Dom na skraju nocy

Ocena: 4.83 (6 głosów)

Porywająca saga rodzinna. Cztery pokolenia, miłość i tajemnice, których świadkiem jest tylko urzekająca mała wyspa.

Lekarz Amedeo Esposito, podrzutek z Florencji, przyjeżdża na Castellamare w poszukiwaniu pracy. Nieoczekiwanie znajduje tam przyjaciół, dom, rodzinę i swoje miejsce na ziemi, gdzie czas odmierza coroczna procesja świętej Agaty, patronki wyspy. 

Amedeo otwiera bar w Domu na Skraju Nocy. Choć miejscowi uważają ten budynek za przeklęty, właśnie to miejsce stanie się sercem wyspy. Tutaj urodzi się czwórka dzieci Amedea i Piny, a później ich wnucząt i prawnucząt. 

Castellamare wraz z czterema pokoleniami energicznych Espositów żegluje przez burzliwe stulecie, poddając się zmianom niesionym przez wojnę, recesję i... turystów. Zmieniają się reżimy, wychodzą na jaw zdrady, zawiązują się nieoczekiwane przyjaźnie, a Dom na Skraju Nocy trwa niezmiennie pośród szumu morza. 

Oszałamiający debiut Banner, młodej brytyjskiej autorki, w dorosłej literaturze budzi nieuniknione porównania z ,,Powrotem do Missing" i ,,Domem duchów", przenosząc nas do świata zakotwiczonego zarazem w realności i w micie, zaludnionego przez cudownie oryginalne postaci, ze wspaniale złożoną fabułą.

,,Kirkus"

Banner, autorka trzech powieści dla młodzieży, debiutuje w dorosłej literaturze fantastyczną wielopokoleniową sagą rodziny zamieszkującej na włoskiej wyspie trochę nie z tego świata... Zręcznie porusza poważniejsze kwestie, snując fascynującą opowieść, sięgającą czasów nam współczesnych.

,,Publishers Weekly"

Znakomicie napisany dramat Banner aż kipi od fascynujących postaci i tajemniczych wyspiarskich podań, przekazywanych z pokolenia na pokolenie.

,,Booklist"

Ostatnia książka Catherine Banner to mistrzowskie osiągnięcie sztuki pisarskiej, przesycone cudownością, a zarazem zachowujące subtelną równowagę między tym, co wytłumaczalne, a tym, co niewyjaśnione. Przez pryzmat życia pojedynczego człowieka - w oczach świata niewartego uwagi - oraz jego rodziny, Banner porusza kwestie tak szerokie, jak wspólnota oraz znaczący wpływ wielkiej historii na życie jednostek i społeczeństw. I podobnie jak owe globalne sprawy wpływają na prywatne, tak styl Banner stanowi odbicie treści książki: ,,Dom na skraju nocy" jest wciągający i podany w pięknej formie.

Sara Gruen, autorka ,,U brzegu" 

Mój podziw dla ,,Domu na skraju nocy" nie ma granic. Pisarstwo Catherine Banner jest dojrzałe, precyzyjne, jasne i uderzająco piękne. Wyczuwałem echa klasycznych legend i mitów, dzieł Homera wybrzmiewające wokół tego świata - ponadczasowego, lecz w pełni autonomicznego... Znakomita, głęboko poruszająca powieść o życiu, rozgrywająca się na szerokiej płaszczyźnie czasu i pokoleń.

Peter Nichols, autor ,,The Rocks"

,,Dom na skraju nocy" to błyskotliwe uzupełnienie długiej, eklektycznej tradycji powieści wyspiarskiej. Catherine Banner stworzyła bogaty świat fikcyjnej wysepki Castellamare, kunsztownie skondensowany i cudownie skomplikowany - osiągnięcie zarezerwowane dla najgenialniejszych i obdarzonych największą intuicją pisarzy. Fakt, że jest to pierwsza powieść Catherine Banner dla dorosłych czytelników, czyni je tym bardziej niezwykłym.

Nicholas Christopher, autor ,,A Trip to the Stars"

Zmysłowe skupienie na szczególe buduje świat tarasów obrośniętych bugenwillą, na których serwują limoncello - stwierdzić, że jest on nastrojowy, byłoby niedopowiedzeniem. Dziesięć lat temu moją ulubioną lekturą wakacyjną była ,,Wyspa" Victorii Hislop; tego lata wielką ucieczkę zawdzięczam Catherine Banner - absolutnie hipnotyzującej od początku do końca, nawet jeśli w okolicy nie ma żadnego leżaka.

,,The Pool"

Czytelnicy, zostaniecie urzeczeni cudownie napisaną, dynamiczną i czarowną historią pełną wyrazistych postaci. ,,Dom na skraju nocy" porównywano z ,,Czekoladą" Joanne Harris i ,,Kapitanem Corellim" Louisa de Bernieresa; książka Banner śmiało może stanąć na półce obok tych powieści, ponieważ również ona przenosi nas w magiczny i fascynujący świat.

