Człowiek z Wysokiego Zamku
Philip K. Dick

Całość recenzji na blogu Okiemwielkiejsiostry.blogspot.com "Człowiek z wysokiego zamku" już od długich lat zajmował swoje miejsce na półce, nieprzeczytany. Ot, kolejna książka, którą kiedyś, w wolnym czasie poznam. Przygodę z autorem odkładałam bardzo długo, patrząc przy tym na piętrzące się zaległości i nowe książki czekające na odrobinę uwagi. W tym miesiącu powiedziałam - basta! I to, nie chwaląc się, była doskonała decyzja. Jak wyglądałby świat, gdyby II wojnę światową wygrały państwa Osi? Dick ukazuje alternatywną rzeczywistość, w której naziści swobodnie panoszą się ze swoimi zbrodniczymi ideami, Żydzi muszą ukrywać się, zmieniać nazwiska i poddawać się skomplikowanym operacjom plastycznym, Amerykanie zaś pozostają zagubieni i rozdarci pomiędzy niemieckim agresywnym stylem bycia i japońską filozofią, która pomimo łagodności nadal pozostaje filozofią kolonizatora. Fabuła "Człowieka z wysokiego zamku" wydaje się na pierwszy rzut oka banalnie prosta - mężczyzna prowadzący sklep z antykami każdego dnia walczy o to, by nie utracić renomy, choć jego głównymi klientami są Japończycy, którymi w głębi duszy pogardza; pracownik wielkiej korporacji zostaje zwolniony i nie ma pojęcia, co począć ze swoim życiem; japoński biznesmen niebawem ma spotkać się z mężczyzną, który zmieni jego spojrzenie na panujący ład; kobieta, która nie może znaleźć swojego miejsca w świecie, za sprawą kochanka zaczyna interesować się zakazaną w Rzeszy powieścią, ukazującą historię, w której państwa Osi przegrały wojnę. Ich ścieżki przecinają się, jedne bardziej, inne mniej. Jednak dzięki niesamowicie wykreowanej rzeczywistości i pewnym wspólnym aspektom tej historii, "Człowiek z wysokiego zamku" z powieści o losach przypadkowych ludzi staje się wyobrażeniem piekła, opowieścią o incydentalności i przeznaczeniu oraz o sile człowieczeństwa, kultury i moralności.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jakże ta książka jest aktualna. Może teraz nawet bardziej niż w czasach, w których powstawała. To oczywiście poziom artystyczny nie do porównania, ale bardzo skojarzyła mi się z filmem "Nie patrz w górę". Tutaj też Dick nam opowiada, w jakim żyjemy zakłamaniu, jak nie chcemy otworzyć oczu na otaczającą rzeczywistość, jak jesteśmy manipulowani przez aktualnie obowiązujące ideologie będące na rękę obecnej władzy i jak stado baranów (na szczęście nie wszyscy) się jej podporządkowujemy, jak ulegamy propagandowym hasłom. Dlaczego źli ludzie robią złe rzeczy? Bo mogą. To my im na to pozwalamy. Obyśmy tak jak Childan zaczęli samodzielnie myśleć, a niektórzy jak Tagomi wreszcie sprzeciwili się swoim mocodawcom. Wspaniały wielopoziomowy moralitet.   

Zakazana książka "Utyje szarańcza" ma symboliczny wydźwięk - u nas szarańcza tyje w sposób niekontrolowany, przejmując jednak kontrolę nad wszystkimi instytucjami, które mogą jej zagrozić.  

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

'' Człowiek z wysokiego zamku '' , to książka z gatunku '' co by było gdyby ''. W tym wypadku gdyby to Państwa Osi wygrały II Wojnę Światową. Dowiadujemy się więc że ; strona świata '' zagarnięta '' przez Niemcy rządzi się nadal niemieckimi prawami wraz z dyskryminacją Żydów i obozami koncentracyjnymi , że Japończycy , którzy zagarnęli zachodnią część świata, łącznie ze Stanami Zjednoczonymi, bardzo chcą poznać amerykańską kulturę i wykupują wszystkie dostępne pamiątki takowej, nieważne czy autentyczne czy podrabiane, że są '' uprzejmi i pełni wdzięki ''. Że Włosi wcale nie są zadowoleni z obecnego podziału świata , ale jeszcze bardziej nie są zadowoleni z gdybania o tym co by było gdyby tej wojny nie wygrali wespół w zespół z Niemcami i Japonią . Dick pokazuje czytelnikom jak sobie radzą w nowej rzeczywistości różni ludzie, różnej narodowości profesji i mentalności, a radzą sobie , każdy na swój sposób . Jednak jest coś co ich łączy . Mianowicie, czytają , chociaż w różnych miejscach globu jest to zakazane , przedziwną książkę o tytule '' I utyje szarańcza ''. To co jeszcze ich łączy to wszechobecna I Ching - Księga Przemian. Wszyscy się jej radzą . Zapytują o to co mają zrobić kiedy sami nie potrafią podjąć decyzji. Jest to przedziwne zderzenie, a właściwie współistnienie przyszłości która ma dopiero nastąpić . Podboje i kolonizacja kosmosu z niemal magiczną księgą z której korzystają na przestrzeni tysięcy lat wszyscy , powierzając jej swoje problemy i zapytania z różnych dziedzin, od uczuć, po politykę i biznes.

 

Lubię historie Philipa K.Dicka i jego ciekawą wyobraźnię , jednak ta książka mnie specjalnie nie zachwyciła. Mimo iż została doceniona i nagrodzona nagrodą Hugo. Ja, przyznaję szczerze setnie się przy niej wymęczyłam . Dodatkowo irytowały mnie niedokończone wątki i niektóre postaci dziwniejsze od tych i tak już dziwnych . Sama historia i gdybanie o wygranej państw Osi , też mnie jakoś średnio przekonuje. Myślę że '' Człowiek...'' wydany po raz pierwszy w roku 1962, to już klasyka literatury science fiction i jako taka powinna być przeczytana przez fanów tegoż gatunku, tudzież fanów samego Dicka, chociażby w celu porównania z innymi jego książkami .Jednak ja jej drugi raz raczej nie mam zamiaru czytać .

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To przedziwne książka o zafałszowaniu rzeczywistości, na które świadomie wyrażamy zgodę. To książka o ludzkiej skłonności do szybkiego przymykania oczu na prawdę i do życia w kłamstwie. Różnica między prawdą i kłamstwem bywa tak naprawdę tylko kwestią umowy społecznej.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)