Emi i Tajny Klub Superdziewczyn. Na dwóch kółkach. Tom 15
Agnieszka Mielech

Cykl o Emi i Tajnym Klubie Superdziewczyn bardzo przypadł mi do gustu i choć docelowo jest on kierowany do czytelników w wieku bardziej szkolnym, to i ja dałam się porwać twórczości Agnieszki Mielech. Coś jest w tych książkach takiego, co chce się po prostu poznawać, a ponadto każdy z tomów niesie za sobą jakąś konkretną naukę. Tym razem nie obyło się bez zaskoczenia – w pozytywnym tego słowa znaczeniu oczywiście. Jak książka ta wypadła całościowo? O tym w tej recenzji.

Emi i jej najlepsi przyjaciele postanawiają tym razem wskoczyć na dwukołowe pojazdy i wyruszyć w prawdziwą rowerową podróż. Dołączają do akademii rowerowej, by wziąć udział w Wielkich Zawodach Cyklistów. Kiedy na miejscu poznają Elenę - dziewczynkę poruszającą się na wózku inwalidzkim, wiedzą już, że muszą dowiedzieć się o niej czegoś więcej. Jednak czy jej niepełnosprawność nie będzie stanowiła dla nich problemu? Czy dziewczynka będzie w stanie wziąć udział w Wielkich Zawodach?

Zaczynając lekturę tego tomu, byłam nastawiona bardzo pozytywnie – w końcu inne książki z tego cyklu za każdym razem trafiały w mój gust i po prostu mnie wciągały. Przy tej nie miałam żadnych wątpliwości co do tego, czy tak się stanie. Powiem jednak szczerze, że nie spodziewałam się tego, że temat niepełnosprawności okaże się tutaj potraktowany tak poważnie - bo przyznam się, że jeszcze nie natknęłam się na żadną powieść dziecięcą zawierającą ten temat.

Główni bohaterowie jak zawsze okazali się przyciągający moją uwagę, sympatyczni i niezwykle pomysłowi. Myślę, że cały Tajny Klub Superdziewczyn byłby w stanie zawstydzić niejednego śmiałka - ta ekipa zawsze znajdzie sposób na nudę i zawsze ma coś ważnego do zrobienia. Za tym wszystkim stoi autorka – Agnieszka Mielech, której wyobraźnia nie zna granic, a kolejne historie, które funduje swoim postaciom, są po prostu coraz lepsze.

Tym razem autorka postawiła na bardzo ważny temat, jakim jest niepełnosprawność. Główni bohaterowie powieści z jednej strony bardzo chcieliby poznać Elenę bliżej, ale z drugiej boją się, że przez własną niewiedzę po prostu sprawią jej przykrość. Agnieszka Mielech pokazuje tym samym, że nie warto się bać, a trzeba chwycić przysłowiowego byka za rogi i po prostu pozwolić sobie na poznanie takiego człowieka - niemal zawsze okazuje się, że jest to osoba taka sama jak każdy z nas, a jedyną różnicą jest to, że przykładowo nie porusza się o własnych siłach. Elena jest bohaterką bardzo ciekawie wykreowaną i łamiącą stereotypy na temat osób niepełnosprawnych - że nie są w stanie absolutnie nic zrobić samemu. Jestem wdzięczna autorce za tak dobre podejście do tematu. 

Na uwagę zasługują również (jak zawsze) ilustracje Magdaleny Babińskiej, które idealnie uzupełniają treść książki i sprawiają, że czytając ma się nieodparte wrażenie, że razem z bohaterami uczestniczymy w zajęciach w akademii rowerowej i zdobywamy kolejne doświadczenia. Sama aż nabrałam ochoty na wycieczkę rowerową podczas lektury.

Kończąc ten tom, miałam w głowie bardzo dużo pozytywnych myśli i powiem Wam szczerze, że do tej pory to jest chyba moja ulubiona książka z całego uniwersum Emi. Jest tutaj miejsce na zabawę i lżejsze tematy, ale też i na te poważniejsze i wymagające naszej całej uwagi. Jeśli pokochaliście Emi i jej przyjaciół, to i tutaj się nie zawiedziecie. No, a ja teraz czekam, aż poprzednie tomy do mnie dotrą i biorę się za nadrabianie zaległości. 😉

"Węzeł braterstwa (…) symbolizuje dobre uczynki i przyjaźń, która jest największym skarbem.”