,,Independent Ireland"

Błyskotliwy hołd złożony włoskiej tradycji gawędziarskiej... Książka, od której nie sposób się oderwać, splatająca w jedną wspaniałą opowieść romans, rywalizację i zawiłości rodzinnych oczekiwań. W pisarstwie Banner pobrzmiewają - pełne podziwu i uczucia - echa utworów Itala Calvina. Czytając ,,Dom na skraju nocy", czujemy, jakbyśmy trafili do fantastycznego świata, gdzie czas stoi w miejscu, lecz zmiany następują w niewyobrażalnym tempie. 

,,Minneapolis Star Tribune"

Mistrzowska fabuła.

,,Irish Examiner"

Catherine Banner urodziła się w Cambridge w 1989 roku. Pisać zaczęła już jako czternastolatka, jej pierwszą książką była sagą fantasy dla młodzieży. Na jakiś czas przerwała karierę pisarską i zajęła się pracą nauczycielki w szkole średniej w hrabstwie Durham. Zaintrygowana brakiem informacji o tym, w jaki sposób kryzys gospodarczy z 2008 roku wpłynął na zwykłych ludzi, postanowiła to przedstawić w swojej pierwszej powieści dla dorosłych. Tak powstał ,,Dom na skraju nocy". Skala, rozmach, ale też psychologiczna głębia postaci znacznie wykraczają poza to, czego można by oczekiwać od debiutantki - i to tak młodej. Obecnie mieszka z mężem w Turynie.

Informacje dodatkowe o Dom na skraju nocy:

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 2016-10-06
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 9788380694736
Liczba stron: 536

więcej

Kup książkę Dom na skraju nocy

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Dom na skraju nocy - opinie o książce

Avatar użytkownika - monalizka
monalizka
Przeczytane:2017-07-14, Ocena: 5, Przeczytałam, 52 książki - 2017,
W pierwszej części poznajemy ,,zbieracza opowieści" Amedea, który jako jedyny doktor na wyspie zostaje wezwany do porodu żony hrabiego. Czytelnik poznaje też jego przeszłość: podrzutka i sieroty, przyjazd na odciętą od świata wyspę, uwikłanie w romans z mężatką, ślub z Piną i zamieszkanie w Domu na Skraju Nocy. Amedeo pokochał wyspę, swój dom, ale to też miejsce ciasne, czasami pełne podłości, sekrety i tajemnice długo tutaj nie pozostają ukryte, o skandalach wie każdy. Podobała mi się determinacja bohaterów, by prowadzić własny bar, biznes; ulubioną bohaterką została Marie-Grazie. Od dziecka była chorowita i trochę niepełnosprawna (w przeciwieństwie do swoich braci), była ,,życiem, które mogło nigdy nie zostać przeżyte". Kibicowałam jej w romansie z angielskim lotnikiem, nawet wtedy kiedy ten musiał odejść. Ta saga rodzinna oprócz tego porusza wiele innych tematów jak: strata synów na wojnie, brak aklimatyzacji w rodzinnym mieście po wstrząsającej wojnie (rozdział pt. Miasto Umarłych); to opowieść o przyjaźni, miłości, więzach rodzinnych, sąsiedzkiej pomocy. To historia o bolesnych rozstaniach, ale i też wzruszających powrotach. Część ,,Dwaj bracia" ukazuje skomplikowaną braterską więź, szukanie przestrzeni dla siebie. Reasumując ,,Dom na Skraju Nocy" opowiada wartką historię rodziny i wyspy, w życiu której zachodzą zmiany, a jej członkowie, chociaż już nigdy nie będą tacy sami, odchodzą, ale też pozostają razem. Lektura wielowątkowa, dla fanów sag rodzinnych i małych społeczności, warta uwagi. ,,Lena miała wracać już zawsze, przemierzać te same ścieżki, którymi kroczył jej pradziadek Amedeo..., znajda, założyciel, osuszacz bagien, uzdrowiciel, zaprzysięgły obrońca tego miejsca."
Link do opinii
Avatar użytkownika - SteveS
SteveS
Przeczytane:2016-11-30, Ocena: 6, Przeczytałam, 52 książki 2016, Mam,
Niezwykła książka, jedno z moich odkryć roku 2016. Ciekawie skonstruowana historia, w czasie której przechodzimy przez pokolenia jednej rodziny - takiej, której początki były zupełnie niespodziewane i niepozorne. To książka obyczajowa, opowiadająca o wielkiej miłości i uczuciach, które mają niezwykłą moc. Pełna recenzja: http://dlalejdis.pl/artykuly/dom_na_skraju_nocy_recenzja
Link do opinii
Avatar użytkownika - Bookendorfina
Bookendorfina
Przeczytane:2016-10-05, Ocena: 4, Przeczytałam,
"Dziwne, że na tej wyspie, gdzie wszyscy wiedzieli o twoich sprawach wcześniej niż ty sam... można było tutaj pozostać człowiekiem głębokim jak ocean..." Bardzo ciepła saga rodzinna, pełna blasków i cieni obrazujących życie człowieka, nieuchronnej wymiany pokoleń, trwałości najcenniejszych uniwersalnych ludzkich wartości. Napisana interesująco, z lekkością i wdziękiem. Wypełniona wieloma emocjami, ciekawymi zdarzeniami, naprzemiennie bolesnymi i radosnymi. Fascynujące i zachwycające koleje losu, wystawianie na próbę przez historyczne wydarzenia, nieoczekiwane perturbacje, silne namiętności, wstydliwe sekrety, haniebne uczynki, ambitne pragnienia, zawiedzione nadzieje, porzucone marzenia. Poszukiwanie tożsamości, wędrówki po świecie, powroty do własnych korzeni, docenianie rodzinnych więzi i bezwarunkowego wsparcia. Chatherine Banner wspaniale odmalowała klimat niewielkiej wyspy leżącej obok Sycylii, powierzchowność jej mieszkańców, utrwalone zwyczaje, chwile jakby zatrzymane w czasie, z dala od zewnętrznego świata, jego zgiełku i rumoru. Doskonale wyczuwamy niesamowitą atmosferę ludowych opowieści, lokalnych legend i baśni. Ciekawa propozycja czytelnicza, umili wieczór, zabierze w intrygującą podróż, pozwoli poznać wyjątkowych bohaterów, skłoni do refleksji nad przeznaczeniem, odważnym podejmowaniem wyzwań, cennym bagażem życiowych doświadczeń, lęków, obaw, ufności i optymizmu. Wyspa Castellamare, około tysiąca mieszkańców, gdzie wszyscy się znają, wszystko o sobie wiedzą, a tajemnice tylko pozornie skryte wśród jaskiń, skał i starożytnych ruin, niczym nagły poryw wiatru przekazywane z chaty do chaty, wzbogacane plotką i własną interpretacją. Życie toczy się swoim tempem, czasem przyspiesza, czasem zwalnia, wiele w nim dramatów i tragedii, ale również radości i uśmiechu. Miłość, przyjaźń, oddanie, także nienawiść, kłótnie i fałszywe oskarżenia. Silna solidarność, poczucie wspólnoty, wzajemna pomoc, szczera bliskość, jednocześnie umiejętność bolesnego odrzucenia, trwałego wykluczenia, niemożliwej akceptacji. Niekiedy wyspa traci swój urok i czar, zmusza do dalekiej ucieczki, kiedy indziej nadaje życiu prawdziwy sens, staje się odnalezionym i upragnionym miejscem na ziemi. Czytelnicza podróż zaczyna się w połowie siedemdziesiątych lat dziewiętnastego wieku, poznajemy dzieciństwo i młodość Amedeo, chłopca ze szpitala podrzutków we Florencji. Nieoczekiwanie losy dorosłego już mężczyzny, oddanego lekarza, wiążą się trwale z Castellamare, Domem na Skraju Nocy, przeklętym i magicznym miejscem. Powieść zamykają wydarzenia z dwa tysiące dziewiątego roku, wśród płatków bugenwilli i białego oleandra, podczas uroczystego tańca i śpiewu, silnej wiary, czystej radości i trwającej nadziei, "że jest życie, które mogło nigdy nie zostać przeżyte". bookendorfina.blogspot.com
Link do opinii

