Dziewczyna z Siódmej Alei
Natasha Lester

Francja od zawsze była światową kolebką mody. Tak było również w czasie drugiej wojny światowej. To z Francji wychodziły wszystkie modowe trendy, które docierały aż za ocean. Kiedy Hitler wkroczył swoimi wojskami do samego Paryża, wiele osób zostawiało cały dobytek i uciekało z kraju. Tak również było z młodą krawcową Estellą Bissette, która zabierając jedynie maszynę do szycia, uciekła promem z Francji aż do samego Nowego Jorku. Marzenia o własnej kolekcji ubrań musiały zmierzyć się z gorzką rzeczywistością podrabianych ubrań od największych francuskich domów mody.

,,Dziewczyna z siódmej alei” to świetna powieść z idealnie połączonym światem historycznym ze światem fikcji. Autorka stworzyła wspaniale rozbudowaną fabułę, której akcja toczy się na dwóch płaszczyznach czasowych. Mamy tu lata 1940, w której poznamy dobrze historię Estelli oraz lata współczesne 2015, gdzie będziemy mieć spojrzenie oczami wnuczki Estelli- Fabienne Bissette.

To była piękna książka o pasji, miłości i sile. Już dawno żadna książka mnie tak nie pochłonęła, jak ta. Autorka zbudowała wspaniałą historię pełną emocji i wzruszeń, ciekawej akcji i wspaniale wykreowanych postaci. Ujrzymy silną kobietę, która wbrew wszystkiemu chciała podążać za marzeniami. W czasach, gdzie to mężczyzna był zawsze na pierwszym miejscu wszystkiego, to ona  pragnęła podbić nowojorskie domy mody swoim unikalnym stylem, pełnym gracji i uroku.

Z całego serca polecam wam tą wspaniałą książkę.

Estella Bissette jest krawcową, fachu nauczyła ją matką, dodatkowo głównej bohaterce wychodziło to bardzo dobrze. Widać było, że ma do tego talent. Jednak z nadejściem roku 1940, gdy do Francji wkraczały niemieckie wojska, dziewczyna za namową matki uciekła do Stanów Zjednoczonych. Przybywając na Manhattan nie ma zbyt wiele, ale ma ogromne marzenia o własnym atelier.

Po kilkudziesięciu latach gdy Estella jest już babcią, wysyła swoją wnuczkę, Fabienne Bissette na własną wystawę. Fabienne jest bardzo zżyta z babcią i tak gdy widzi, że ze starszą panią jest już coraz słabiej, postanawia dowiedzieć się więcej o przeszłości Estelli. Nie spodziewa się że odkryje tragiczną historię i ogrom tajemnic.

Czy Estella będzie miała na tyle siły by osobiście opowiedzieć wnuczce swoją historię? Czy Fabienne w tym wszystkim sama odnajdzie miłość? Czy główne bohaterki pogodzą się z przeszłością?

Muszę przyznać, że ta historia zaciekawiła mnie już od samego początku. Dosyć wiele przeczytałam już książek, których akcja dzieje się podczas II Wojny Światowej, jednak ta jest zupełnie inna. Estella jeszcze jako młoda dziewczyna ucieka przez tą wojną do Stanów Zjednoczonych. Po drodze poznaje pewnego chłopaka, z którym się zaprzyjaźnia. To właśnie on doradza jej by po dotarciu na miejsce rozejrzała się za pracą tylko na Siódmej Alei. To właśnie tam toczy się modowe życie, ale Estella nie pragnie niczego więcej niż stworzyć własną markę.

Jednak Estella nie wyobrażała sobie takiego życia. Co chwilę jest zmuszona zmieniać pracę, przyjaciele podpowiadają jej, że to właśnie jest ten moment by zaczęła myśleć o czymś własnym, jednak ona w dalszym ciągu nie czuję się na siłach by stworzyć coś swojego do użytku publicznego. Jednak los potrafi być bardzo sprytny, tak też przez zupełny przypadek poznaje mężczyznę o imieniu Alex który przedstawi ją Lenie.

Tą historię odkrywa właśnie Fabienne, która jest wnuczką Estelli. Sama też staje przed trudnymi wyborami, czy podążać za miłością, czy skupić się na pracy, a może rzucić wszystko i zacząć od nowa.

Ta historia jest naprawdę pełna emocji. Opowiada o bardzo silnej więzi między babcią, a wnuczką, o dwóch odważnych i pełnych pasji kobietach, które mimo rzucanych kłód pod nogi starają się dążyć do wyznaczonego sobie celu.

Bardzo podobała mi się postaci Estelli, to jak szybko i bez zbędnych problemów zaaklimatyzowała się w nowym miejscu, to z jaką łatwością przychodziło jej nawiązywanie nowych kontaktów, oraz to, że potrafiła postawić na swoim gdy się z czymś nie zgadzała bardzo mi zaimponowało.

Dodatkowo bardzo dużym plusem w tej historii jest motyw modowy, z którym ja dosyć rzadko spotykamy się w książkach, w których czytam. Może i spodziewałam się troszeczkę zakończenia, jednak to zupełnie nie zepsuło mi frajdy z czytania. W dalszym ciągu z zapartym tchem dążyłam do końca, by dowiedzieć się jak cała ta historia, zarówno Estelli jaki Fabienne się zakończy.

To była moja pierwsza książka autorki i podejrzewam, że nie ostatnia. Z ogromną przyjemnością sięgnę po wcześniejsze książki, jak i po te, które w najbliższym czasie się ukażą.

