Duchy letniej nocy
opracowanie zbiorowe

Antologia ,,Duchy letniej nocy" ukazała się 30 lipca nakładem Wydawnictwa Zysk i S-ka. To liczący niemal 700 stron zbiór opowiadań angielskich i amerykańskich pisarek oraz pisarzy z przełomu XIX i XX wieku. Dla miłośników klasyki - prawdziwy rarytas! Ale nie tylko dla nich, bo każdy może znaleźć to coś dla siebie. Literatura grozy swój rozkwit przeżywała przede wszystkim w XVIII i XIX wieku, ale tak naprawdę wciąż powstaje i cieszy się wielkim powodzeniem wśród czytelników, zwłaszcza miłośników horrorów i thrillerów. Współcześnie, oczywiście, ma zupełnie inny charakter i opisuje inne realia, jednak pewne założenia gatunku i schematy fabularne wcale się nie zmieniły. Dziś opowiadania klasyków nie straszą tak jak odbiorców sprzed wielu lat, jednak trzeba przyznać, że mają specyficzny, jedyny w swoim rodzaju klimat, który uwodzi, nadal budzi niepokój i każe śledzić perypetie bohaterów z zapartym tchem. W zbiorze znajduje się 10 utworów siedmiorga autorów (Charles Willing Beale, John Buchan, Amelia B. Edwards, Robert Murray Gilchrist, Mrs. J.H. Riddell, Allen Upward). Szczegółowe informacje o nich podane są na końcu książki. O czym są opowiadania zawarte w antologii? Zgodnie z tytułem, często opisują świat duchów i innych zjawisk nadprzyrodzonych, który przenika się z rzeczywistością. Bywa, że zjawy ukazują się tylko wybranym osobom; czasem ich ucieleśnienie się jest wołaniem o pomoc, innym razem chcą przed czymś ostrzec, a nawet zemścić się i wymierzyć karę. Ten ostatni motyw pojawia się np. w ,,Skakance" Ellen Glasgow. Moim zdaniem, to jedno z najlepszych opowiadań antologii. Nie zdradzę, rzecz jasna, treści ani zakończenia, ale zasługuje ono na uwagę chociażby ze względu na ponadczasowy charakter i motywy fabularne, jakie dziś są bardzo popularne w kryminałach i thrillerach. Właśnie utwory pani Glasgow najbardziej przypadły mi do gustu, a zaraz potem - najdłuższe, bo liczące ponad 200 stron - opowiadanie ,,Niezamieszkany Dom" Mrs. J.H. Riddel. Ta pochodząca z Irlandii pisarka naprawdę nazywała się Charlotte Eliza Lawson. Gdy po przeprowadzce do Londynu wyszła za mąż za Anglika, zgodnie z ówczesnym zwyczajem, przejęła nie tylko nazwisko małżonka, ale i inicjały jego imion (!). To ostatnie uwidacznia, jaką pozycję zajmowały wówczas kobiety. Temat ten nieraz pojawia się w opowiadaniach i to, co dziś nas wyjątkowo razi, jest nie do zaakceptowania, w dziewiętnastowiecznej (i nawet dwudziestowiecznej) Anglii było na porządku dziennym. Jedna z bohaterek ,,Niezamieszkanego Domu" próbuje złamać społeczne konwenanse - i to bardzo urozmaica treść, stając się odrębnym problemem, obok kwestii domu, w którym straszy. Każde z opowiadań jest nieco inne i na pewno każde zasługuje na uwagę. To, co łączy utwory z antologii, to także kunsztowny, piękny język. Styl dziś może trącić myszką, ale ma swój niepowtarzalny urok. Poza tym, chcąc cieszyć się lekturą klasyki, trzeba odczytywać ją w kontekście epoki, także pod względem językowym. Polecam z czystym sumieniem, tym bardziej, że tak naprawdę to nie tylko lektura na lato. Można ją smakować o każdej porze roku. BEATA IGIELSKA 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

#współpracabarterowa
Klasyczne opowieści z dreszczykiem na letnie wieczory? Mam dla Was idealną propozycję!Wydawnictwo Zysk nie zawodzi, to już dziewiąta odsłona tej niecodziennej serii, utrzymanej w przepięknym wydaniu.

W antologii "Duchy letniej nocy" znajdziecie opowiadania z początku XX wieku, autorstwa brytyjskich i amerykańskich pisarzy ówczesnego okresu. Cały wachlarz przedziwnych zdarzeń wymykający się z ram racjonalnego pojmowania świata. Stare domostwa, gdzie każdy szmer niesie się echem, nadprzyrodzone zjawiska, tajemnicze zjawy sunące kątem oka. I to wszystko napisane pięknym, bogatym językiem. Niezwykle klimatyczne i nastrojowe, nie brakuje tu scenerii w poświacie księżyca, na ostatnie letnie dni w sam raz, potrafią zmrozić podskórnym dreszczykiem grozy.

Moim ulubionym z tego zbioru jest "Duch Guir House" Charlesa Willinga Beale. Niezwykły, w gotyckim klimacie stary dom pełen zakamarków owianych aurą tajemnicy i jego ekscentryczni mieszkańcy. Ogrom tu rozważań filozoficznych i ezoterycznych skłaniających do refleksji. Czym jest szczęście? Czy śmierć odsłania tajemnice życia? Czym jest rzeczywistość? Jak cienka jest granica między światem realnym, a nadprzyrodzonym?

Niezwykle intrygujący jest "Niezamieszkany dom" Mrs J. H. Riddell. To przyjemna hybryda kryminału i historii o duchach z odrobiną ironicznego humoru.

Warto zwrócić uwagę na opowiadania Ellen Glasgow: "Przeszłość", "Skakanka" i "Włości Dare'a". Subtelna groza, z niesamowitą atmosferą, która zapada w pamięć.

Podsumowując, jestem zachwycona tym zbiorem, to prawdziwa uczta literacka. Na plus są krótkie notki o autorach.
Gorąco polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)