Foxglove
Adalyn Grace

"Foxglove" to drugi tom bestsellerowej serii autorstwa niezwykle utalentowanej pisarki, która zafascynowała czytelników swoim niezwykłym stylem i bogatym, magicznym światem, który wręcz ociekał mrocznym, ciężkim, gotyckim klimatem. Po hipnotyzującej "Belladonnie", która wciągnęła czytelników w wir intryg i niebezpieczeństw, przyszedł czas na kontynuację historii, a ta wciąga jeszcze bardziej.

Los nie jest łaskawy dla głównej bohaterki. Signa po dramatycznych wydarzeniach z poprzedniej części powinna cieszyć się względnym spokojem, nie jest jej to jednak dane. Bo Elijah Hawthorne zostaje oskarżony o zabójstwo, a ona i jej kuzynka Blythe zrobią wszystko, aby uratować właściciela Thorn Grove. Serce Signy staje na szali, gdy Los, żądny zemsty brat Śmierci, wkracza w życie posiadłości Thorn Grove i w życie dziewczyny. Kusząc Signę i zagrażając całej dotychczasowej harmonii, Los staje się nie tylko przeszkodą, ale i zagrożeniem dla wszystkich, których Signa kocha.

W tym tomie wracamy do znanych nam z pierwszego tomu postaci, poznajemy nowe aspekty ich charakterów i relacji, a także poznajemy zupełnie nowe postacie, które dość mocno namieszają w tej opowieści. Mowa o wspomnianym już Losie, który z całą pewnością jest równie nietuzinkową postacią, co poznany w poprzedniej części Śmierć. Los to świetnie wykreowana, tajemnicza i intrygująca postać. Ciekawe są jego relacje z bratem i ich wspólne tajemnice z przeszłości. Szczególnie intryguje fakt, dlaczego Los chce się zemścić. Co takiego się wydarzyło, że zrobi wszystko, aby osiągnąć swój cel. Blythe, kuzynka Signy, nie jest nową postacią, jednak w tym tomie poznajemy ją od zupełnie innej strony. Jej rola została rozwinięta do tego stopnia, że przedstawioną w powieści historię poznajemy również z jej perspektywy. Można nawet zaryzykować stwierdzenie, że ta dziewczyna zawładnęła tą historią. Nowa Blythe bardzo zaskakuje i oczarowuje swoją postacią. Jest zacięta, zdecydowana i równie zdeterminowana i odważna co Signa. Wprowadzenie do fabuły nowych postaci i rozwinięcie drugoplanowych dobrze zrobiło tej powieści. Perspektywa Blythe pozwala nam spojrzeć na wydarzenia z innej strony. Jej narracja uzupełnia opowieść Signy, ukazując nam inne aspekty fabuły i różne motywacje bohaterów. To, co dla jednej postaci jest oczywiste, dla drugiej może być zupełnie niezrozumiałe, a to dodaje dysharmonii i tajemniczości całej historii. Obecność różnych perspektyw pozwala nam również lepiej zrozumieć relacje między bohaterami i zobaczyć, jak różne interpretacje tych samych wydarzeń mogą prowadzić do konfliktów lub zbliżać bohaterów do siebie. To również sprawia, że fabuła staje się bardziej wielowarstwowa i bogatsza, a czytelnik ma możliwość zgłębiania różnych punktów widzenia i odkrywania nowych detali historii. Signa, Blythe, Elijah, Los i Śmierć to postacie, które wzbudzają silne emocje i nie pozwalają czytelnikowi oderwać się od śledzenia ich losów. Relacje między nimi są złożone i dynamiczne, a rozwój postaci sprawia, że każdy z nich staje się coraz bardziej wyrazisty i interesujący.

Klimat "Foxglove" pozostaje niezmiennie mroczny i jednocześnie jest tak samo intrygujący. Autorka doskonale oddaje atmosferę gotyckiego dworu, gdzie tajemnice skrywane są za każdym rogiem, a każdy krok wiedzie do kolejnej niewyjaśnionej zagadki. Intryga z każdą stroną gęstnieje, a tajemnice stają się coraz bardziej zaplątane. Oprócz głównego wątku kryminalnego, w powieści nie brakuje także wątków romantycznych i przyjacielskich. Od samego początku można odczuć silną chemię między Signą a Śmiercią. Ich wzajemne przyciąganie jest wyczuwalne, a napięcie między nimi rośnie w miarę rozwoju fabuły. Pomimo silnych uczuć, jakie łączą Signę i Śmierć, ich droga do szczęścia nie jest usłana różami. Na ich drodze pojawiają się liczne przeszkody i konflikty, które wystawiają ich uczucie na próbę. Czytelnik śledzi, jak bohaterowie radzą sobie z trudnościami, jakie napotykają na swojej drodze, co dodaje ich historii dramatyzmu i intensyfikuje emocje związane z ich relacją. Równie ciekawa zaczyna być relacja Blythe i Losu, z dużym potencjałem na przyszłość. Ich pełne przekomarzanek dialogi to miód na moje czytelnicze serce. A iskrzy tak, że aż wióry lecą.

"Foxglove" to nie tylko intryga i romans, to także historia o sile przyjaźni i poświęcenia. Bohaterowie podejmują ryzykowne decyzje, by chronić siebie nawzajem i w tej walce o życie i miłość odkrywają, jak daleko są w stanie się posunąć. Autorka po raz kolejny udowadnia swoje mistrzostwo w kreowaniu oryginalnego magicznego świata i fascynujących postaci, które zapadają w pamięć na długo po zakończeniu lektury.

Swoją pierwszą książkę z cyklu ,,Belladonna" Adalyn Grace zakończyła w taki sposób, że zachęciła mnie do tego, aby czym prędzej sięgnąć po kontynuację. Dlatego postanowiłam przeczytać ,,Foxglove" jeszcze w tym miesiącu. Czy ponowne spotkanie z Signą Farrow, jej rodziną i ukochanym okazało się równie przyjemną lekturą?

Muszę przyznać, że ta część podobała mi się nieco mniej niż poprzednia, ale znalazły się w niej również wątki, które okazały się ciekawsze i zdecydowanie bardziej rozbudowane niż w pierwszym tomie, jednak jednocześnie zabrakło mi rozwinięcia niektórych kwestii, które miały swój początek w ,,Belladonnie".

Tym, co spodobało mi się najbardziej, było wprowadzenie kolejnej tajemniczej postaci. W ,,Foxglove" do ucieleśnionej wersji Śmierci dołącza jego brat -- Los, który wprowadził trochę zamieszania. I chociaż mężczyzna, bo chyba można go tak nazwać, niemiłosiernie mnie irytował tym, że chciał za wszelką cenę przymusić do czegoś Signę, jego słowne utarczki z kuzynką głównej bohaterki -- Blythe dodawały nieco pieprzu całej historii.

Myślę, że ciekawym elementem było również wprowadzenie nowych zagadek, które trzymały w napięciu, szczególnie w drugiej części książki, ale przynajmniej dla mnie ich rozwiązania były dość oczywiste, a już w szczególności ta dotycząca pewnej reinkarnacji.

Na plus należy również zaliczyć to, że dzięki rozdziałom z perspektywy Blythe, czytelnik może dowiedzieć się nieco więcej na jej temat, oraz poznać jej spojrzenie na niektóre sprawy, jak chociażby te dotyczącej losów jej brata, czy jej relacji z Signą. Niemniej jednak bardzo brakowało mi w tej części rozdziałów z perspektywy Śmierci oraz w ogóle scen z jego udziałem, ponieważ te można policzyć w zasadzie na palcach jednej ręki. Jego postać została zepchnięta na margines. Przez to w kontynuacji zabrakło tego, co było najważniejsze w poprzedniej części, czyli tej wyjątkowej relacji między nim a Signą. Niestety, ale w ,,Foxglove" ta relacja w zasadzie nie istnieje, nad czym mocno ubolewam.

Jeżeli chodzi o zakończenie, autorka po raz kolejny pozostawiła czytelnika z mętlikiem w głowie, zachęcając go do tego, aby sięgnął po kontynuację, dlatego jestem bardzo ciekawa, czy na tle poprzednich tomów ,,Wisteria" wypadnie lepiej, czy gorzej.

Świetna kontunuacja pierwszej części. Mroczna, intrygująca, wciągająca, trzymająca w napięciu. Bardzo dobrze spędzony czas.