,,Dziewczyna z Siódmej Alei" to piękna opowieść o marzeniach. O drodze do ich realizacji, która nie zawsze jest łatwa. Jest to również powieść o miłości, która nie jedno ma imię. O miłości rodzicielskiej, miłości siostrzanej, miłości do mężczyzny.

Książka posiada dwie linie czasowe, co osobiście uwielbiam. Zwłaszcza gdy mogę poznać kolejne pokolenia bohaterów.

Autorka zabiera nas do roku 1940 gdzie poznajemy młodziutką Estellę. Podczas wojny trwającej już od paru miesięcy, kobieta ma możliwość uciec z Francji do Nowego Jorku. Estella  zawsze marzyła o własnej kolekcji modowej. Kiedy dziwnym trafem okazuje się, że ma dokumenty, które odkrywają jej a amerykańskie obywatelstwo. Mając jedną walizkę, maszynę do szycia i kilka franków, dziewczyna wyrusza w obcy jej świat by spełnić swoje marzenia. I o dziwo szybko odnajduje się w nowym miejscu.

Poznajemy również wnuczkę Estelli, Fabienne. Dziewczyna pochodzi z Autralii, ale co roku jeździ do Nowego Jorku by uczestniczyć w gali Met, na której odbywa się wystawa prac jej babci. Jak to bywa w takich historia, tak i tutaj Fabienne z czasem odkrywa historię swojej babci. Opowieść ta jest pełna niedopowiedzeń, tragedii, złamanego serca i tajemnic.

Książkę czyta się bardzo szybko i dostarcza ona wielu emocji. Zarówno Estella jak i jej wnuczka, to kobiety, które nie miały łatwo w życiu. Które musiały dokonywać trudnych wyborów.

Autorka posiada ciekawy styl pisania, który sprawia, że chce się czytać i czytać. Bardzo lubię takie ,,inne" style. Zarazem lekkie i przemyślane. Polecam!

Powieść "Dziewczyna z Siódmej Alei" autorstwa Natashy Lester to niezwykle poruszająca opowieść o dwóch odważnych kobietach - Estelli Bissette i jej wnuczce Fabienne. Przenosi nas między lata 40. XX wieku a współczesność, ukazując tajemnice rodzinne i relacje międzypokoleniowe.

Autorka w mistrzowski sposób przedstawia świat haute couture, marzeń i trudnych wyborów, z którymi muszą zmierzyć się bohaterki. Książka jest pełna zwrotów akcji. Nie tylko wciąga czytelnika swoją fabułą, wzrusza, ale i inspiruje do działania.

Oprócz emocjonującej fabuły, powieść skupia się także na ważnych tematach, takich jak odwaga, pasja i miłość. Natasha Lester udowadnia, że odwaga może przełożyć się na zdolność do zmiany, wyjścia poza strefę komfortu i podjęcia ryzyka.

Historia autentycznych postaci wplecionych w fabułę - Harry'ego Thawa, który zastrzelił Stanfor­da White'a z zazdrości o Eve­lyn Nes­bit, jest nie tylko przerażająca, ale też skłania do refleksji nad pamięcią o ofiarach przemocy, które często nie otrzymują zadośćuczynienia. Autorka zwraca uwagę na długoletnie poczucie strachu i wstydu, które powstrzymują kobiety przed zgłaszaniem przemocy, oraz na słabości systemu sprawiedliwości. Za­sta­na­wia się nad spu­ści­zną, jaką bez­kar­nie sto­so­wa­na prze­moc zo­sta­wia ko­lej­nym po­ko­le­niom ko­biet. Patrzenie Estelli na pokolenie wnuczki, prowadzi do konkluzji, że młodsze pokolenie wykazuje nadmierną ostrożność i obawę przed doznaniem bólu lub upokorzenia, gdyż dotychczas nie miało okazji zmierzyć się z prawdziwym zagrożeniem życia, a właśnie życie po swojemu i otwarcie się na miłość, bez obaw, może mieć zbawienne skutki dla duszy. Według niej to miłość powinna prowadzić nas przez życie, także w tym, co robi się zawodowo, bo sprawia, iż praca staje się przyjemnością, a trudności stają się wyzwaniem do pokonania. W końcu, czy kiedy wykonujemy zadanie z pasją, nie jesteśmy bardziej skoncentrowani, dokładniejsi i skuteczniejsi? Czy pasja nie jest silnym motywatorem do rozwoju i doskonalenia się? To właśnie odwaga i pasja pozwoliły wspomnianym w fabule członkom francuskiego ruchu oporu odpowiedzialnym za komunikację z MI9 tworzyć kom­pa­sy pod po­sta­cią gu­zi­ków lub inne nie­sły­cha­ne wy­na­laz­ki: ofi­cer­ki prze­ro­bione na wiej­skie trze­wi­ki, koce, z któ­rych po wzo­rach można było skro­ić cy­wil­ne ubra­nie, brzesz­czo­ty ukry­te w dłu­go­pi­sach, wy­dru­ko­wa­ne na je­dwa­biu plany zamku w Col­ditz, które po­zwo­li­ły wielu uwię­zio­nym zbiec z wa­row­nej for­te­cy.

"Dziewczyna z Siódmej Alei" to książka, która z pewnością poruszy każdego czytelnika i skłoni do refleksji nad własnymi życiowymi wyborami. Polecam ją wszystkim miłośnikom dobrze napisanych, wzruszających historii. Tak, jak poprzednia powieść autorki wydana w Polsce, pt.: "Dom na Riwierze" i ta na długo pozostanie w mojej pamięci.