Części zamienne
Joshua Mezrich

Spędziłam z tą książką ponad 2 tygodnie. Nie pamiętam już jak dawno któraś z pozycji zajęła mi tyle czasu. A co najdziwniejsze to nie mogłam się od niej oderwać!

Pochłonęła mnie bez reszty. Arcyciekawa i czytałam z zapartym tchem. Relacja jednego z amerykańskich chirurgów transplantologów.

Od historii, po doświadczenie zawodowe autora, relacje pacjentów, ich przeszczepów i powikłań. Wiem jedno. Nigdy nie chciałabym mieć przeszczepu. Natomiast po drugiej stronie barykady stoi niesamowity świat nauki, który na przestrzeni kilkudziesięciu lat osiągnął tak wiele, że nie mieści się to w głowie.

Podziwiam autora za szczerość, nie owijanie w bawełnę i pokazanie tego świata takim, jaki jest naprawdę.

To było ogromne zaskoczenie, że tę książkę tak pokocham! A potwierdzić może to tylko jedno - zostaje ona w mojej biblioteczce na zawsze.

Transplantologia to niezwykła dziedzina nauki. Niosąca nadzieję, związana z dużymi emocjami, pozwalająca na prawdziwe cuda. Ale cuda nie są możliwe bez odwagi, poświęceń i wysiłku. Te cuda czasami bolą. To o tym jest ta powieść.

W „Częściach zamiennych” Joshua Mezrich oferuje czytelnikowi możliwość poznania od środka świata chirurgów transplantologów. Na kolejnych stronach publikacji opowiada o pobieraniu organów, przeprowadzaniu zabiegów, całym procesie związanym z przeszczepem i niezwykłej relacji, jaka zachodzi między tymi, którzy oferują, a tymi, którzy przyjmują.

Nie da się ukryć, że to nie jest jedna z tych powieści, które czyta się lekko i przyjemnie. To trudna przeprawa przez fascynującą, ale bardzo złożoną i czasami niewdzięczną codzienność. To opis postaci i miejsc, jakie zapadają w pamięć oraz operacji i zabiegów, które wywołują ogromne poruszenie już za sprawą przedstawienia ich na papierze. Taka lektura zwyczajnie nie może być lekka. Może natomiast zaciekawić i zaangażować.

„Części zamienne” czyta się powoli, ale uwaga i skupienie pozwalają nam na chwilę przenieść się na miejsce ludzi, których praca jest po prostu niezwykła. Spojrzeć na wszystko okiem specjalisty i zrozumieć, jak skomplikowane jest to, czego realizacji podejmuje się on każdego dnia. I mimo że Mezrich wszystko spokojnie tłumaczy, zdając sobie sprawę, że większość z nas nie ma o transplantologii zielonego pojęcia, to i tak wcale nie jest łatwo. Szczerze przyznam, że niektóre opisy przyprawiły mnie o dreszcze, ale i tak, raz po raz, zwyciężała ciekawość. W końcu chodzi tu o słuszną sprawę, o czyny bohaterskie.

Autor książki w umiejętny sposób łączy historie własnych przeżyć i doświadczeń z wydarzeniami, jakie  wpłynęły na rozwój tej dziedziny naukowej. W każdym rozdziale obok jego wspomnień i refleksji możemy znaleźć nieco informacji na temat osób, których działania, próby, doświadczenia, doprowadziły do tego, że dziś część z nas może cieszyć się życiem wykorzystując narządy tych, którym nie były one już potrzebne.

„Części zamienne” to wartościowa i cenna publikacja. Nie mogę zagwarantować, że przypadnie do gustu każdemu, ale moim zdaniem warto poświęcić jej trochę czasu i docenić to, czym zajmuje się Mezrich oraz inni transplantolodzy.

"Części zamienne. Jak zreperować zepsutego człowieka" autorstwa Joshuy D. Mezricha to jedna z lepszych książek medycznych, jakie kiedykolwiek miałam okazję przeczytać. A trochę ich czytałam, więc coś to znaczy!
Mezrich jest transplantologiem. Od zawsze idea transplantacji wydawała mi się wyjątkowa, ale nigdy nie zastanawiałam się, co mogą czuć osoby po drugiej stronie skalpela. Dzięki te książce miałam okazję to poznać. Autor swobodnie pokazuje nam jego pracę, do tego przekazuje nam chirurgiczną wiedzę przeplataną historycznymi wstawkami.
W tym miejscu uspokoję tych wrażliwszych - nie jest to historia, której towarzyszą krwawe opisy z sal operacyjnych. Autor skupia się raczej na przedstawieniu swojego doświadczenia oraz drogi, jaką musiał przebyć, by znaleźć się w swojej specjalizacji. Ukazał on, że nie jest to praca dla każdego - tylko osoby silne psychicznie będą w stanie wykonywać cudy transplantacji.
Autor opisuje rozmaite sytuacje - historie przeszczepiania wielu narządów, przeszczepy od żywych dawców lub przeszczepiania skóry. W stronę pionierów transplantacji naprawdę należy się ogromny ukłon - nie wiem, czy ktoś w tych czasach zdobyłby się na takie poświęcenie jak oni.
Bardzo przypadł mi do gustu styl w jakim została napisana książka. Każde specjalistyczne słowo jest dokładnie wytłumaczone, że nawet medyczny laik bez problemu wszystko zrozumie. Na końcu znajduje się obszerna bibliografia, co tylko podkreśla dokładne przygotowanie się autora do tematu. Facet naprawdę zna się na rzeczy, a ponadto widać, że temat bardzo go fascynuje. Książka nie jest suchą relacją lekarza, ale historią człowieka, który spotkał na swojej drodze wiele potrzebujących osób.
Czy polecam? Jak najbardziej. Wiele opisanych historii na pewno zostanie ze mną na dłużej. Odpowie na wiele pytań jakie narosły wokół tematu transplantacji oraz również zmusza do refleksji. Pokazuje też kontrast między Polską a USA. W Stanach idea transplantacji jest bardziej rozwinięta niż u nas. Tam każdy zgadza się na pośmiertne pobranie narządów, co było dla mnie pozytywnym zaskoczeniem.
PS a czy znacie profil @dawca_pl? To właśnie oni w Polsce zajmują się ideą transplantologii.