Ja, Antoni de Tounens, król Patagonii
Jean Raspail

Opowieść o młodym człowieku, który od najmłodszych lat był utwierdzany przez rodzinę i nauczyciela o swojej wyjątkowości, przez co podjął decyzję, że zostanie w przyszłości królem i nawet znalazł ostatni skrawek na Ziemi, do nikogo prawnie nienależący, do którego zaczął rościć sobie prawa.Ogłosił się królem Patagonii i Araukarii, wymyślił sobie jak będzie nimi rządził i oczywiście udał się do swojego królestwa. Na próbę spełnienia swych wspaniałych marzeń zrujnował swojego brata Jana, który wierzył, że mu się uda i finansował jego fanaberie. Trudno mi określić, czy to bardziej książka o marzeniach, czy o urojeniach i chorobie psychicznej głównego bohatera. Temat zachwycający, sama książka troszkę mniej, zbyt wiele treści jest poświęconej na odezwy głównego bohatera do rodaków, by finansowo wsparli jego projekt.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Opowieść o spełnianiu marzeń, a także o szaleństwie. Chłopiec chciał w przyszłości zostać królem Patagonii. Jako dorosły mężczyzna doprowadził do koronacji. Nie był to jednak szczęśliwy koniec. Robił wiele, by osiągnąć swój cel, ku zdumieniu władz i rozpaczy rodziny. W jakimś sensie to piękna i tragiczna postać. Czytając książkę zastanawiałam się, czy ten człowiek był bardziej głupi, czy szalony.....

(Kliknij aby rozwinąć opinię)