Dom na skraju nocy to przepiękna i pochłaniająca bez reszty historia rodziny Esposito oraz mieszkańcow urokliwej wysepki Castellmare.
Protoplasta rodu,Amedeo, przybywa tam na początku XX wieku jako przyszły lekarz.Miejsce to rzuca na niego czar ze względu na swą urodę,ale też historię związaną z legendą świętej Agaty.Bohater szybko zapuszcza tu korzenie,czuje,że to jego raj na ziemi.Po pewnym czasie zmienia stan cywilny oraz...profesję.
Cała historia opisana przez Catherine Banner skupia się wokół Domu na skraju nocy,miejsca szczególnego i magicznego.To tu przychodzą na świat kolejni członkowie rodziny,rozgrywają się rozliczne dramaty i romantyczne uniesienia,jak i i codziennie spotykają na plotkach mieszkańcy.
Oprócz pięknie ukazanej sagi autorce udało się pokazać coś jeszcze-a mianowicie rozwój cywilizacji. Widać to najlepiej,obserwując zmiany zachodzące na wyspie.
Jedyne co jest tam niezmienne to św. Agata czuwająca nad ludźmi,choć i jej,jak się okazuje w zakończeniu potrzebna jest zmiana wizerunku.

Link do opinii
Avatar użytkownika - Muminka789
Muminka789
Przeczytane:2017-06-10, Ocena: 5, Przeczytałam,
Avatar użytkownika - MonikaP
MonikaP
Przeczytane:2017-02-07, Ocena: 4, Przeczytałam, 52 książki 2017,
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Aldona z Podlasia
Aldona Anna Skirgiełło
Aldona z Podlasia
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Rozbłyski ciemności
Andrzej Pupin ;
Rozbłyski ciemności
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy