Dziewczyny z Rijadu
Radża as-Sani

Z przyjemnością sięgam po książki opisujące życie w krajach arabskich. Każda kolejna pokazuje, że kobiety pochodzące z tamtej części świata są bardziej świadome swojej wartości i chętniej walczą o swoje prawa. Ważna jest dla nich tradycja i religia, a w swojej walce pragną jedynie zmiany pozycji kobiety w społeczeństwie. Państwem, w którym obowiązuje prawo szariatu, a co za tym idzie, jest najbardziej "nieprzyjazne" kobietom jest Arabia Saudyjska. W niej to właśnie mieszka Radża-as-Sani, autorka "Dziewczyn z Rijadu". Narratorką powieści jest arabska dziewczyna z wyższych sfer, która w nietypowy sposób, bo przez e-maile wysyłane co piątek do mieszkańców Arabii Saudyjskiej opowiada o czterech przyjaciółkach: Gamrze, Michelle, Sadim i Lamis, które próbują odnaleźć szczęście. Dziewczyny wchodzą w dorosłe życie z marzeniami, jakie mają ich rówieśniczki w innych częściach świata. Chcą zakochać się z wzajemnością i stworzyć ze swoim ukochanym szczęśliwy związek. Jednak w Arabii Saudyjskiej nie jest to proste. Spotkania w mieszanym towarzystwie są surowo karane przez policję obyczajową, zakazane są wszelkie kontakty pomiędzy przedstawicielami obydwu płci. Kandydat na męża wybierany jest przez rodzinę według zasady, że miłość przyjdzie po ślubie. Wydawać by się mogło, że Arabia Saudyjska jest wymarzonym miejscem dla mężczyzn: to oni mają prawa, oni decydują za siebie i za kobiety. Lektura książki pokazuje, że nic bardziej mylnego. Oni również ograniczeni są przez tradycję i religię. Młody, zakochany mężczyzna nie walczy o ukochaną, tylko poddaje się decyzji rodziny. Sprzeciw byłby równoznaczny z odcięciem się od rodziny, a co za tym idzie również z wydziedziczeniem. W ten sposób wyłania nam się obraz społeczeństwa nieszczęśliwego, które z pokolenia na pokolenie nie robi nic, albo niewiele, aby przerwać to błędne koło.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Dziewczyny z Rijadu" to ciekawie napisana historia czterech przyjaciółek z Arabii Saudyjskiej. Młode dziewczyny, jak wszystkie w tym wieku na całym świecie, chcą kochać i być kochane, chcą móc wybrać za męża mężczyznę, którego darzą uczuciem, a nie którego wybiera im rodzina. W przedstawione ich przeżycia jako młodych mężatek, studentek w kraju rodzinnym i poza nim wplecione są zwyczaje, nakazy i zakazy panujące a Arabii Saudyjskiej dotyczące wyboru męża czy żony, statusu rozwódki. Mimo rygorystycznego prawa w tym kraju dzięki lekturze możemy się przekonać, że kobiety a kraju muzułmańskim mają prawo głosu przy wyborze męża, mogą studiować, pracować i być szczęśliwe przy boku męża - Araba. Polecam

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Dziewczyny z Rijadu", bardziej niż ze względu na ich formę, język, którym też nie można nic zarzucić, polecam ze względu na ich treść. Autorka ukazuje, jak wygląda życie młodych kobiet w Arabii Saudyjskiej. A przypomnijmy, że w KSA kobiety muszą zyskać zgodę męża, ojca, brata lub syna, by móc pracować, studiować, nie mogą prowadzić samochodów. Ostatnio pozwolono im jeździć rowerem, ale tylko z mężczyzną... Nie jest łatwo być młodą, i na dodatek mądrą, dziewczyną w Arabii. Dylematy saudyjskiej dziewczyny są zupełnie inne niż dylematy Polek, ale tak naprawdę, bez względu na szerokość geograficzną, wszystkie kobiety marzą o tym samym: by być szczęśliwe. Warto się przekonać, jak o swoje szczęście walczą bohaterki "Dziewczyn z Rijadu". Autorka mówi, że połączyła w nich perypetie swoich znajomych, rodziny.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)