrywała momentami uwagę od idealistycznych wydarzeń towarzyszących bohaterom. Zatem jeśli podobała ci się pierwsza część tego cyklu, nie wahaj się! Jak najszybciej zaopatrz się w drugą ześć, bo czeka cię niezwykła przygoda w świecie swantów.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dawno się tak nie umęczyłam przy książce, ale chyba tak musi być, że po tylu dobrych pozycjach przychodzi ta jedna, która boli niesamowicie. Książka sama w sobie nie była straszna, ale historia nie wciągnęła mnie w ogóle, więc nie wiem czy jest to wina tego, że nie czytałam pierwszej części, czy styl pisania autorki nie przypadł mi do gustu. PPhoenix wydała mi się postacią płytką, Yves bezwymiarowy, a całe to bycie Przeznaczonymi za słodkie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Jak cię wykraść, Phoenix?" To druga część błyskotliwej serii o braciach Benedictach. Phoenix jest złodziejką i żyję w zamkniętej grupie przestępców, którzy posiadają paranormalne zdolności. Dziewczyna otrzymuję wyjątkowe zadanie, ma okraść konkretnego chłopaka. Początkowo proste zlecenie przeradza się w niebezpieczną misję, gdyż jej celem jest Yves Benedict, który również potrafi wykorzystywać swoją moc. To wybuchowe spotkanie połączy tę dwójkę uczuciem, lecz los nie jest łaskawy, gdyż ich życie jest zagrożone. Książka opowiada historię Yvesa i Phee. Chłopak jest niezwykle mądry i umie to wykorzystać, często wykazuję się arogancją, jednak jego miłe uosobienie równoważy to. Jak można się spodziewać jest bardzo przystojny, dziewczyny do niego wzdychają, co wprawia go w zakłopotanie. Jest on porządnym dżentelmenem, lecz w żadnym calu nie jest nudny. Yves jest miłym chłopcem z ogniem w sercu, tak określiła go bohaterka i w pełni się z nią zgadzam. Waleczny i nieustraszony, zrobi wszystko by ocalić swoją przeznaczoną. Phee wychowała się w okrutnym świecie, nigdy nie zaznała bliskość i miłości. Dziewczyna nie ufa nikomu, dlatego widać jak stopniowo mięknie i odsłania swoje serce. Yves i Phoenix to zderzenie dwóch, całkowicie różnych światów, co okazało się bardzo dobrym pomysłem. Bohaterów obdarzyłam sympatią już od pierwszych stron. Wyraziści, z charakterkiem przykuwają uwagę. Istotną role odgrywa rodzina Yvesa, występują na drugim planie, jednak można z nimi nawiązać więź. Pragnę poznać cała bandę młodych Benedictów i przekonać się czy mnie zaskoczą. Autorka bardzo dobrze postąpiła zmieniając miejsce wydarzeń. Akcja toczy się w Londynie. Yves uczestniczy w konferencji dla młodych naukowców. Jest to ciekawe rozwiązanie, nie tylko ze względu na poznanie pięknego miasta, ale i realne ze względu na przeznaczonych. Dziwne by było, gdyby każdy swoją drugą połówkę spotykał tuż za rogiem w swoim rodzinnym mieście. Akcja toczy się na przestrzeni kilku dni, co sprawia, że wszystkie wydarzenia się intensywne i bardzo dużo się dzieję. Nie ma tu chwili wytchnienia, bohaterowie nieustannie są w ruchu i z ciekawością śledziłam ich poczynania. Nie brak widowiskowych starć i niebezpiecznych strzelanin, więc nuda nie grozi nikomu. Poprzednia książka wydała mi się lekko ugrzeczniona i z wielkim zadowoleniem mogę powiedzieć, że w tej lekturze płonie ogień, silny i gorący. Środowisko, w którym obraca się Phee do delikatnych nie należy, dlatego pojawiło się okrucieństwo i ostry język. Między przeznaczonymi iskrzy , a lektura obfituje w namiętność, która zmiękczyła mnie całkowicie. Całość dosłownie się pochlania, głównie ze względu na lekki styl autorki. Wiem, że zachwalam i zachwalam, jednak nic nie poradzę, że jeszcze płynę na endorfinach, które po skończonej lekturze mnie nie opuszczają. Książa jest równie dobra jak pierwsza część, więc bez obawy polecam. Romantyczna i pełna akcji powieść, z którą można spędzić przyjemnie czas. 5+/6

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka do 'połknięcia' w jeden dzień. Ruszyłam jak z kopyta by później trochę wyhamować. Ogólnie miło się czyta chociaż drażniło mnie przeciąganie wszystkiego skoro i tak zakończenie był do przewidzenia. Rozterki Phoenix typu: Nie mogę z Tobą być ale tak naprawdę chcę. Jestem niedobra, nie zasługujesz na mnie, muszę odejść od Ciebie itp. Fajne było to, że mogliśmy ponownie przeczytać o Sky i Zedzie. Moja ocena to 4 ale takie mocne cztery.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)