Diabelski anioł czy anielski diabeł
Monika Sztreisel-Pieruta

Zazwyczaj nie czytam tego typu obyczajowych romansideł. Co mnie podkusiło? Motyw sztuki do konkursu i motyw anioła. Tak czytam wszytko co z nimi związane. Nie żałuje przeczytania tej książki mimo iż fabuła nie jest specjalnie zawrotna. Iza - dwudziestoparolatka ma wkrótce wyjść za mąż za Bartka. Każdy z nich rozpoczyna swoja karierę i wkracza w dorosłe życie. Na początku wszytko jest piękne i słodkie. Bartek wzbudza nasz sympatie swoim roztrzepaniem bo zapomniał kupić prezentu dla mamy. Izka spieszy się na trening. Ćwiczy w szkole tańca. Zdrowa i wysportowana ale chętnie objada się fast foodami. Taka urocza parka która poznała się już za dzieciaka właśnie w czasie tańca. Taniec odgrywa w tej książce główną rolę. Jest pasja Izy która nie dość ze nie może bez niego żyć to na dodatek jest nieziemsko dobra. Bartek zrezygnował dla tańca dla kariery: gdzieś w głębi zaczyna liczyć na to ze jego dziewczyna zrobi to samo. On poważnie myśli o życiu ona żyjąca marzeniami artystka. Mimo to jakoś się dogadują. Jednak wszystko się zmienia kiedy do Polski przyjeżdża siostrzeniec nauczycielki tańca Izy. Pewien sławny malarz który wywraca jej świat do góry nogami. Z jednej strony taki zwyczajny miłosny trójkącik, w którym łatwo się idzie domyśleć jak to się skończy. Niby są jakieś nagle zwroty akcji ale nie jakoś specjalnie oryginalne i ciekawe. Z drugiej jednak książka porusza dosyć znaczące kwestie o których czasem zapominamy w życiu i dzięki temu mi się podoba. Coraz częściej w związkach patrzymy na to żeby było dobrze, żeby się jakoś ułożyło. Mieć kasę, mieszkanie, rodzinę - szczyt marzeń i najwaleczniejszy cel w życiu. Wydaje mi się ze osobę postępująca jak Iza wielu by potępiło. Dziewczyna ma cudownego faceta który o nią dba i troszczy. Może mieć zapewniony byt on chce mieć z nią dzieci dać jej szczęście. A ona nagle zaczyna patrzyć maślanymi oczkami na jakiegoś playboya. Tak to wygląda z boku a jak jest naprawdę o tym dokładnie mówi książka. Wydaje mi się ze artystom w każdej dziecinie ciężko jest być w związkach. przeciętny człowiek nie potrafi zrozumieć dlaczego twoja połówka nie ma dla ciebie czasu. Czemu nie chce żeby jej przeszkadzać kiedy maluje, ćwiczy taniec(pisze, rzeźbi, śpiewa). Często tez pojawia się zazdrość. On/ona więcej potrafi a ja nie. Woli to co robi ode mnie. Sprawia to ze ciężko z taka osoba żyć i jej także żyć z kimś kto nie rozumie ze ona musi robić to co kocha. Bo w życiu najgorsze jest zmarnowanie talentu tego do czegoś jest się stworzonym a nie spokojnego życia bez problemów. Nie tylko o talent jednak chodzi. Skok na bungee, jazda konno, próbowanie nowych rzeczy, dawanie z siebie wszytko. Często gdy już ułożymy sobie życie nie chcemy nawet myśleć o takich sprawach, nie chcemy ryzykować, nie chcemy się bać, tracić pieniędzy na bzdury. Można powiedzieć ze dziewczyna potrzebowała wrażeń i poleciała na faceta który najprawdopodobniej ja zostawi. Czy taka dziewczyna jest głupia? Na pewno nikt nie zabierze jej wszystkich wspomnień, własnych decyzji, uwolnienia się spod klosza. Nie wszytko jest łatwe. Ciężko zostawić kogoś kogo się kochało tak długi czas a i los nie staje po stronie dziewczyny. Wiele problemów i trudności. Mogę jeszcze dodać ze główna bohaterka zupełnie jak ja swoje rozmyślania układa w rozmowy z aniołem stróżem. W ogóle odnalazłam w niej dużo wspólnego i to zachęciło mnie do przeczytania tej książki w całości. Trochę brakowało mi dokładniejszych opisów tańca. Byłam ciekawa układów od Izy a jakoś nie mogłam sobie ich wyobrazić a konkurs to już w ogóle został skrócony. Już lepiej wyszedł opis tego co malował Jacek. Zakończenie też mi się wydaje lekko naciągane ale nie chcąc robić spojlerów nie będę się szczegółowo czepiać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)