Drogi Martinie
Nic Stone

Spodziewałam się, że będzie trochę dłuższa. Ma ona jednak zaledwie 199 stron i czyta się ją naprawdę w błyskawicznym tempie. Książka z przesłaniem - ZDECYDOWANIE! Jest to debiut Nic Stone i uważam, że to co chciała osiągnąć napisaniem tej książki zdecydowanie jej się udało.
Całą misją powieści jest to, że chciała ona spojrzeć na obecne sytuacje oczami i nauką Martina Luthera, który jak wiadomo walczył o równość i prawa obywatelskie. Jest to historia Justyca, który będąc czarnoskóry doświadcza sporo ataków, zarówno na siebie, jak i na otaczające go osoby. Pomocą dla niego mają być nauki Martina Luthera Kinga - sprawdza tym samym czy cały czas są one aktualne. W książce pisze on do niego listy i to właśnie nimi przeplatana jest ta książka.
Widzimy jego ból, wahanie, niepewność. W pewnym momencie sam nie wie co powinien myśleć o sobie i otaczających go osobach. Historie zawarte w tej książce o tym, jak traktowani są czarnoskórzy w Ameryce są prawdziwe. W tej książce przeplata się ich kilka i wszystkie łączą się w jedno.
Myślę, że książka daje nam do myślenia, Każe się zastanowić nad naszym postępowaniem, zachowanie i stosunkiem do innych osób. Mimo, że jest krótka, szybko się ją czyta, to uważam, że powinniśmy po nią sięgnąć i zobaczyć, jak to wygląda oczami innych osób. Świetna pozycja dla nastolatków! Jak dla mnie ta książka jest idealnym prezentem dla każdego licealisty. 

"Drogi Martinie" to debiut literacki Nic Stone, który powinien przeczytać każdy nastolatek.

Justyce McAllister jest jednym z najlepszych uczniów w roczniku i planuje studia na renomowanym uniwersytecie – ale dla policjanta, który właśnie zakuł go w kajdanki, nie ma to żadnego znaczenia. Choć Justyce opuścił niebezpieczną dzielnicę, w której się wychował, nie może uciec od szyderstw dawnych kolegów i drwin uczniów z nowej szkoły. Pomocy szuka w naukach Martina Luthera Kinga. Ale czy są wciąż aktualne? Żeby się przekonać, Justyce zaczyna pisać do niego listy. Pewnego dnia wybiera się na przejażdżkę ze swoim najlepszym przyjacielem Mannym. Opuszczają szyby, podkręcają muzykę… na tyle głośno, że wywołują furię u jadącego obok białego gliniarza po służbie.

To oparta na faktach historia nie tylko o rasiźmie, ale o tolerancji, równości, niesprawiedliwości społecznej, walce ze stereotypami, akceptacji samego siebie, próbie zrozumienia otaczającego nas świata, sensie dawania z siebie wszystkiego, by osiągnąć coś w życiu. Zdecydowanie polecam!

Tytuł to początek listów głównego bohatera do Martina Luthera Kinga. Możemy się domyślać, że powieść będzie dotykała trudnego tematu jakim jest rasizm. Bardzo lubię książki,które dotykają trudnych tematów. Bohaterem jest młody człowiek,który boryka się z normalnymi problemami nastolatków jak pierwsza miłość,wybór uczelni, przyszłość. Justyce, na skutek pewnych wydarzeń, musi jeszcze zmierzyć się z nietolerancją,z tym że jest oceniany na podstawie koloru skóry. Swego rodzaju terapią ma się stać jego autorski projekt, w którym pisze listy do Kinga. Czy znajdzie odpowiedź na dręczące go pytania? W książce nie brakuje dramatycznych zwrotów akcji. Autorka wplotła też prawdziwe wydarzenia z życia Ameryki. Książkę poleciłabym każdemu młodemu człowiekowi. Na jej podstawie mógłby też powstać film.