Dęby Czarnobylskie
Tadeusz Miciński

„Dęby Czarnobylskie” to zbiór opowiadań zawierający pięć niesamowitych historii, zarówno fantastycznych, jak i tych realistycznych. Tytułowe opowiadanie „Dęby Czarnobylskie” poruszają temat niesprawiedliwości ludzkiej i tęsknoty za utraconym.

Najbardziej spodobał mi się trzeci tekst o starym latarniku, w którym przeplatają się motywy odkupienia grzechów i dawnej wiary. To moje pierwsze spotkanie z autorem, ale z pewnością nie ostatnie!

Jednym z głównych atutów książki jest poetycki styl pisarski Autora. Jego język nadaje opowiadaniom głębię, zmuszając czytelnika do pełnego skupienia podczas lektury. Nie znajdziemy tu typowego horroru (co może sugerować okładka), ale raczej ciekawe i refleksyjne doznania literackie.

Wydawnictwo IX zasługuje na uznanie za wydanie tak nietuzinkowej książki. Starannie opracowana edycja, w tym okładka i układ tekstu, dopełniają całości, czyniąc tą książkę nie tylko wartościową literacko, ale także estetycznie przyjemną lekturą.

Jeśli interesuje Cię literatura piękna, ukryte symboliki i wierzenia, warto sięgnąć po tę pozycję.

Ten tomik zawiera pięć krótkich opowiadań. Nie jest to łatwa lektura, Tadeusz Miciński urodził się w 1873 roku więc jego język jest pełen archaizmów i w duchu zupełnie innej epoki niż obecna. Wspomnę o trzech opowiadaniach, które uważam za najważniejsze.
?Nauczycielka
Przyznam, że to podobało mi się najbardziej! Napisane w formie dziennika przez nauczycielkę Amelię, z którego kart przebija poczucie samotności, totalnej beznadziei, braku poczucia sensu istnienia. Próby zaaklimatyzowania się na pensji pełnej dziecięcego gwaru, tęsknota za bratem Mirkiem... Nieszczęśliwie zakochana nie godzi się na życie zgodnie powszechnymi konwenansami, dla niej uczucie jest ważniejsze. Śmierć dziecka jest przyczynkiem do jej przeobrażenia, daje jej siły do pracy z dziećmi.
?Nad Bałtykiem
Stary latarnik ma na sumieniu własną żonę, którą w akcie zemsty za zdradę utopił w morzu... Córkę przetrzymywał latami w latarni z dala od ludzi aby ją uchronić przed pokusami, żyjąc chorą fantazją, że kiedyś będzie jego... Zemsta nie przynosi ukojenia a dzieci nawet pod kluczem nie da się od zła uchronić...
?Dęby czarnobylskie
Tytułowe opowiadanie sprawiło mi najwięcej problemów. Nie wszystko w pełni zrozumiałam. Jest o niesprawiedliwości ludzkiej. Opowiada o wielkiej tęsknocie za czymś utraconym, tutaj o leśniku oskarżonym o kradzież lasu i marzącym o tym by choć na chwilę znaleźć się w lesie... Zachwyt nad pięknem przyrody, drzew i zwierząt...
?Podsumowując, opowiadania są pełne ukrytej symboliki i odniesień do mitów, dekadenckie i zawierają trafne refleksje dotyczące egzystencji. Wydanie wzbogacone jest w ciekawe ilustracje. Uważam, że warto podjąć trud przeczytania jej.