Siódma część przygód rudowłosej Anne i jej rodziny w nowym - najbliższym oryginałowi - tłumaczeniu Anny Bańkowskiej
Nieopodal Złotych Iskier kryje się mała kotlina, do której nie docierają porywiste wiatry. Wśród korzeni świerków wiją się tajemnicze wąskie ścieżki, a spomiędzy gęstego igliwia gdzieniegdzie wyzierają dzikie wiśnie. To właśnie w zagłębieniach przecinanej przez strumyczek kotliny czworo najstarszych dzieci Blythe'ów najchętniej spędza czas.
W tym własnym magicznym królestwie, nazwanym przez nich Doliną Tęczy, Jem, Walter, Nan i Di poznają dzieci nowego pastora: Jerry'ego, Carla, Unę i Faith, i szybko się zaprzyjaźniają. Do grupy niedługo dołącza Mary Vance - zbłąkana sierota, ukrywająca się w stodole po ucieczce od wyzyskującej ją chlebodawczyni.
W miasteczku coraz częściej mówi się o tym, że nowy pastor, dość roztrzepany wdowiec, powinien ponownie się ożenić - jego dzieciom zdecydowanie przydałaby się kobieca ręka! I choć pastor opiera się temu pomysłowi, przypadkowe spotkanie w Dolinie Tęczy w świetle księżyca owocuje miłosnym uczuciem. Niestety - wybranka pastora związana jest pewną obietnicą...
Wydawnictwo: Marginesy
Data wydania: 2024-09-04
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 320
Tytuł oryginału: Rainbow Valley
,,Dolina tęczy" to już 7 tom przygód rudowłosej Anne i jej rodziny. Autorka wprowadza tutaj nowe osoby. Anne i Gilbert mają czwórkę dzieci, która zaprzyjaźnia się z dziećmi pastora: Jerry'ego, Carla, Unę i Faith. Do grupy dokańcza również Mary Vence. Dziewczynka jest sierotą, która uciekła z swojej chlebodawczyni.
Autorka przybliża nam bardziej tutaj postać pastora, który jest wdowcem. W małym, malowniczym miasteczku coraz częściej mówi się o tym, że powinien ponownie ożenić się. I chociaż opiera się temu pomysłowi w końcu znajduję potencjalną kandydatkę. Pech chce, że ona związana jest z pewną obietnicą.
Im więcej tomów z tej serii, tym bardziej autorka odbiega od głównych bohaterów a zastępuje ich nowymi. I chociaż tę książkę czytało mi się bardzo dobrze, to brakowało mi Anne i Gilberta.
,,Dolina tęczy" podobnie jak poprzednie części napisana jest lekkim stylem. I chociaż pierwsze książka z tej serii została wydane ponad 100 lat temu to nie czuć w niej języka jakim pisano kiedyś. Jest to powieść ponadczasowa, którą czytały nasze babcie, mamy i teraz my. A mam nadzieję, że również nasze dzieci będą czytać.
Jeśli jesteście fanami rudowłosej Anne jak ja, to bardzo polecam ,,Dolonę Tęczy" jak i poprzednie części z tej serii. Na pewno dostarczy Wam ona wielu emocji i sprawi, że przeniesiecie się do czasów dzieciństwa gdy po raz pierwszy mieliście ją w rękach.
Pamiętniki, które L.M. Montgomery spisywała skrzętnie przez całe życie, stały się dla pisarki powiernikiem najgłębszych sekretów, intymnych...
Pierwsze polskie wydanie autobiografii Lucy Maud Montgomery, która ukazywała się w odcinkach na łamach kanadyjskiego czasopisma „Everywoman’s...
Przeczytane:2019-03-10,
To już moje siódme spotkanie z Anią Blythe i jej rodziną. Do zakończenia serii zostało niewiele. Wiem, że kiedy wszystkie przeczytam, będzie mi czegoś brakować. Seria o Ani przenosi mnie w świat dzieciństwa. Szkoda, że się tak szybko kończy.
Dzieci Ani Blythe odnajdują nieopodal domu piękną dolinę, którą nazwali Doliną Tęczy. To właśnie tam spędzają codziennie mnóstwo czasu na zabawie. A do Glen St. Mary przybywa nowy pastor. Wzbudza on wśród mieszkańców niemałe poruszenie. Przywozi ze sobą czwórkę swoich dzieci, które straciły matkę. Teraz odnajdują prawdziwych przyjaciół w Złotym Brzegu. Dni mijają na beztroskiej zabawie.
Co ja mogę napisać na temat kolejnej części o Ani? Mój zachwyt i sentyment pozostają niezachwiane. Ciągle darzę powieści Lucy Maud Montgomery wielką sympatią. I to się raczej nie zmieni, nawet jak będę mieć ponad pięćdziesiątkę. Jej urok jest niezmienny.
Zamiast Ani, otrzymujemy opowieść o jej dzieciach. Może to i lepiej. Bo te jej pociechy są urocze i podbiły moje serce od razu. Zwłaszcza Walter i Nan. Podobnie dzieci pastora są naprawdę ciekawymi osóbkami.
Nie będę się rozwodzić na temat "Doliny Tęczy" już chyba wszystko zostało napisane przy okazji recenzowania poprzednich tomów. Moje oczarowanie tą serią nie minęło i z pewnością nie minie.