Lucek, sąsiad Emi, namawia Tajny Klub Superdziewczyn i Jednego Superchłopaka do dołączenia, do akademii rowerowej. Zachęca ich do aktywnego spędzania wolnego czasu, pomaga w serwisowaniu i przewiezieniu rowerów oraz informuje o Wielkich Zawodach Cyklistów.
Nie wszyscy członkowie klubu z entuzjazmem reagują na propozycję Lucka, ale ostatecznie cała piątka (Emi, Aniela, Flora, Fau i Franek) zapisuje się na zajęcia. Ich trenerką zostaje Magda, a do grupy dołączy Elena, która porusza się na wózku inwalidzkim.
Co planuje klub? Jaka jest ich nowa, tajna misja? Przekonasz się sięgając po 15 tom serii.

Autorka przemyca w książce dużo pomysłów na spędzanie wolnego czasu. Wskazuje, że gra na telefonie czy komputerze nie musi być jedynym źródłem aktywności.
Tajny Klub Superdziewczyn i Jednego Superchłopaka pokazuje czytelnikowi jakimi wartościami należy się kierować w życiu i uświadamia, że dzieci z niepełnosprawnością są takimi samymi dziećmi jak wszystkie inne i nie należy się obawiać kontaktu z nimi. Osoba taka „mierzy się z pewnymi trudnościami, ale ma też duże możliwości.” Pokazuje ona „zdrowym”, że ograniczenia są od tego, „aby je przezwyciężać.”
Historia ukazuje jak ważna w życiu jest empatia, pomoc ludziom, szacunek do innych, wrażliwość, współpraca, przyjaźń oraz aktywność fizyczna. Wskazuje, że dzieci również potrafią wyjść z inicjatywą, dobrze zaplanować swój dzień i realizować wszystkie zadania, których się podejmują.
Uczy ona, iż nie zawsze udaje się „zjeść ciastka i mieć ciastka”, ponieważ w życiu codziennym często musimy z czegoś rezygnować, gdyż niektóre działania wykluczają się wzajemnie, oraz że nie można pozwolić, by strach przyćmił naszą pewność siebie. Owszem możemy mieć czasem wątpliwości i obawy, ale to nie oznacza, że powinniśmy się poddawać. Ważne jest, abyśmy próbowali do skutku.

Piękne ilustracje do książki wykonała Pani @babinskamagdalena.

Leżak, zimny napój i ta książka umiliły mi niedzielne popołudnie. Tobie też może. Polecam.

Dziękuję za książkę @Wydawnictwo_wilga.

Flora, Faustyna, Aniela, Stanisława Emila Gacek i jeden chłopak Franek tworzą Tajny Klub Superdziewczyn i jednego Superchłpaka. Jest już końcówka roku szkolengo. Wszyscy są zmęczeni ciężko pracą przez ostatnie 10 miesięcy. W końcu nadchodzą upragnione wakacje i czas spędzony nie przed ekranami, ale na świeżym powietrzu. Dzięki znajomości z Luckiem, którego tata jest pomysłodawcą projektu ,,jak odłączyć dzieci od sieci", dziewczyny zaczynają swoją przygodę na rowerach. Zapisują się do akademii rowerowej, aby wziąć udział w Wielkich Zawodach Cyklistów. Udział w akademii to nie tylko praca, ale również świetna zabawa. Podczas jednego z treningów w lesie odnaleźli klucz i mapę do skarbu. A skarbem bynajmniej nie jest to o czym każdy z nich myślał. Tym skarbem jest przyjaźń. Poznają również Elenę, dziewczynkę która w wyniku wypadku na rowerze straciła czucie w nogach a jej największym marzeniem jest wziąć udział zawodach. Takie osoby są często osamotnione i nie wierzą we własne siły. Czy dziewczyną uda się przekonać Elenę do wzięcia udziału w zawodach? Przekonajcie się sami.

,,Emi i Tajny Klub Superdziewczyn. Na dwóch kółkach" to już 15 tom przygód Emilki i jej przyjaciółek. Muszę przyznać, że każda kolejna część wydaje mi się bardziej ciekawa. Tym razem dziewczyny wskakują na rowery i uczą się czegoś nowego. Na pewno empatii, wrażliwości, koleżeństwa i pomagania sobie w trudnych, niezależnych od nas sytuacjach. Elena jest nową postacią, która wniesie w życie dziewczyn wiele dobrego.

Ten tom porusza temat pasji do sportu i ograniczania przebywania przed ekranami komputerowymi. Dzieci dowiedzą się jak ważny jest sen oraz spędzanie aktywnie czasu na świeżym powietrzu.

Książa przeznaczona jest dla dzieci od 6 lat. Posiada wiele czarno-białych ilustracji, które pomagają młodszym czytelnikom zrozumieć czytany tekst. Jest na pewno wartościowa książeczką i warto ją mieć w swojej biblioteczce. Polecam!